سردرگمی در رابطه

سلام روزتون بخیر من حدود34ساللمه و دختر کاملا مستقلی هستم و تا حالا دوست پری هم نداشتم و اما ارتباط خوبی با ادمهای اطرافم دارم، نظرم اینکه اگه بخوام با کسی در ارتباط باشم بهتر برای شناخت قبل از ازدواج باشه اما خوب کشرایط ادمهای این روزگارو که میدونید، نزدیک چهار ماهه که با یکی آشنا شدم پسر خوب مودب قابل اعتماد و مغرور و منطقی هست تا حالا بی احترامی نکرده و احترام میزاره اما از روز اول من بهش گفتم رابطمون بدون ارتباط لمسی خاص باشه مثلا بوسو بغل و… گفتم من به ادمها دیر اعتماد میکنم اجازه بده من این اعتماده رو به دست بیارم و باهات راحت بشم شاید بعدش خودم خواستم اونم گفت اوکی من شخصیت تو برام مهمهو این خیلی مسیله مهمی نیست، دیگه هر دفعه هی بهم میگفت نمیخوای بوسم کنی نمیخوای بغلم کنی منم با شوخی ردش میکردم آخرین بار بهم دوباره گفت منم گفتم ببین لطفا بهم اصرار نکن بزار خودم بخوام هر چه بیشتر اصرار کنی من بیشتر حساس میشم و لج میکنم بهم نگووو بعدش در جوابم گفت فکر نکن اگه یه احساسی باشه تا آخر عمر میمونه و بهم گفت بهتره بزاری رابطموو مثل دوتا دوست ساده باشه دیگه زیاد پیام ندیم و فقط ماهی یه بار بریم بیرون فقط دوست ساده، اینطور بهتره این تصمومو گرفت، الان میخوام ببینم آیا کار اشتباه یا مطلب اشتباهی گفتم البته میدونم دیگه نظرش عوض نمیشه و اون منو فقط به خاطر رابطه جنسی میخواد. من واقعا تو این سن نیاز به یه همراه وافعی دارم اما نمیدونم رفتار من اشتباه بوده یا نه و این ارتباط درست هست یا نه آیا فکر کردن بهش منو از اهدافم دور میکنه یا نه البته اونم بهم گفت من شرایط ازدواجو ندارم به خاطر وضعیت مالیش