2
خانواده دیکتاتور
سلام خسته نباشید.من شدیدا با خانوادم مشکل دارم.من ی دختر ۱۸ سالم که دانشجو رشته برق هستم. خانواده دیکتاتوری دارن.شدیدا تو همه کارها دخالت میکنند.خیلی محدودم میکنند و شدیدا کنترل گرند.من حتی برای خوردن یک قرص ژلوفن هم باید جواب پس بدم.روابطم کنترل میشه.و من ازشون میترسم.
سلام به شما دوست عزیز
اینکه شما خواهی استقلال بیشتری داشته باشید قابل درک می باشد اما بهتر است در این مسیر از تعامل استفاده کنید به این معنا که با بیان درک نگرانی و احساسات آنها احساسات خودتان و نیازهایتان را با آنها در میان بگذارید تا بتوانید نتیجه گیری بهتری داشته باشید .
گاهی والدین نگرانی و احساسات خود را از مسیر درستی بیان نمی کنند و ممکن است فرد آن را به اشتباه برداشت کند به همین دلیل این مسیر با توجه به شرایط سنی شما که حساسیت بیشتری نیز در آن وجود دارد می تواند با احساسات ناخوشایند بیشتری همراه شود.
با سلام خدمت شما
دوست عزیز درباره مشکلاتی که در این زمینه دارید خیلی توضیح نداده اید اما مشخص است که خیلی تحت فشار و تنش قرار دارید و احساس شما در این شرایط کاملا قابل درک است.
متاسفانه برخی از پدر و مادرها ممکن است تصور نادرستی از نظارت و فرزندپروری داشته باشند و گاهی رفتارهایی انجام دهند که به شدت رابطه آنها را با فرزندانشان تخریب خواهد کرد و غافل هستند از اینکه با انجام برخی رفتارها نتیجه معکوس دریافت می کنند.
از آنجا که نیاز به آزادی یکی از نیازهای اساسی هر فردی است، هر گونه رفتار کنترلگرانه ای از سوی هر فردی باعث ناراحتی و آزاردهنده خواهد بود و هیچ کسی دلش نمی خواهد که بقیه او را کنترل کنند.
اما با تواجه به اضطراب و احساس ناامنی و نگرانی بیش از حد و گاهی مشکلات و مسائل درونی که خود پدر و مادرها دارند، گاهی به رفتارهای کنترلگرانه متوسل می شوند تا با استفاده از اینگونه رفتارها تا حدی احساس اکنترل خودشان را بر اوضاع به دست آورند و به گمان خودشان از فرزندانشان محافظت و مراقبت کنند.
در اینگونه موارد معمولا نمی توانید کار خاصی انجام دهید چرا که نمی توان هیچ کسی را به جز خودمان تغییر داد و باید مدارا کرد و به گونه ای رفتار کرد که اعتمادسازی شکل بگیرد.
شاید با گذشت زمان که شما کم کم بیشتر وارد جامعه شدید، آنها هم شما را به عنوان یک فرد بزرگسال و یک انسان عاقل و بالغ بپذیرند و بیشتر به انتخابها و خواسته ها و حریم خصوصی شما احترام بگذارند.
بهر حال اگرچه شرایط دشواری است اما واقعیت این است که همیشه اوضاع آنطور که ما می خواهیم پیش نمی رود و گاهی اینگونه رفتارها از سوی اطرافیان به خصوص آنهایی که به ما نزدیک هستند و از سر دلسوزی، دیده می شود که واقعا هم ناراحت کننده است اما ظاهرا کاری نمی توان کرد.
می توانید از طریق گفتگو بدون پرخاشگری و یا رفتارهای مخرب، درباره احساسی که از رفتارهای آنها دارید و درباره خواسته ها و انتظارات خودتان به صورت موردی و موقعیتی با آنها صحبت کنید.
و با شنیدن حرفهای آنها و نگرانی ها و دغدغه هایشان سعی کنید آنها را درک کنید تا متقابلا آنها هم شما را بشنوند تا شاید از این طریق بتوانید رابطه بهتری بسازید و اعتماد آنها را برای دادن اختیارات بیشتر جلب کنید.
در این زمینه همچنین می توانید مشاوره فردی دریافت نمایید تا ببینید چگونه می شود با وجود شرایط موجود، با آسیب کمتر به مسیر خودتان ادامه دهید و برای خواسته های خودتان تلاش کنید.