3
عذاب وجدان دارم و نگرانم
سلام من دخترم و ۲۰ سالمه ۲ سال پیش با ی نفر آشنا شدم ک ۲سال از خودم کوچیک تره این ۲ سال ما دوست معمولی بودیم و تا حالا همدیگه رو از نزدیک ندیدیم. تصمیم گرفتیم که رابطمونو جدی کنیم و منم تخت فشار گفتم یه حسایی بهت دارم درحالی که نداشتم. ۲ ۳ روز بعدش بهش گفتم که من حسی ندارم بهت و دوست معمولی باشیم. خیلی عصبانی شد و گفت ۲ ۳ روز می‌خوام تنها باشم و خودم بهت پی‌ام میدم الان من خیلی عذاب وجدان دارم و حس میکنم که ضربه‌س بدی بهش زدم و میترسم دیگه دیدش بد بشه به این مسائل و دیگه به خودش شانس آشنایی با کسیو نده در آینده. این آدم برام خیلی عزیزه و این ۲ سال دوستای خیلی خوبی بودیم باهم و نمیخوام بهش ضربه بزنم و الان خیلی عذاب وجدان دارم
با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساس ناراحتی و نگرانی شما درباره ایشان قابل درک است.
اما توجه داشته باشید که انتخاب در این زمینه موضوعی نیست که ما بخواهیم به خاطر صدمه نزدن و یا خوشایند کسی فداکاری کنیم و بر خلاف میل و خواسته درونی مان در رابطه بمانیم.
چرا که در این صورت نه تنها لطفی نکرده ایم بلکه هم به خودمان و هم به طرف مقابل ظلم کرده ایم.
به این دلیل که هر کسی حق دارد رابطه خوب و سالم با احساس دوست داشتن دو سویه ا تجربه کند و اینگونه موارد هم طبیعی هستند.
همچنین هرکسی که دوست خوبی برای ما بود دلیل نمی شود مناسب ازدواج هم باشد و ما بخواهیم با او ازدواج کنیم و این دو حوزه کاملا متفاوت از یکدیگر هستند.
گذشته از این ایشان در اوج سنین نوجوانی به شما علاقه مند شده اند و معمولا روابطی که در این سنین شکل می گیرند خیلی قابل اتکا و اعتماد نخواهند بود چرا که بیشتر بر اساس غلبه هیجانات و احساسات پر رنگ این دوران شکل گرفته است.
همچنین هویت افراد در این دوران در حال شکل گرفتن است و هرگونه نظر و عقیده درباره موارد مختلف به خصوص حوزه ازدواج و روابط عاطفی۰ احساسی ممکن است دستخو تغییرات زیادی شود و تا زمان بزرگسالی که موقعیت و آمادگی برای ازدواج حاصل شود تغییرات بسیاری در ابعاد مختلف هویت افراد ممکن است رخ دهد.
همچنین هر کسی مسئول رسیدگی به نیازها و خواسته های خودش می باشد و تجربه جدایی دردناک است به خصوص برای فردی که بیشتر علاقه مند بوده است اما این هم بخشی از واقعیت اجتناب ناپذیر است که ما گاهی فردی را انتخاب می کنیم که ما انتخاب او نبوده ایم و باید آن را پذیرفت و رها کرد.
اگر ایشان هم با پذیرش این موضوع مشکلی دارند وظیفه و مسئولیت خودشان است که پیگیری کنند و حتی کمک حرفه ای در این زمینه دریافت نمایند.
پس بهتر اس همان کاری را انجام دهید که صلاح می دانید و بر تصمیم و انتخابتان مصمم باشید و به ادامه مسیرتان در زندگی و اهداف و خواسته های خودتان بپردازید و انرژیتان را صرف مسائل و مشکلات خودتان کنید نه هیچ کس دیگر.
بله کاملا درسته که هر کس مسئول انتخاب خودشه و منم نمی‌خواستم ادامه بدم تا وابسته بشه و بعد کات کنم. اهداف و دیدگاه من نسبت به زندگی خیلی با ایشون متفاوته و خودشونم میدونن. مثلا من همش ب فکر پیشرفت هستم و دلم میخواد مهاجرت کنم ولی ایشون منو دلسرد میکنن. دلم نمی‌خواست رابطه‌ی دوستیمون خراب بشه چون بالاخره به عنوان یه دوست نزدیک به من کمک کردن ولی نمیخوامم چیزی بیشتر بشه. خودم حس نمیکنم کار اشتباهی کردم در حقشون ولی انقد واکنش بدی نشون داد که منم احساس گناه دارم و میترسم نکنه همه رو به چشم این ببینه که دیگه نمیتونه با کسی آشنا بشه
با سلام مجدد خدمت شما
دوست عزیز وقتی گفته می شود شما مسئولیتی ندارید به این معنا است که حتی اگر ایشان چنین برداشتی داشته باشند در واقعیت به شما و عملکردتان ارتباطی ندارد و مقصر شما نیستید که بخواهید احساس گناه داشته باشید.
این فرایند کاملا طبیعی است که افراد با یکدیگر آشنا می شوند و زمانی که به این نتیجه رسیدند به هر دلیلی مکن است برای یکدیگر مناسب نباشند بهترین کار این است که مسیرشان را از یکدیگر جدا کنند و خودشان را وابسته به یکدیگر ندارند.
بنابراین شما هیچ کار اشتباهی انجام نداده اید که بخواهید احساس گناه داشته باشید و اتفاقا با توجه به مواردی که مطرح کردید تصمیم کاملا واقع بینانه و مناسبی گرفته اید.
چرا که وقتی افراد دارای سبک زندگی و مسیر واهداف متفاوتی باشند نمی توانند با یکدیگر هم مسیر و همراه شوند و همسفران و زوج مناسبی برای هم نخواهند شد چرا که دارای ادراک و طرز فکر متفاوت هستند.
برخورد بد ایشان هم به دلیل مسائل درونی خودشان است و حتی اگر تمام این ناراحتی ها را به شما نسبت دهند، برداشت و ادراک خودشان است که مکن است کاملا اشتباه باشد و دلیلی ندارد شما به خاطر واکنش ایشان موضوع را شخصی سازی کنید و دچار تردید یا احساس گناه شوید.
ایشان هم باید بتوانند دیر یا زود با واقعیت کنار بیایند و به زندگی خودشان بپردازند.
دوستی معمولی هم چون احساساای بینتان وجود داشته است و ممکن است از این پس با چشم داشت باشد و یا مشک‌ل آفرین شودشاید بهتر باشد ک اصلا ادامه پیدا نکند تا هر دو بتوانید راحتتر با این موضوع کنار بیایید.