خشونت در مدرسه

خشونت كودك بستگی به عوامل زیادی دارد و صرفا نمی‌توان تقصیر اصلی این مشكل را متوجه یك عامل كرد. عوامل ارثی، محیطی و زیست شناختی و نیز عوامل هورمونی تاثیرات پیچیده‌ای دارند كه هر كدام می‌توانند منجر به بروز رفتارهای پرخاشگرانه شوند. اما در این میان خانواده می‌تواند با نقش موثر خود، موجبات آرامش و كنترل خشم و یا تشدید خشونت كودك شود.

یكی از عوامل مهم بروز خشونت در كودكان الگو سازی است. كودكان تمایل دارند از افرادی كه دوستشان دارند الگوبرداری رفتاری كنند. به همین علت در سنین خردسالی از پدر یا مادر و در سنین بالاتر از هنرپیشه‌های تلویزیون و یا امثال آنها الگو می‌گیرند و طبیعی است كه الگوهای خشن، كودك را به تقلید خشونت دعوت می‌كند.

فراموش نكنید نحوه صحبت و رفتار والدین با یكدیگر آیینه تمام نمای رفتارهای كودك شماست.

استفاده نابجا و نامناسب از تشویق و تنبیه نیز از عواملی است كه موجب تقویت خشم و پرخاشگری كودك می‌شود. در این میان خوشحالی و خندیدن والدین پس از مشاهده كوچك‌ترین جرقه‌های خشونت در كودك پاداشی برای ادامه و تقویت آن محسوب می‌شود.

هیچ‌گاه در اتاق كودك تلویزیون نگذارید و زمان تماشای برنامه‌های تلویزیون را كاهش دهید، زیرا تلویزیون جدای از اثرات ذهنی كه بر كودك دارد او را از برنامه‌هایی مانند ورزش، كتاب خواندن و… باز می‌دارد و تفكر خلاق را محدود می‌كند.