سلام وقتتون بخیر باشه
من الان بیستو یک سالمه
اما پارسال عاشق دختری شدم
طبق یه گفته از امام صادق علیه السلام که گفتن ویژگی های همسری که مخاین داشته باشین رو بنویسید و بندازید توی آب. منم یه سری ویژگی ها نوشتم مثلا مثبت باشه هدفمند باشه رک باشه سنش ار من کمتر باسه با کودک درونش آشتی باشه و…
و دختری که عاشقش شدم دقیقا همین ویژگی ها رو داشت
الان به سال از این جریان مبگذره
چند وقت پیش هم مادرم با مادرش صحبت کرد که مادرشون قبول نکردن البته میتونیتم این رو حدس بزنم چون که الان دختری که مخامش چهارده سالشه
(دختر فوق العاده ایه)
ما توی این سال با هم دوست بودیم.
من همون بار اول که بهش پیشنهاد دادم بهش گفتم قصدم ازدواجه
و ما رابطمون میشه گفت عاشقانه شد
ما توی تئاتر باهم آشنا شدیم
و خب جو تئاتر یجوریه که دختر و پسر با هم ان
اما من خوشم نمبومد اون بخاد با کسی گرم بگیره یا صمیمی بشخ برای همبن چند بار رابطه رو قط میکردم . گیر میدادم . مته به خشخاش میزاشتم
اما خودم به چیزی که ازش مخاستم میشه گفت عامل بودم
مثلا دختری اگه میومد سمت نمیرفتم سمتش
یا نمیزاشتم گریمور زن گریمم کنه (دتستش بهم بخوره)
حتی یبار خودش ار من تشکر کرد و گفت ارت ممنونم که باعث شدی من این رفتارم دو ترک کنم
اما رابطمون تا الان خیلی توسط من کات شده . من عذاب وجدان میگرفتم و میگفتم مخام به خدا برسم بعد دوباره رابطه رو از نو شروع میکردم

تا اینکه دیگه الان رابطمون به به نوع جدایی رسیده البته بهش حق میدم من شاید نبابد ابنطوری رفتار میکردم
اما الان ما چشممون تو چشم همدیگه ست توی تئاتر
و بعد از ابن جدایی این اواخر از خودش بنوعی خبانت دیدم (البته صددرصد مطمئن نیستم نمبدونم باید قضاوت کنم تجسس کنم)اما میدونم با کس دیگه ای در گیر ارتباط شده البته نمبدونم نبت خودش چیه یا تو فکرش چی میگذره . نمیدونم چیز دبگه هم هست که بتید لگم یا نه؟
من چکار لاید کنم تا رابطمون دوباره از نو استارت بخوره؟؟