1
دوستی
سلام من و دوست پسرم از قبل با هم آشنا بودیم و الان حدود یک ساله که باهم دوستیم من 19 سالمه و اون 25سالشه ما خیلی همو دوست داریم از دوست داشتن اون هیچ شکی ندارم و کاملا قابل اعتماد و پاکه و تا حالا با هیچ دختری نبوده از رابطه ما مادر و خواهرش اطلاع دارن و قصد ما کاملا جدیه برای ازدواج ولی خب الان هیچ کدوممون شرایطشو تا سه چهار سال دیگه نداریم میخواستم بدونم اگه در حدی باهم باشیم که سکس نباشه ( مالیدن و…) اشکالی داره؟ اخه این ی نیازه طبیعیه و منم این موضوع رو درک میکنم و خودمم بی میل نیستم
با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساس شما در این زمینه قابل درک است.
برای اینکه در این زمینه بتوانید تصمیم درست و مناسبی بگیرید لازم است به چند نکته دقت کنید.
اول این که با وجود این که به یکدیگر علاقه مند و متعهد هستید اما حتما این نکته را هم می دانید که این مسئله برای این که تشخیص دهیم طرف مقابل مورد خوبی برای ازدواج هم هست یا خیر کافی نیست.
و این که کسی واقعا نمی داند از الان تا چند سال آینده که شرایط برای ازدواج فراهم شود چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد و مهم تر این که با توجه به این که شما هنوز نوجوان هستید و به طور کامل وارد مرحله بزرگسالی نشده اید و ممکن است هویت شما تغییرات عمده ای رخ دهد و معیارها و انتخاب های شما در زمینه های مختلفی به خصوص در حوزه بسیار مهمی مانند ازدواج تغییرات اساسی داشته باشد، نمی توان پیش بینی کرد که آیا در آن زمان شما همچنان ایشان را به عنوان مورد مناسب برای ازدواج خواهید دید یا خیر.
مسئله مهم دیگری که خوب است به آن توجه کنید این است که اگر می خواهید در بلند مدت احساس رضایت و خشنودی بیشتری را تجربه کنید بهترین راه این است که در مسیر ارزش ها و اصول زندگی خودتان رفتار کنید و بر همین اساس هم تصمیم گیری کنید.
به عنوان مثال می توانید تصور کنید که سال ها از این موضوع گذشته است و ببینید وقتی به عقب برمی گردید اگر در این موعیت چگونه رفتار می کردید و چه تصمیمی در این زمینه گرفته بودید نسبت به خودتان و انتخابت و تصمیمتان حس بهتری داشتید.
موضوع مهم دیگر این است که این گونه روابط آن هم طی سه چهار سال احتمالا اشکال جدی تری هم خواهند یافت و یک خطر بزرگی که ممکن است وجود داشته باشد این است که افراد به دلیل این که وارد چنین روابطی شده اند فکر می کنند تحت هر شرایطی باید با یکدیگر بمانند و این باعث تحریف واقعیت و یا شکل گیری نوعی احساس اجبار و یا وابستگی می شود که امکان تصمیم گیری درست و منطقی را کاهش می دهد و در این فرایند اختلال ایجاد می کند.
نکته مهم آخر این اسن که هر تصمیمی که می گیرید بهتر است با در نظر گرفتن تمام احتمالات و پیامدهای ممکن و با در نظر گرفتن تصویر کامل تری از واقعیت باشد.
به این معنا که به هرحال ممکن است شما بعد از چند سال به هم برسید یا نرسید، با هم بمانید یا نمانید و چون هیچ تضمین شرعی و قانونی و هیچ پیش بینی قطعی نمی توانید درباره ایشان و حتی خودتان در این زمینه انجام دهید، به هرحال اگر واقع بین باشید نمی توانید احتمال نرسیدن و عدم ازدواج را به هر دلیلی نادیده بگیرید و اگر می خواهید هر تصمیمی در این زمینه بگیرید حتما به این نکته هم توجه داشته باشید که ممکن است در نهایت به هر دلیلی این ازدواج صورت نگیرد و تصمیم گیری شما باید با در نظر گرفتن این احتمال باشد تا زمینه آسیب و ناکامی را در شما فراهم نکند.
این نکته را هم در نظر بگیرید که افرادی که بعد از مدتی از سوی شریک عاطفی- جنسی خودشان مورد تهدید قرار گرفته اند هرگز در ابتدا چنین احتمالی نداده بودند و کاملا اعتماد کرده بودند و در نظر گرفتن تمام این احتمالات شرط عقل است.
با توجه به تمام این مطالبی که ارائه شد می توانید در این زمینه انتخاب کنید و با در نظر داشتن تمام احتمالانت موجود می توانید مناسب ترین تصمیم را بگیرید.