من 21 ساله ازدواج کردم. شاغلم و در سمتهای مدیریتی موفق بودم. الان هم دانشجوی دکترا هستم. مشکلی که با همسرم دارم خودارضائی کردن اونه و دیدن فیلمهای پورن. این مشکل از ابتدای ازدواج مون بود و من متوجه شده بودم. بارها سعی کردم با ترک اتاق خواب یا قهر یا سر سنگین بودن باهاش، اون رو متوجه رفتارش کنم و اینکه من از کارهاش ناراحت میشم. ولی متاسفانه فایده نداشت. تا مجبور شدم حدود 10 سال قبل، خیلی محترمانه بهش بگم. این موضوع باعث شد که خیلی ناراحت بشه و گفت من هیچ علاقه و احساسی نسبت به تو ندارم. بهش گفتم خب جدا بشیم مجبور نیستی تحمل کنی، گفت با دو تا بچه دیگه وقت این حرفها نیست. این حرف باعث شد که دیگه راجع به این موضوع بهش چیزی نگم ولی همش سعی می کردم کارهائی انجام بدم که خوشحالش کنه و خوشش میاد. از رفتار و آرایش و پوشش ظاهری تا خصوصی ترین مسائل. اما رفتارهاش هنوز ادامه داره. چند شب پیش، مجددا دیدم داره فیلم پورن می بینه و بعد شروع کرد به خودارضائی. وقتی دید من بیدارم، اولش جا خورد. سعی کرد وانمود کنه کاری نمی کرده، وقتی فهمید متوجه شدم، باز همون بحث بی علاقگی و بی احساسی نسبت به من رو مطرح کرد. با این شرایط که پیش اومده و حالا که بچه هام دیگه 17 و 15 ساله شدند، من خیلی جدی تصمیم به طلاق گرفتم. من آدم موفقی هستم و درآمد خوبی دارم، همه قبولم دارند. خیلی جاها به اعتبار من، همسرم هم رشد کرده، ما زندگی خوبی داریم و من بسیار انعطاف پذیر بودم در زندگی، زیاده خواهی نکردم و بیش از همسرم کار کردم و درامد داشتم تا بتونیم زندگی خوبی رو با هم بسازیم ، اما تحمل این رفتار تا امروز باعث شده که همسرم بپذیره که واقعا من مشکل داشتم و رفتارهای اون طبیعیه و همین که مثل برادرزاده متاهلش تا به حال با زن دیگه ای کیش نرفته یا مثل برادر متاهلش با زنهای دیگه در ارتباط نیست، باید ممنونش هم باشم. فکر می کنم زیادی کوتاه اومدم و دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم.
لطفا راهنمائیم کنید چیکار کنم تا با کمترین آسیب به بچه هام و زندگیم، بتونم این مشکل رو حل کنم؟. ممنونم.