زود عصبانی

با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساس ناراحتی و نگرانی شما از مسئله ای که عنوان کردید کاملا قابل درک است.
توجه داشته باشید که نکته مهمی که در این میان وجود دارد و بهتر است به آن دقت کنید این است که خشم با پرخاشگری متفاوت است.
در حالی که معمولا افراد این دو واژه و مفهوم را به جای یکدیگر به کار می برند.
خشم یک احساس است که در مواقعی ایجاد می شود و ما به طور مستقیم هم بر آن تسلط و کنترل نداریم و کاملا هم طبیعی است و ما هم نمی توانیم جلوی آن را بگیریم و قرار هم نیست مانع آن شویم.
اما پرخاشگری یک رفتار است و در واقع شیوه و مسیری است که ما برای روبرو شدن با خشم خودمان انتخاب می کنیم که ممکن است اشکال مختلفی مانند کلامی و بیانی و یا فیزیکی داشته باشد و به صور فعالانه و یا منفعل بروز پیدا کد.
نکته دیگری که وجود دارد این است که اساسا مدیریت خشم یک مهار اکتسابی است که باید آن را در خودتان ایجاد و با تمررین تقویت کنید و در واقع باید آن را به دست آورد.
نکاتی که در بحث مدیریت خشم مورد بررسی قرار می گیرند می تواند شامل موارد گسترده ای باشد که در به دنبال انجام ارزیابی های تخصصی و بررسی های تکمیلی در خصوص افراد به دست می آید و به آن ها پرداخته می شود.
اما به طور کلی مهم است که افکار و باورهایتان را کمی مورد بازبینی و ارزیابی قرار دهید.
به این ترتیب که در ابتدا سعی کنید حوزه ها و مواردی که در آن بیشتر خشمگین می شوید را بیابید و ببینید جه انتظارات، خواسته ها، افکار و باورهایی در آن زمینه ها دارید که زمینه ساز و بستر ساز خشم شما می شوند.
چون همانطور که می دانید احساسات ما مستقیم در اثر اتفاقات و یا رخدادهای بیرونی به وجود نمی آیند.
بلکه به دنبال تعبیر و تفسیرما از آن وقایع یا رویداد و برداشتی که در نهایت از آن ها داریم شکل می گیرند.
برای همین ممککن است به یک نفر بگوییم که حساس تر است، یعنی ممکن است از صحبت های بین فردی با دیگران تعابیر کاملا درونی و شخصی داشته باشد و برای همین ناراحت و یا خشمگین شود (که ظاهرا شما هم مشخصا به این موضوع اشاره داشتید).
از سوی دیگر احساس خشم معمولا زمانی شکل می گیرد که ما آنچه را که می خواسته ایم و یا انتظار داشته ایم را به دست نیاورده ایم، یعنی معمولا به دنبال احساس ناکامی ناشی از نرسیدن به خواسته ای یا برآورده نشدن انتظار و توقعی شکل می گیرد.
بر همین اساس پس بخشی از فرایند خشمگین شدن، وقتی زیاد و مکرر رخ می دهد، به باورهاو خواسته ها و انتظاراتی که ما از خودمان، دیگران و یا شرایط داریم سرچشمه می گیرند و گاهی لازم است آن ها را یک بررسی مرور بکنیم و از آن ها آگاه شویم.
جرا که برخی مواقع خواسته هایی داریم که در واقیت دس نیافتنی هستند و غیر واقع بینانه هستند یا اصلا تحت کنترل و اراده ما نیستند، مانند چگونگی رفتار دیگران که مستقیما تحت اراده و اختیار خودشان است.
و یا باورها و انتظاراتی داریم که غیر منطقی و ناکارآمد هستند و مدام باعث تجربه احساس ناکامی در ما می شوند.
جالب است بدانید که پژوهش گران برخی از این باورها و انتظارات را از طریق سنجش و ارزیابی افراد مضطرب و افسرده به دست آورده اند که مشترک هم بودند.
مانند این که همه باید رفتار معقولانه و اخلاقی داشته باشند.
یا این که همه باید من را دوست داشته باشند و به من احترام بگذارند و با من خوب رفتار کنند.
حالا شما در نظر بگیرید که در دنیای واقعیت اینگونه نیست و همواره افرادی وجود خواهند داشت که غیر اخلاقی و نادرست رفتار خواهند کرد و یا به هر دلیلی از ما ممکن است خوششان نیاید یا با ما رفتار خوبی نداشته باشند.
مسئله اینجا است که اغلب ما ممکن است از این دست انتظارات داشته باشیم اما از آن ها بی خبر باشیم غافل از اینکه این افکار کار خودشان را خواهند کرد و اثراتشان را خواهند گذاشت پس هتر است آن ها را شناسایی کنیم و افکار و باورهای متعادلتر و منظقی تری را جایگزین آن ها بکنیم چرا که این گونه عقاید و انتظارات جز ناکامی حاصلی برای ما نخواهند داشت.
حالا در کنار این ها هر فردی برای خودش چارچوب ها و باید و نبایدهایی دارید که مطابق آن ها رفتار می کند و انتظار دارد بقیه هم طبق همان اصوول رفتار کنند و در غیر این صورت خشم را تجربه خواهیم کرد.
در حالی که هر کسی طبق باورها و اصول و عقاید و افکار و ادراک خودش رفتار خواهد کرد و دلیلی هم ندارد مطابق میل و خواسته ما، هر چند هم که زیبا و خوب و منطقی و اخلاقی باشد،‌رفتار کند.
و تفاوت در این موارد به خصوص تفاوت در ادراک حتیی در مویرد موضوع مشابه همواره بین افراد مختلف وجود دارد که کاملا هم طبیعی است چرا که تفاوت های فردی وجود دارد.
با توجه به این موارد بررسی های لازم که انجام شد گام های عملی برای مدیریت خشم وجود دارد که به جای انجام رفتارهای پرخاشگرانه مانند توهین و تحقیر و سرزنش و قضاوت و درگیری لفظی و فیزیکی،‌ که همانطور که خودتان هم تجربه کردید و در صحبت هایتان هم به درستی به آن اشاره کردید، بسیار مخرب رابطه هستند و باعث پراکنده شدن افراد از کنار ما می شوند، رفتارهای موثرتری را جایگزین کنیم و در واقع به شیوه موثرتری با خشم خودمان روبرو شویم تا بتوانیم در قدم بعدی برای تحقق خواسته ها و اهداف و انتظارات واقع ببینانه خودمان اقدامات موثرتری انجام دهیم.
بر هیمین اساس به شما توصیه می شود از طریق مراجعه به یک روانشناس یا درمانگر در این زمینه کمک حرفه ای دریافت کنید تا بتوانید با دریافت راهنمایی ها و راهکارهای لازم در این زمینه و به طور کلی مسیر داشتن یک زندگی با کیفیت گام بردارید و توانمندی ها و مهارت های لازم را در این راستا در خودتان ایجاد و تقویت کنید.