درخواست مشاوره خانواده
من 21 ساله ازدواج کردم. شاغلم و در سمتهای مدیریتی موفق بودم. الان هم دانشجوی دکترا هستم. مشکلی که با همسرم دارم خودارضائی کردن اونه و دیدن فیلمهای پورن. این مشکل از ابتدای ازدواج مون بود و من متوجه شده بودم. بارها سعی کردم با ترک اتاق خواب یا قهر یا سر سنگین بودن باهاش، اون رو متوجه رفتارش کنم و اینکه من از کارهاش ناراحت میشم. ولی متاسفانه فایده نداشت. تا مجبور شدم حدود 10 سال قبل، خیلی محترمانه بهش بگم. این موضوع باعث شد که خیلی ناراحت بشه و گفت من هیچ علاقه و احساسی نسبت به تو ندارم. بهش گفتم خب جدا بشیم مجبور نیستی تحمل کنی، گفت با دو تا بچه دیگه وقت این حرفها نیست. این حرف باعث شد که دیگه راجع به این موضوع بهش چیزی نگم ولی همش سعی می کردم کارهائی انجام بدم که خوشحالش کنه و خوشش میاد. از رفتار و آرایش و پوشش ظاهری تا خصوصی ترین مسائل. اما رفتارهاش هنوز ادامه داره. چند شب پیش، مجددا دیدم داره فیلم پورن می بینه و بعد شروع کرد به خودارضائی. وقتی دید من بیدارم، اولش جا خورد. سعی کرد وانمود کنه کاری نمی کرده، وقتی فهمید متوجه شدم، باز همون بحث بی علاقگی و بی احساسی نسبت به من رو مطرح کرد. با این شرایط که پیش اومده و حالا که بچه هام دیگه 17 و 15 ساله شدند، من خیلی جدی تصمیم به طلاق گرفتم. من آدم موفقی هستم و درآمد خوبی دارم، همه قبولم دارند. خیلی جاها به اعتبار من، همسرم هم رشد کرده، ما زندگی خوبی داریم و من بسیار انعطاف پذیر بودم در زندگی، زیاده خواهی نکردم و بیش از همسرم کار کردم و درامد داشتم تا بتونیم زندگی خوبی رو با هم بسازیم ، اما تحمل این رفتار تا امروز باعث شده که همسرم بپذیره که واقعا من مشکل داشتم و رفتارهای اون طبیعیه و همین که مثل برادرزاده متاهلش تا به حال با زن دیگه ای کیش نرفته یا مثل برادر متاهلش با زنهای دیگه در ارتباط نیست، باید ممنونش هم باشم. فکر می کنم زیادی کوتاه اومدم و دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم.
لطفا راهنمائیم کنید چیکار کنم تا با کمترین آسیب به بچه هام و زندگیم، بتونم این مشکل رو حل کنم؟. ممنونم.
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک می باشد که طی کردن این سمیر زندگی می تواند برای شما با فشارهای روحی زیادی همراه باشد .
دقت کنید تا زمانی که همسرتان به اشتباه بودن مسیر خود اگاه نباشند تغییری نیز صورت نمی گیرد و ایشان این مسیر خود را طبیعی می دانند در صورت که خودارضایی می تواند در این شدت نشان از مشکلات دیگری باشد که فرد به آن آگاهی ندارد و ایشان نیاز به دورهای روان درمانی دارند که البته در صورت بیان این موضوع نیز ایشان بازهم مشکلی در خودشان نمی بینند و مشکل را از فرد و موقعیت ها دیگر می دانند .
در این مسیر با توجه به شرایط روحی ، اجتماعی ، اقتصادی و… تصمیم گیری با خود شما برای جدایی می باشد با توجه به اینکه همسرتان حاضر به بهبود شرایط زندگی و روابط نمی باشند این مسیر می تواند سالها در زندگی شما ادامه داشته باشد .
بهتر است در کنار توجه به فرزندانتان به شرایط روحی خودتان نیز توجه کنید چون برای ادامه زندگی مشترک نیاز به دلایل محکم تری جز فرزندان می باشد .
در این مسیر بهتر است یک دوره مشاوره حمایتی نیز دریافت کنید تا بتوانیم با بررسی دقیق تر ی در این مسیر به تصمیم گیری شما کمک کنیم.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۲۴۷۱۰۰
با سلام خدمت شما
دوست عزیز اینکه موضوع و ناراحتی که داشته اید و دغدغه تان را اینهمه سال در خودتان نگه داشته اید و مطرح نکرده اید و بعد از مطرح کردن باز هم پیگیری نکرده اید، بسیار متاثرکننده و ناراحت کننده است و احساسات شما در این زمینه کاملا قابل درک است.
اما موضوعی که جای سوال دارد این است که شما با انجام این کار چه پیامی به ایشان داده اید؟
آیا به نوعی اعلام نکرده اید که خواسته ها، نیازها و ناراحتی های خودتان اهمیت چندانی ندارد و با تلاش بیشتر برای جلب توجه ایشان و بی تفاوتی در قبال ابراز دوست نداشتن شما از سوی ایشان و حل نکردن مشکل، به نوعی در درجه اول خودتان به خودتان بی احترامی نکرده اید و ارزش و اعتبار خودتان را نادیده نگرفته اید؟
به نظر می رسد در ابتدا این خودتان بودید که با تن دادن به شرایط موجود و یک ناراحتی بزرگ، اعلام کرده اید که همین حد کافی هست و به شرایط قانع و راضی هستید.
البته قهر و ترک اتاق خواب و اینگونه رفتارهای پرخاشگرانه خودشان باعث تخریب بیشتر رابطه می شوند.
اما مسئول مستقیم نیازها و خواسته های هرکسی خود آن فرد است.
اکنون ظاهرا فرزندان شما تا حدی بزرگ و بالغ هستند و خیلی کودک و ناتوان و وابسته نیستند و شاید نگرانی از جانب آنها کمتر باشد.
اگرچه وجود والدینی که دچار طلاق عاطفی هستند و یا حالشان خوب نیست و رابطه ناخوشایندی با یکدیگر دارند، آسیبش به مراتب بیشتر است.
اما به شما پیشنهاد می شود جهت ترمیم رابطه ابتدا برای دریافت زوج درمانی اقدام نمایید تا شاید بتوان رابطه را ترمیم کرد و بعد از تلاش و نتایج حاصل شده، درباره ادامه زندگی مشترکتان تصمیم گیری نمایید.
چرا که در این جلسات با بررسی دقیق افراد و رابطه شان و مشکلاتی که دارند، خیلی از مسائل شناسایی و مورد ارزیابی دقیق قرار می گیرند و در صورت نیاز حتی به درمان فردی ارجاع داده می شوند. که البته این مستلزم خواستن هر دو طرف برای حفظ زندگی مشترک و متعهد شدن برای تلاش و همکاری در این مسیر است و این هم توسط درمانگر مورد بررسی قرار می گیرد و پتانسیل های موجود سنجیده خواهد شد.
اما اگر فکر می کنید تصمیمتان را گرفته اید و نظرتان درباره طلاق قطعی است و در تصمیم خود مطمئن و مصمم هستید، می توانید درباره چگونگی مدیریت ارتباط با فرزندانتان مشاوره تخصصی و راهنمایی دقیقتری دریافت نمایید.
از راهنمائی ارزشمند شما بسیار سپاسگزارم. برای زوج درمانی مرکز خاصی هست؟ میشه لطفا راهنمائیم بفرمائید. ضمنا برای اقدام به طلاق باید به وکیل مراجعه کنم یا دادسرا؟ این را هم اگر بفرمائید ممنون میشم.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۲۴۷۱۰۰
برای دادن درخواست طلاق شما می توانید به دادگاه مراجعه کنید و فرم طلاق را پر کنید تا برای همستان نیز نامه ارسال شود و همچنین جلسات دادگاه و مشاوره برای شما و همسرتان زمان آن ارسال شود و این روند به صورت قانونی طی شود .