سلام من ۳۷سال دارم سال۹۳جداشدم یه دختر۱۲ساله دارم ک با من زندگی نمیکنه..و مشکلات زیادی برای دیدنش دارم..وارد یه رابطه ۴ساله شدم ولی خالی از عشق با این شرط ک میبایست حداقل ها رو میدیدم…چند بار به پوچی رسیدم و تا مرحله جدایی رفتیم ولی نشد…الان قلبم خالی از احساسه.و چیزی ک میبینم اینه ک من به هیچ عنوان جزور نفر اول زندگی پارتنرم نیستم..اون ولی نفر اول زندگی منه…هر وقت مطرح میکنم که ازین موضوع ناراحتم اون ناراحت میشه و میگه ازین بحث بیا بیرون…قبلا وقتی وارد ۳سال شد رابطه مون قضیه ازدواج رو مطرح کردم یا جدایی..با هیچ کدوم موافقت نکرد..‌الانم موافق جدایی نیست.‌اونجوری ک خودمم نشون دادم اضطراب جدایی خفیف دارم.حالا واقعا به بن بست رسیدم .‌نیاز به کمک دارم…اعتمادم دیگه ندارم چون تعهدی منطقی و هقلانی تو رابطه نمیبیمم..در هفته حدود۶ساعت همو میبینیم اگه کاری پیش نیاد ینی دوبار در هفته هر دفه ۲ تا ۳ ساعت برای ارتباط جنسی……….حال دلم خوب نیست…نیاز به کمک دارم.متشکرم