سلام
من حس میکنم افسرده شدم این روزا خیلی دلم میخاد گریه کنم و احساس بی ارزشی میکنم هم از جانب خانوادم و هم بقیه…
حس میکنم کسی منو دوست ندارن گاهی حتی به فکر این میوفتم که اگر بمیرم چقدر دوست داشته میشم
من تا ب الان چنین حسی نداشتم این که فکر کنم هیچکس دوسم نداره
من چندین سال قبل پدرم رو از دست دادم و برای من خیییلی درد ناک بود و به سختی تونستم فراموش کنم
بعد از اون هم ضربه روحی بدی از جانب کسی که دوسش داشتم تجربه کردم و قلبم واقعا دیگه چیزی ازش نمونده
جوری که حتی الان فکر کردن بش قلبمو درد میاره
من خیلی اعتماد به نفس پایینی دارم و احساس ضعف میکنم و واااقعااا از اوضاع زندگی خودمون راضی نیستم ،شلوغی خانوادم و دعوا و کلکلای لفظی واقعاااا خستم کرده همیشه سعی میکنم خودم رو دختر شادی جلوه بدم ولی اونقدر غصه میخورم که با این ک هنوز ۱۸ سالمه ت پیشونیم پر از چروک شده
من نمیدونم چیکار کنم ک بتونم زندگی بهتری داشته باشم
برای درس خوندن قبلا انگیزه بیشتری داشتم ولی الان دائم ت فکر و خیالم و خیییلی زود خسته میشم
جدیدا کم اشتها شدم و زندگی برام بی معنی شده و خسته کننده خیلی دوست داشتم که می‌تونستم ی جور دیگه زندگی کنم
بتونم واقعاااا شاد باشم
الان تنها چیزی که حس میکنم پوچی و بی ارزشی خودم و زندگیمه
شاید حرفم درست نباشه ولی وااااقعا من اصاااا شانس ندارم
فقط خسته شدم
از زندگیم و واقعا نمیتونم به خانوادم بگم ک منو پیش ی مشاور ببرن ک حرفامو بزنم حتی اگر هم بخام برم نمیتونم حرفامو درست بگم من خجالتیم و استرسی شدید
واقعا این حجم از فشار تحملش برام سخته
خواهش میکنم کمکم کنید🥺