طبق معمول. روابط زناشویی
سلام
من بیش از ۱۵ ساله ازدواج کردم ولی از همون دوران نامزدی با هم بحث و دعوا داشتیم طوری که الان شاید ۹ ماه هست که هر روز با هم دعوا داریم. دچار طلاق عاطفی شدیم من دیگه علاقه ای به همسرم ندارم از بی که هر روز دعوا راه میندازه. هر روز به خانوادهم توهین میکنه. البته من جوابشو میدم ولی دیگه از این زندگی خسته شدم. فقط به خاطر تنها پسرمون که ۱۷ سالشه دارم تحملش می کنم. دست از بداخلاقی بر نمیذاره. همش دعوا. الان دیگه خیلی وقته حتی رابطه هم نداریم. نمیدونم. من که زندگیم به فنا رفته ولی فکر می کنم چرا باید به خاطر پسرم خودم را زندگی آرام و بی دعوا محروم کنم. تا کی؟ این زندگی درست بشو نیست چرا باید بافی مانده عمرم رو هم به تنش و دعوای هر روزه بگذره؟ چرا من خودم را بخاطر پسرم تا لحظه مرگ عذاب بدم؟ بگین که من دلیلی ندارد این وضعیت رو تحمل کنم دارم دیوانه میشم
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که این شرایط برای شما با فشار روحی همراه می باشد اما دقت کنید که این شرایط برای همسر شما و حتی فرزندتان که نیز بیان می کنید بخاطر او به این زندگی مشترک ادامه می دهید نیز با فشار روحی زیادی همراه خواهد بود .
بهتر است که در کنار احترام به احساسات خودتان توجه داشته باشید که زندگی پر تشنج و درگیری های مداوم برای هیچ یک از شما سه نفر سازندگی لازم را ندارد و حتی می تواند بر روند رشدی فرزندتان نیز آسیب های زیادی داشته باشد .
در این مورد بهتر است که شما و همسرتان به صورت حضوری به زوج درمانگر مراجعه داشته باشید چون در این حالت می توانیم سبک رفتاری ، شخصیتی ، تعاملی و نوع واکنش های هردوی شما مورد بررسی قرار گیرد و در این مسیر شما و همسرتان بتوانید با توجه به شرایط برای بازسازی و یا تصمیم به جدایی اقدام کنید .
دقت داشته باشید که شما و همسرتان حتی در صورت تصمیم به جدایی بهتر است بخاطر فرزندتان روابط در احترامی را طی کنید چون بازهم بعد از جدایی نیاز به ادامه میزانی از رابطه بخاطر او می باشد .
پس اینکه سوال می کنید بخاطر فرزندتان از احساسات خود بگذرید خیر نیازی به این کار نیست چون برای هیچ یک از شماها سازندگی ندارد .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵