رابطه عاطفی
با سلام
من دختری 26 ساله و پزشک هستم که حدود یک سال پیش در دانشگاه با پسری اشنا شدم که ایشون هم پزشک هستن، کم کم رابطه ی عاطفی دو طرفه بین ما بوجود امد، از همان ابتدا چون قصد هر دو طرف مان ازدواج بود خانواده ها در جریان بودند و با موافقت خانواده ها جلسات اشنایی دو نفره داشتیم و رابطه عاطفی قوی ای بینمان بوجود امد، تا اینکه مهر پارسال به دنبال فارغالتحصیلی من به شهر خودم برگشتم ولی همچنان رابطه امون رو از طریق پیام یا تماس تلفنی ادامه دادیم و در همین حین کم کم خانواده ها با همدیگه اشنا شدن.
در ابتدا همه چیز خوب بود از نظر فرهنگی و عاطفی و چیزای دیگه کاملا با هم تفاهم داشتیم تا اینکه ایشون تصمیم گرفتن که ادامه تحصیل بدن و برای ازمون اماده میشدن و این باعث شد که یکم پیام دادن و تماس تلفنی مون محدود بشه ولی با این حال من سعی میکردم گهگاه حضوری به دیدارشون برم و همدیگه رو ببینیم. تا اینکه چند ماه قبل از ازمون دیگه درس خوندن رو ادامه ندادن و گفتن انگیزه ندارن ولی با این حال رابطه ما محدود بود به پیام ها و تماس تلفنی خیلی ناچیز و همون دیدار های حضوری که من میرفتم پیش شون. حتی همون پیام دادن مون هم گهگاه به بهانه های متخلف مثل اینکه با دوستان شون بیرون میرن انجام نمیشد، من در این حین نارضایتی خودم رو از اینکه توجه اشون کم شده اعلام کردم ولی ایشون گفتن بخاطر فاصله امون هست و بعد از عقد اوکی میشه
بعد از اینکه امتحان شون رو دادن چند روز استراحت داشتن که با دوستان شون رفتن مسافرت و اکثر دلخوری من مربوط به اینجاست که در این چند روز حتی یکبار با من تماس نگرفتن و حتی وقتی من بهشون پیام میدادم با کلی تاخیر جواب میدادن به بهونه اینکه پیش دوستان شون هستن ولی حتی دوستان شون از رابطه ما با خبر هستن
من مجدد دلخوری مو به ایشون گفتم ولی ایشون گفتن که من حساس شدم و مربوط به این نیست که من براشون مهم نیستم.
بعد از سفر در جایی مشغول به کار شدن ولی باز همون روند ادامه داشت تا جاییکه فیلم دیدن و بازی کردن رو ترجیح میدادن و حتی میشد که اگه من بهشون پیام نمیدادم ایشون اصلا پیام نمیدادن
در صورتی که خودم اینجور نیستم حتی وسط شلوغی کارم بهشون پیام میدم
اخیرا من دچار بیماری شدم و به ایشون گفتم ولی ایشون اصلا پیگیر نشدن سعی کردم ایشون رو درگیر کنم که باید مجدد ازمایش بدم باز پیگیر نشدن مجدد بهشون تماس گرفتم و گفتم که امروز باید جواب ازمایشاتم رو بگیرم ولی ایشون از اون روز که 2 روز پیش هست تماس نگرفتن، با اینکه طبق برنامه کاری شون فقط شب ها مشغول به کار هستن و بقیه ساعات روز بیکار هستند و مشغول فیلم دیدن یا بازی کردن اند
میخواستم بدونم واقعا حق با ایشونه و من حساس شدم و توقع زیادی از ایشون دارم یا واقعا روند بی تفاوتی پیش گرفتن و بی اهمیت شدن؟
سلام به شما دوست عزیز
خب عزیزم شما از ارتباطی هدفمند صحبت میکنید که در مسیر ازدواج می باشد خب در این مسیر نیاز است که بدانید این شناخت در چه زمانی قرار است شکل رسمی تری به خود بگیرید و این رابطه قرار است چگونه پیش برود در غیر این صورت اینکه تنها در ارتباط باشید و بیان کنید هدف ازدواج هست کافی نیست.
در این مسیر خب بهتر است اگر ایشان به توقعات و نیازهای شما پاسخ نمیدهند و توجهی به ارتباط ندارند در احترام بیان کنید که این رابطه برای شما با چه احساساتی همراه شده است در کنار اینکه از ایشان سوال کنید که برنامیشان برای ادامه رابطه چگونه هست؟ در این حالت میتوانید با واقعیت های بیرونی در کنار شناختی که در این یک سال از ایشان کسب کرده اید برای ادامه و یا جدایی تصمیم گیری کنید.
در هرصورت رابطه دونفره می باشد و نیاز است که در رابطه مراقبت و همراهی وجود داشته باشد در غیر این صورت خب از ارتباط کاسته می شود و به مرور میتواند باعث ایجاد فاصله و مشکلات شود.