سلام خدمت شما،
بنده ۲۷ سالمه و دو ماه و یک هفته با یه دخترخانوم ۲۱ ساله رابطه داشتم. بعد از گذشت ۱ ماه از رابطه عاشق ایشون شدم؛ البته به تعبیر من عشق یعنی تمام لحظات شخص مقابلت تو فکرت باشه و باهاش کاملا خودت باشی و اینکه باعث آرامش و امنیتش باشی. اما ایشون معتقد بود عشق فراتر از این هاست و با من در رابطه متأسفانه روراست نبود به صورتی که زیر بعضی از حرفاش میزد و دلیلش رو چیز دیگه ای عنوان می نمود. حتی روز آخر اعتراف به عدم روراستی کرد. در نهایت روزی رسید که گفت خدا بهش الهام کرده که تقدیر ما باهم نیست و در تقدیر من کسی دیگر وجود داره و درنهایت باهم خداحافظی کردیم. ابراز کرده بودم که من انتخابم آگاهانست اما تفاوتی نکرد. این اولین رابطه جدی من در زندگیم بود. تیپ شخصیتی من احساس گراست و ایشون ایده آل گرا بود. الان یک هفته ای از اتمامش میگذره و من نمیتونم از فکرش دست بردارم و حتی اشک میریزم. انگار همش جلوی چشمامه. ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.