2
عصبانی ام
سلام مدتی است از دست همسرم و خانواده اش ناراحتم و این مسئله مرا تبدیل به فردی عصبانی و کلافه کرده .در ظاهر با آنها خوبم ولی با کوچکترین حرفی ناراحت میشم .عصبانی و کلافه با اینکه اصلا اهل غیبت نبودم اما الان از شدت عصبانیت غیبت میکنم و بعد پشیمانم.چی کار کنم؟تا تعادل روحیمبرگرده
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که این درگیری ها می تواند برای شما با فشار روحی زیادی همراه شود اما عزیز در این مورد شما مشکلات خودتان با همسرتان و خانواده ایشان را بیان نکرده اید تا بتوانیم در این مورد نظری بیان کنیم اما موضوع مهم این است که شما بدانید همسرتان مسئولیتی در قبال رفتارهای خانواده خود ندارد و شما اگر با خانواده همسرتان مشکلی دارید و ناراحتی وجود دارد نیاز است که در احترام و در زمان مناسب با خود فرد در میان بگذارید و صحبت های او را نیز بشنوید چون اگر شما بخواهید درگیری و بحث و یا ناراحتی با اعضای خانواده همسرتان را به زندگی مشترکتان وارد کنید هم خودتان را با فشار روحی بیشتری روبرو می کنید و هم زندگی مشترکتان را در معرض آسیب قرار می دهید و این انتقال ناراحتی به همسرتان و به صورت غیبت کمکی به رفع مشکلات و ناراحتی شما نمی کند پس بهتر است در احترام در زمان مناسب بدون حضور دیگران از فردی که ناراحت هستید با خودش این موضوع را بیان کنید .
با سلام خدمت شما
دوست عزیز احساس خشم و ناراحتی شما کاملا قابل درک است.
با توجه داشته باشید که ختلافات بین فردی هم به دلیل تفاوت های بین افراد به هر حال وجود دارند و نمی توان مانع آن شد اما مهم نحوه روبرویی با این اختلافات است.
از سوی دیگر قهر کردن یکی از شیوه های مخرب رابطه است که مانند دیگر روش های ناموثر دیگر مانند مقایسه، سرزنش، قضاوت، غر زدن، برچسب زدن و تحقیر و توهین جزو رفتارهای کنترل گرانه محسوب می شوند که افراد از آن ها برای پیش برد اهداف و خواسته هایشان استفاده می کنند اما در بلند مدت باث ناراحتی و دلخوری و از بین رفتن کیفیت رابطه می شود.
با توجه به این که هر کسی خودش مسئول پیگیری خواسته ها و نیازهایش است، و دو طرف رابطه در نوع رابطه و چگونگی کیفیت آن سهم و نقشی دارند، بهتر است هر کدام از افراد سعی کنند با بهترین شکل با مشکلات و اختلافاتشان روبرو شوند و با شیوه موثرتری خواسته ها و نیازهایشان را پیگیری کنند.
شیوه های جایگزینی که برای این رفتارهای مخرب معرفی می شوند عبارت اند از حمایت کردن، همدلی کردن، مشارکت و گفتگو کردن برای حل یا مدیریت اختلافات است.
اساسا ازدواج فضایی است که افراد وارد آن می شوند که بتوانند نیازها و خواسته هایشان را به شکل بهتری برآورده کنند و هیچ یک بر دیگری اولویت یا برتری ندارد و هر دو نفر باید توجه متقابل دریافت کنند.
اگرچه درباره ناراحتی خودتان هیچ توضیحی ارايه ندادد و بهتر بود نمونه هایی از مشکلات خودتان را مطرح می کردید و همچنین اشاره ی کردید که چند سال دارید و چند سال از ازدواج شما می گذرد تا با ارايه تصویر روشن تری از مسائل و مشکلات خودتان بتوانید راهنمایی بهتر و دقیق تری دریافت کنید.
اما در هر صورت از آنجا که تنها شیوه موثر برای حل اختلافات بین فردی صحبت کردن و گفتگو است شما هم بهتر است در این زمینه با ایشان گفتگو کنید و خیلی صادقانه و راحت با مطرح کردن یکی از همین موقعیت هایی که احساس ناراحتی کرده اید به شکلی کاملا توصیفی و بدون قضاوت منفی و سرزنش، درباره افکار و احساسات خودتان در این زمینه صحبت کنید که با این رفتار ایشان فکر می کنید نیازها و خواسته های شما نادیده گرفته می شود و احساس می کنید شما دیده نمی شوید و یا یک سویه برای حفظ کیفیت رابطه تلاش می کنید و بعد هم به صورت واضح روشن خواسته و انتظارتان را در این زمینه با ایشان در میان بگذارید که از ایشان هم انتظار دارید متقابلا در این مسیر خودشان را مسئول و متعهد بدانند و ناراحتی های خودشان را به شیوه بهتری مطرح کنند نه با قهر و بی توجهی چرا که این رفتار ها در بلند مدت آزاردهنده خواد بود و به نفع هیچ یک از شما و رابطه تان نخواهد بود و به آن آسیب خواهد رساند.
به شما پیشنهاد می شود از آنجا که نمی توانید هیچ فردی از جمله همسر و خانواده ایشان را تغییر دهید و کنترل رفتارهای آن ها را ندارید، سعی کنید آن ها را همان گونه که هستند بپذیرید.
چرا که اگر بخواهید بر روی خواسته ی غیر واقع بینانه تمرکز کنید چون خارج از حوزه اراده و اختیار شما و دست نیافتنی است، مدام احساس ناکامی و خشم را تجربه خواهید کرد.
و در مقابل ببینید چگونه و از طریق انجام چه رفتارهایی می توانید رابطه بهتری با آن ها بسازید و با وجود تمام رفتارهای درست و غلطشان در نهایت می خواهید برای آن ها چگونه عروسی باشید و سعی کنید طبق اصول و ارزش های خودتان رفتار کنید تا در بلند مدت حس بهتر و خشنودی بیشتری را تجربه کنید.
باید بتوانید مشکلات خودتان را به گونه ی حل کنید و انتظارات خودتان را خیلی واضح با همسرتان در میان بگذارید و در مواردی که نمی توانید تغییر ایجاد کنید شرایط را همان گونه که هست بپذیرید.
برای این منظور مشاوره فردی و یا دریافت زوج درمانی به همراه همسرتان می تواند بسیار موثر و کمک کننده باشد تا از طریق راه کارهای دقیق تر بتوانید کیفیت زندگی خودتان را در همین شرایط موجود افزایش دهید و خودتان را در این زمینه توانمند تر سازید و در صورت لزوم مهارت های جدیدی را مانند مذاکره و حل اختلاف، مدیریت خشم و هیجانات منفی و حل مساله به دست آورید.