رابطه همسران
سلام و خسته نباشید
5 سال است ازدواج کردم و در شهری دورتر از خانواده زندگی می کنم، منزل ما طبقه پایین مادر همسرم هست و از ابتدای زندگی زناشویی بر سر رفت و آمد زیاد همسرم به خانه ی مادرش گله داشتم، انقدر به هم وابسته بودند که حتی لباسهای او را باید برادرش خریداری میکرد، برای غذا خوردن در خانه ی خودمان و تفریح و مسافرت بدون خانواده اش اضطراب داشت و گاهی درگیر می شدیم، در این 5 سال روی این مساله کار کردیم و بهتر شده است اما مشکل بزرگم 1. رفتار بد خانواده ی ایشان با من است که بی احترامی می کنند و همسرم هیچ واکنشی نشان نمی دهد، و 2.همسرم بسیار قلدر و لجباز است، بزرگ ترین مشکلی که دارم قهر ایشان است، تااآنجا که میدانم پدرشان هم همینطور بوده اند، بر سر هر مساله ی کوچکی قهر می کنند و تا زمانی که من پیشقدم نشوم آشتی نمیکنند. در حال حاضر 5 روز است که به خاطر عصبانی شدنم از دستشان و این که یک بار گفتهام “اه” ایشان با من قهر هستند، جای خوابشان را جدا کرده اند و در خانه هیچی نمیخورند و با من صحبت نمیکنند، بر خلاف همیشه این بار من برای آشتی پیشقدم نشده ام و ایشان هم هیچ واکنشی نشان نمی دهد.
سلام به شما دوست عزیز
در اول لطفا اگر این نام کاربری ارتباطی با ایمیل شما و یا جیمیلتان دارد آن را تغییر بدهید چون سایت مسئولیتی در قبال پیام های احتمالی ندارد.
اما در مورد زندگی مشترکتان در اول اینکه بهتر است در مورد میزان استقلال فرد مقابل و محل زندگی مشترک قبل از ازدواج یعنی در دوران شناخت و نامزدی و حتی عقد با دقت و تعامل بیشتر پیش بروید اینگونه موارد مخصوصا میزان استقلال یک فرد تاثیر زیادی بر زندگی مشترک دارد و تنها با ازدواج این مشکلات رفع نمی شود.
اما در مورد مواردی که بیان می کنید چند نکته بیان می کنیم که امیدورایم به شما در این مسیر کمک کند البته با توجه به اینکه تغییر رفتار شما به تنهایی شاید جوابگو نباشد و این ارتباط دونفره می باشد بهتر است با همسرتان بدون سرزنش و یا آوردن نامی از خانواده ایشان برای مراجعه به زوج درمانگر صحبت کنید.
در مورد بی احترامی هایی که بیان می کنید خانواده همسرتان نسبت به شما دارند در اول دقت کنید که همسر شما مسئول رفتارهای اعضای خانواده خود و یا هر فرد دیگری نیستند پس از سرزنش کردن ایشان خوداری کنید و اگر ناراحتی و دلخوری وجود دارد خود شما در احترام آن را بیان کنید .
دقت کنید که بهتر است در مسیر صحبت و تعامل با خانواده همسرتان خودتان حدود مشخصی داشته باشید و از صمیمت های بیش از اندازه و یا شوخی هایی که حدود در آن رعایت نمی شود و حتی میزان رفت و امدهای افراطی خوداری کنید در این حالت احتمال این وجود دارد که آنها نیز در حدود ارتباطی مشخص تری با شما تعامل کنند.
بهتر است که حتی در زمانی که در منزل آنها هستید مثلا سوال کنید که ایا نیازی به کمک دارند و یا برای رفتن سر یخچال اجازه بگیرید و… در این حالت آنها نیز متوجه می شوند که بهتر است در ارتباط با شما حدود مشخصی داشته باشند.
۲٫سعی کنید که برای زندگی روزانه خود برنامه ریزی داشته باشید در این حالت آنها نیز متوجه می شوند که شما برای زندگی خود برنامه دارید و نمیتوانید همیشه تحت برنامه انها پیش بروید .
۳٫در مورد قهر کردن همسرتان در اول اینکه بهتر است از بیان اینکه خب توام مثل پدرت هستی و جملاتی این چنینی خوداری کنید و از موارد زیر برای ارتباط بهتر استفاده کنید.
الف) به هیچ عنوان شما از قهر کردن و جدا کردن محل خواب و یا صحبت نکردن استفاده نکنید.
ب) بهتر است زمانی که شرایط روحی هردویتان بهتر می باشد در مورد این موضوع باهم صحبت کنید و یک سری قوانین را بیان خودتان ایجاد کنید اینکه در زمانی که از هم ناراحت هستید مسیر ارتباطی بینتان را حفظ کنید، از جدا کردن محل خواب خوداری کنید چون هرچقدر فاصله بین شما بیشتر باشد احتمال آشتی و رفع مشکل هم بیشتر می شود و در کنار اینکه در زمان عصبانیت واکنش نشان ندهید و صحبت در مورد مشکل ایجاد شده را به چند ساعت بعد و زمان بهتری بدون حضور دیگران اختصاص بدهید.
ج) با همسرتان صحبت کنید تا دلیل ناراحتی اش را بفهمید؛ پس از یافتن دلیل ناراحتی اش، قادر خواهید بود تا بهترین روش برای کنترل آن را بیابید. راه حل شما برای مقابله با حال بد همسرتان دارای اهمیت بسیار زیادی است. به تن صدا و زبان بدنتان توجه کنید و از در نگرانی و اهمیت وارد شوید و خود را عصبی و آماده مجادله و اتهامی نشان ندهید. دقت کنید که این حالت به همسرتان نیز کمک می کند تا بتواند متوجه شود می توان در مورد احساسات صحبت و تعامل کرد بدون اینکه کسی سرزنش شود و یا به دنبال مقصر باشید .
د) همان طور که می دانیم رفتارها در دوران کودکی بیشتر با مشاهده رفتار والدین آموخته می شوند. اگر در الگوهای رفتاری والدین این افراد دقت کنید یعنی از آن ها سوال شود که وقتی پدر و مادرتان با هم دچار مشکل می شدند نتیجه نهایی بحث آنان چه می شد، بیشتر آن ها این طور جواب می دهند که مثلاً پدر یا مادر قهر می کرد و موقعیت را ترک می کرد و یا بیان می کنند دیگر دوستت نداریم و..! همچنین این باور در این خانواده ها ایجاد و تقویت می شود که در بحث و صحبت درباره یک مشکل، همیشه باید یک نفر پیروز شود. در صورتی که در بحث و صحبت کردن درباره مشکلات پیش آمده، برد و باختی وجود ندارد؛ یعنی ممکن است دو نفر مدت ها درباره آن موضوع با هم بحث کنند و در نهایت به نتیجه مشخصی هم نرسند. پس این سوال پیش می آید که هدف این بحث کردن چیست؟ هدف اصلی صحبت کردن درباره یک مشکل، گفتن از احساسات و ناراحتی ها به جای نادیده گرفتن آن هاست. در زمان فعلی نیاز است که این افکار و تفکرات بنیادین تحت چالش قرار گیرد در یک فضای امن بدون سرزنش .
و)گرچه ممکن است مدام قهر کردن شوهرتان شما را عصبی کند، اما توجه کنید که این موضوع نباید باعث شود شما متقابلا واکنش ناسالمی نشان دهیدو او را با الفاظ تحقیرآمیز مخاطب قرار دهید. اینکار او را بیشتر از شما دور میکند، به ناراحتی هردو دامن میزند و رابطه تان سرد خواهد کرد. بدترین برخوردی که ممکن است شما در مقابل قهر کردن او داشته باشید این است که بگویید:”خیلی قهرویی!” یا “اینقدر بدم میاد وقتی مثل بچهها سریع قهر میکنی“. هرگز این رفتار را در پیش نگیرید. این عمل هیچگاه به حالت شوهرتان یا ازدواجتان کمک نخواهد کرد. پژوهشها نشان دهنده آنست که زوجهای شاد، در مقایسه با زوجهای منفی گرا، نسبت تعاملات مثبت بیشتری دارند، بنابراین تمام تلاشتان را بکنید تا درک بالایی داشته باشید و یا حداقل بی طرف باشید.
ه)اگر زمان قهر همسرتان طولانی است وقت آن رسیده که به آن واکنش نشان دهید.به عنوان مثال به جای آنکه مدام بپرسید چه شده و چرا قهری.بگویید که: «میدانم از چیزی ناراحت هستی، نمی دانم علت آن چیست، اما دوست دارم دربارهاش صحبت کنیم.» او را به صحبت در فضایی کاملا آرام و دوستانه دعوت نمایید.
۴٫دقت کنید که حفظ حریم خصوصی زندگی مشترکتان در هر موردی در زندگی مشترکتان اهمیت زیادی دارد و این باعث می شود اگر دخالتی هم وجود دارد کاهش یابد اما اگر شما و همسرتان حریم خصوصی زندگی مشترکتان را حفظ نکنید و در جمع در مورد قهر و یا مشکل و یا حتی خرید و برنامه خاصی صحبت کنید خب اینکه دیگران واکنش نشان بدهند یک امر طبیعی می باشد پس بهتر است که این را به عنوان یک قانون بین خودتان قرار بدهید.
من هیجوقت ایشان را تحقیر نمی کنم و بخاطررفتارهای بد ایشان را با پدرشان مقایسه نکرده ام. اما زمانی که قهر می کند به هیچ وجه حاضر به آشتی نیست، و وقتی من برای آشتی پیشقدم شوم، در مرحله ی اول مرا تحقیر می کند و پس از این که من خسته می شم، حاضر می شود ارتباط را از سر بگیریم. درباره خانواده هم از ابتدا مسیر و برنامه خودم را مشخص کردم زیاد به خانه شان نمی روم و همیشه احترام گذاشته ام ولی از ایشان توقع دارم، در برابر بی احترامی های خانواده که بسیار بسیار بد هستند حداقل یک اخم یا یک رفتار که حاکی از ناراحتی ست نشان بدهد، در هر حال من اینجا غریب هستم و کسی را غیر از ایشان و خانواده اش ندارم. نکته ی دیگر این که به هیچ وجه حاضر نیست بپذیرد نفر اول زندگی اش هستم، از نظر ایشان در هر شرایطی باید از خانواده حمایت کرد حتی اگر مطلقا اشتباه کنند(عین جمله ایشان است) از اشتباهات بسیار بد خانواده اش به راحتی می گذرد اما در برابر کوچکترین اشتباه به سخت ترین شکل من را تنبیه و تحقیر می کند.
دو سال پیش به مشاور مراجعه کردیم، حق را به من داد، اما ایشان نپذیرفت و هم چنان به نظرشان مشاور اشتباه می کند.
همسر من هم تقریبا همین مشکلات رو دارن همش خودش رو وقف خانواده میکنه مثلا اگه جایی دعوت باشیم و مامانش سرکار باشه یا باید نریم یا باید زود برگردیم ک بریم دنبال مامان ایشون
از نظر مالی هم همش به من غر میزنن کم خرج کن پولاتو چیکار کردی اما تازه فهمیدم ک یک هفته ام نمیشه ک نزدیک ۳۰تومن به خانواده اش قرض داده که البته معلوم نیس کی بهش برگردونن
سلام مجدد به شما زهرا جان ببین عزیمز همه این مشکلاتی که وجود دارد در کنار مشکلی که در مورد قهر کردن و رابطه جنسی بیان کردید همه نشان میدهد که مسیر ارتباطی بین شماها با مشکل مواجهه شده است و این موضوعی در ارتباط با هردوی شما می باشد پس بهتر است که در این مسیر بجای تمرکز بر خانواده ها سعی کنید که با کمک زوج درمانگر این مسیر تعاملی و ارتباطی که دارید را بررسی کنید.
در این حالت خب اگر ایشان به شما میگویند مدیریت بیشتری بر شرایط مالی داشته باشید خب میتوانید در مورد آن حرف بزنید و با دیدگاهای مالی هم و توقعاتی که از هم دارید و شرایط زندگی مشترکتان از نظر اقتصادی و… اشنا شوید و این کمک میکند تا در کنار هم بدون اینکه یکی از شما بخواهد برنده باشد و دیگری شکست خورده در کنار هم به نتیجه گیری بهتری برسید در مسیر یک زندگی مشترک.
سلام من همسرم هر موقع قهر هستم ب زور سکس میخواد من خیلی ناراحت میشم این نرماله؟؟حس کالا بودن بهم دست میده هیچ وقت سعی نمیکنه از دلم در بیاره
سلام به شما زهرا جان
بیش از اینکه سوال کنید این رفتار نرمال است یا نه بهتر است از شما سوال کنیم که آیا این برای شما مورد پذیرش می باشد و میتوانید این رفتار را تحمل کنید و این سبک رابطه جنسی برایتان لذت بخش هست؟ در کنار اینکه در این رابطه جنسی چه احساسی را تجربه می کنید و همچنین اینکه با همسرتان در این مورد صحبت کرده اید دیدگاه ایشان در این مورد چیست؟
در این موراد اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدهید تا باهم بیشتر در این مورد صحبت کنیم.
نه من خیلی اذیت میشم و دفعه آخرم بهش گفتم اما الان چند روز هست که قهر هستن و روی تختشون هم حتی بینمون بالشت میزارن تا نزدیک هم نشیم و ب من گفتن دیگه باید به همچین زندگی عادت کنم خیلی شرایط برای من سخت شده من عاشق همسرم هستم آیا اونم عاشقم هست نمیدونم که آنقدر عذاب کشیدن من براش راحته درسته قبلش باهم بحث داشتیم اما این رفتار ها طبیعی هست ؟
ببین زهرا جان نه رابطه جنسی با عصبانیت و ناراحتی و نه قهر و به دنبال مقصر بودن هیچ کدام در زمان روبرو شدن با مشکلات پاسخ سازنده ای نیست و تنها باعث میشود که مشکلات بیشتری در مسیر رابطه عاطفی و روابط شما ایجاد شود.
در این مسیر بهتر است از ایشان بخواهید برای بهبود زندگی مشترکتان باهم به زوج درمانگر مراجعه کنید در هرصورت هردوی شما در کنار دوست داشتن یکدیگر نیاز است که بتوانید رابطه را مدیریت کنید و همچنین مسیر تعاملی بهتری باهم داشته باشید تا بتوانید زندگی مشترک بهتری را هردوتان در کنار هم تجربه کنید.
بهتر است در زمان مناسبی غیر از زمان خواب به ایشان بیان کنید که مایل به ادامه این قهر نیستید و میخواهید که باهم در مورد مشکلاتی که بینتان وجود دارد و راحل هایی که هرکدام از شماها دارید باهم صحبت کنید. دقت کنید که بهتر است حتی اگر ایشان از قهر استفاده می کنند شما مسیر تعاملی داشته باشید بدون سرزنش و یا توهین بلکه در مسیر احترام و ارتباط و تعامل با ایشان در این حالت میتوان امیدورا بود که ایشان نیز جرئت کنند بدون ترس از قضاوت شدن و یا مقصر شدن در مورد احساسات و نیازهای خود صحبت کنند.
متشکرم خیلی ممنونم از وقتی ک گذاشتید🙏🏻🌷