با سلام
من 33 ساله فوق لیسانس مهندسی مکانیک دارم از دانشگاه امیرکبیر الان توی یه شرکت خصوصی در شهر اراک کار میکنم که درامد ماهیانه ام نهایتا تا1.500.000 تومن میرسه. اصولا ادمی نیستم که داد بزنم حرف ناسزا بزنم اهل سیگار و رفیق بازی نیستم دست بزن ندارم اوقات بیکاریمو با همسرم یا خانوادم میگذرونم. خانوادمو و همسرمو خیلی دوس دارم. کینه ای نیستم. زیاد گلایه نمیکنم. صبورم. خودخواه نیستم سعی میکنم با منطق حرف بزنم. به نظر خودم نقطه ضعفم بارزم اینه که عاطفیم و درامدم زیاد نیست. از نظر ظاهر هم همه بهم میگن خوشقیافه و خوش تیپ. همیشه چه زمانی که دانشجو بودم چه زمانی تدریس میکردم دخترایی زیادی بهم اظهار علاقه میکردن. ولی من همیشه دنبال کسی بودم که بتونم باهاش یه عمر زندگی کنم.
با سلام من سی و سه ساله فوق لیسانس مهندسی مکانیک دارم از دانشگاه امیرکبیر الان توی یه شرکت خصوصی در شهر اراک کار میکنم که درامد ماهیانه ام نهایتا یک و نیم میلیون تومانه. اصولا ادمی نیستم که داد بزنم حرف ناسزا بزنم اهل سیگار و رفیق بازی نیستم دست بزن ندارم اوقات بیکاریمو با همسرم یا خانوادم میگذرونم. خانوادمو و همسرمو خیلی دوس دارم. کینه ای نیستم. زیاد گلایه نمیکنم. صبورم. خودخواه نیستم سعی میکنم با منطق حرف بزنم. به نظر خودم نقطه ضعفم بارزم اینه که عاطفیم و درامدم زیاد نیست. از نظر ظاهر هم همه بهم میگن خوشقیافه و خوش تیپ. تقریبا یک سال و نیم که با دختری که از دانشجوهام بوده عقد کردم و قبل از عقد هم مدت یکسال با هم غیر رسمی در ارتباط بودیم و همو بررسی میکردیم. توی زمان شناخت هیچ مشکلی نداشتیم و همه چیز مون باهم هماهنگ بود. همسرم مهربونه مادی نیست فداکاره درکم میکنه خیلی دوسم داره. اما دوتا ایراد عمده از نظر من داره : اول یه مقدار نسبت به زنای اطراف مثل مادر و خواهرم حسوده و دیگه اینکه خیلی دهن بینه. از وقتی عقد کردیم تحت تاثیر خواهرش که ازدواج کرده و جدا شده و الان تنها زندگی میکنه و توی یه ارایشگاه شمال تهران کار میکنه و مسایل مادی براش خیلی مهمه. اول اشناییمون هم به همسرم گفته بود این پسره به درد نمیخوره چون پول نداره و مادرش قرار گرفته. حتی یکبار شنیدم مادرش به خاطر وضعیت همسرم به حالش گریه کرده که بدبخت شده البته من از روز اولم تمام شرایط مالی خودم وخانوادمو شفاف توضیح دادم. همسرمم تنها ایرادی که میتونه بگیره ازم این که میگه خانوادت از من برات مهمترن که بنظر خودم اشتباه میکنه. با مسایل مالی من مشکلی نداره البته اگه از دیگران حرف نشنوه. من یکبار گفتم من ارزو به دل موندم زیبا یه چیزی از من بخواد مادرش برگشت توی روی خودم گفت تقصیر خودته که چیزی نخواستی. با اینکه من هیچوقت چیزیو در حد توانم از همسرم دریغ نکردم و نمیکنم. کلا مادر زنم فک میکنه هرچیزی که ایشون فک میکنه درسته. حتی یبار من با همسرم بحثمون شده بود و و مادرش در خال گریه همسرم رو دیده بود بدون اینکه بفهمه چرا بحثمون شده به من بدوبیراه گفته بود و گفته با خانواده من راجب اینکه من چطوری هستم صحبت میکنه در حالیکه من تا حالا کوچکترین بی احترامی نه به همسرم نه پدر و مادرش نکردم. بحثامونم بیشتر سرمساله اینه که همسرم فک میکنه من خانوادم از همسرم برام مهمتره در صورتیکه خودم اعتقاد دارم اصلا اینجوری نیس. من دوس دارم هردو رو باهم داشته باشم. ولی همسرم یوقتایی من روی یه دوراهی قرار میده که یا من یا خانوادت. منم هیچوقت همچین چیزی رو برنمیتابم. یا خواهرش یا مادرش برگشتن بهش گفتن اینم شوهر بود تو کردی؟ من باید با این مادر زن و خواهر زن چیکار کنم که از این کاراشون دست بکشن و ذهن همسر منو به من بدبین نکنن.