با سلام خدمت شما
دختر ۲۳ ساله هستم . دانشجو و با خانواده زندگی می کنم خواهرم ۵ سال از خودم کوچیکتر هست مشکل من ارتباط با خانواده مخصوصا پدرم هست پدر من از نظر فرهنگی خیلی پایین هست رفتار هاش در خونه که کاملا با موقعیت اجتماعیش به عنوان یک مهندس منافات دارن و من نمی تونم تحمل کنم به جز این رفتارهای تبعیص امیز ایشون بین من و خواهرم کاقعا خسته کننده شده من متوجه شدم که متاسفانه کمبود محبت شدید دارم پدرم عاشق خواهرم هست و با کمال احترام با اون حرف می زنه و حتی قربون صدقه ش میره با این که خواهرم کلا ادمی نیست که از توجه زیاد خوشش بیاد واکنش زیادی هم به این موضوع نشون نمیده ولی من به خاطر کمبود محبتی که دارم خیلی به پدر و مادر می چسبم و سعی می کنم باهاشون ارتباط بگیرم ولی پدرم همیشه نسبت به من لحن خیلی بدی داره و اینکه فقط با من اینجوری هستن چون رفتارشون با خواهرم ، مادرم و حتی خانواده خودش مثله برادرزاده هشا کاملا متفاوته با تمام بدرفتاری که داره با من همیشه بهم فحاشی می کنه زود از دستم عصبانی میشه و توقع احترام بیش از اندازه نسبت به بقیه رو هم دارم مادرم اگر کوچکترین حرفی از من به پدرم رو ببینه باهام تا مدتها قهر میکنه ولی در مقابل رفتارهای پدرم با من هیچ عکس العملی نشون نمیده و فقط میگه یه کاری کن که بتونی از این خونه بری تا راحت بشی .از پدرم متنفرم و ارزوی مرگ میکنم براش ولی تا مردنش نمی تونم صبر کنم و شرایط جدا شدن هم ندارم مادرم هم فقط سعی می کنه رابطه ش رو با پدرم خوب نگه داره و عاشق خانواده شهست جوری که به خاطر اونا حتی حاضره قید اونا رو بزنه من کسی رو ندارم که راجع به این مسائل باهاش صحبت کنم میشه راهنماییم کنید در ضمن پدرم بارها و بارها کتکم زده جلوی بقیه تحقیرم کرده بهم توهین کرده و حتی بارها گفته که ای کاش کس ویگه ای جای من دخترش بود و اینکه برام آرزوی مرگ کرده و منو تهدید به کشتن هم کرده