سلام. بنده 30و همسرم38سالشونه ایشون شغلشون از دست دادن و خودشون با چند عدد گوسفند ک هیچ سودی ندارد مشغول کردن.و این تعداد در منزل مادری ایشون در روستا هست. و ناگفته نماند همسربنده تک پسر و بشدت وابسته مادر و خواهرانش هست.ک دوتا از انها مجرد هستند. بنده الان حدود2سال باوجود اینکه خودمون خونه و وسایل کامل داریم در منزل مادر همسرم زندگی میکنیم.ناگفته نماند انسانهای خوبی هستند ولی گاهی بنده حوصله ندارم و یا انها بی حوصله هستند و این باعث ازار روحی من میشود. چندباری هم باهمسرم صحبت کردم یا وعده میدهد ک صبر کن تا کارم درست شود و یا میگوید چشم ولی اقدامی نمیکند. خودمم هم نمیخوام بی احترامی یا از من رنجشی براشون باقی بمونه. بخاطر همین سعی میکنم ک فاصله رعایت کنم. ممنون میشم راهنمایی بفرمایید بندرو