با سلام
مشکل من به 8 سال پیش برمیگرده روزی که برای انجام آزمایش قبل از ازدواج به همراه خواهر خانومم به آزمایشگاه رفتیم. اون روز اولین باری بود که خواهر خانومم رو میدیدم. یک لحظه به نظرم اومد که زشت ترین قیافه تو دنیا جلوم وایساده. ایشون چند سال از همسرم بزرگتر هستن و یک سال قبل از ما ازدواج کردن. بعد از دیدن ایشون یک شوک به من وارد شد که نکنه همسر من هم به این زشتی باشه. راستش همسر من از نظر زیبایی در حد پایینی قرار داره. اولین اشتباه من تو زندگی مشترکم شکل گرفت و من با وجود اینکه زیاد از قیافه ایشون خوشم نمیومد به امید اینکه شاید بعدهابهش علاقه مند بشم و البته با اصرار خانواده ام تصمیم به ازدواج با او گرفتم. به هر حال روز آزمایش به خودم امیدواری دادم که همسرم نسبت به خواهرش زیباتره و زشتی خواهرش به ما ربطی نداره. بلاخره ما ازدواج کردیم و سالهای اول ازدواج هم از اون خواهر خانومم بسیار بدم میومد. دومین و سومین اشتباه زندگیم تو این هشت سال شکل گرفت و ما صاحب دو دختر شدیم. تو این هشت سال هیچگاه نتوانستم همسرم رو از ته دل دوست داشته باشم. به این خاطر زندگی ما چندین بار دچار پستی و بلندی هایی میشد و ما هر از چند گاهی سر موضوعات مختلف باهم دعوا می کردیم. اکثرا من مقصر بودم و البته به خوبی ریشه این کج خلقی ها و بهانه گیری ها رو میدونستم : عدم علاقه قلبی من به همسرم. همیشه وقتی همسرم از من علت ناراحتی ام را می پرسید جووابهای دیگه ای بهش میدادم ولی هیچ وقت نتونستم بهش بگم که ازش خوشم نمیاد و علاقه ای بهش ندارم. اون یه ذره علاقه ای هم که اوایل بهش داشتم از بین رفته بود. مشکل بزرکتر من از چند ماه پیش شروع شد . وقتی که دختر دومم به دنیا اومد همون خواهر خانومم که قبلا بهتون گفتم چند بار به خونه ما اومد. احساس میکردم رفتارش نسبت به قبل یک مقدار تغییر کرده . اوایل وقتی به خونه ما میومد چون ازش بدم میومد پیششون نمیموندم میرفتم بیرون. ولی الان قضیه داشت عوض میشد یا لا اقل من به اشتباه اینجوری احساس می کردم . به بهانه های مختلف سمت من میومد و به بهانه تنظیم تلگرام و نشون دادن عکس و … خودشو به من نزدیک میکرد. بازم میگم شاید این برداشت اشتباه من بود. وقتی با هم حرف میزدیم چشماشو از چشمام بر نمیداشت. احساس کردم جور دیگه ای با من شده و سعی میکنه منو جذب کنه . راستش حس قبلی من نسبت به ایشون داشت یواش یواش تبدیل به یه حس دیگه میشد. دیگه نه تنها ازش بدم نمیومد بلکه احساس خوبی نسبت به ایشون داشتم. بعد از مدتی دیگه حس کردم علاقه ای بین ما ایجاد شده. احساس میکردم عاشقش شدم. به بهانه های مختلف سعی میکردم ببینمش. بعضی وقتها کاری میکرد که فکر میکردم اونم منو دوست داره. از خودم تعجب میکردم کسی رو که تا مدتی پیش ازش بدم میومد حالا عاشقش شده بودم. با اینکه فرد مذهبی هستم و به شدت از اینجور روابط بدم میومد حالا خودم دچار اینجور روابط شده بودم اونم با خواهر زنم با خانوم باجناقم. بعضی وقتها از خودم بدم میاد. ولی هیچوقت نتونستم این احساس رو شکست بدم در مقابل این احساس دوست داشتن کوچکترین مقاومتی نمیتونم بکنم. چند بار خواستم به صورت غیر مستقیم بهش بگم ولی نتونستم چون هنوز از طرف ایشون مطمین نیستم. از طرفی میترسم این علاقه یه روزی برملا بشه و آبروم بره. علاقم به همسرم از قبل هم کمتر شده و نمیدونم چکار کنم. در آخر بازم تاکید میکنم که از جانب خواهر خانومم چیزی نمیتونم بگم شاید همه اینها تصورات اشتباه من باشه. لطفا راهنماییم کنید. میدونم این رابطه اشتباه محضه لطفا نصیحت نکنید فقط راه حلهای مناسب . ممنون