سلام. من دختر ۲۷ ساله و در حال حاضر پزشک عمومی هستم. متاسفانه به خاطر مساله ی به خصوصی که مطرحش میکنم نمیتونم با هویت خودم و حضوری از مشاوره ای استفاده کنم به همین خاطر نظر شما رو میپرسم. من ۷ ماهه که با یکی از همکارانم رابطه دارم که انسان فوق العاده محترم و دوست داشتنی و ایده آلیه. در ابتدای رابطه هم علاقه و شور و شوق زیادی به شروعش داشتم. اما به تدریج ( که کاملا هم طبیعیه) اون شور و حال از بین رفت و در ادامه ی رابطه دچار تردید شدم ( این اتفاقیه که همیشه توی رابطه هام می افته). اما هفته ی گذشته که مسافرت خارج از کشور بودم یک شب متاسفانه بیش از حد مست شدم و به ایشون خیانت کردم. حالا که از مسافرت برگشتم نارضایتیم چندین برابر شده و با اون شب مقایسش میکنم و همین باعث شده بخوام زودتر به این رابطه خاتمه بدم. از طرفی خواهرم معتقده دارم اشتباه بزرگی مرتکب میشم چون ایشون فرد بسیار ایده آلیه. اما برداشتی که از شخصیت خودم دارم اینه که مسائل سکچوال برام بسیار مهمه توی رابطه و قابلیت این رو دارم که به راحتی به خاطرش به کسی خیانت کنم ( و کردم). لطفا قضاوتم نکنید اما اصلا عذاب وجدان ندارم و تنها حسی که دارم اینه که ای کاش میتونستم رابطه و حس و حال اون شب رو باز هم تجربه کنم. احساس میکنم هیچ وقت نمیتونم به کسی متعهد باشم و همیشه همینطور خواهد بود. خیلی به هم ریخته و سردر گمم و نمیدونم باید با این رابطه و شخصیت عجیب خودم چی کار کنم. ممنون میشم اگر راهنماییم کنید.