مراجعه به مشاور
سلام و عرض ادب من حدودا یک ماه پیش به دلیل مشکلاتی که داشتم به یک روانشناس و طرحواره درمانگر مراجعه کردم که جلسه ی اول بسیار خوب پیش رفت و وارد طرحواره ها شدن اما جلسات بعدی به موارد دیگه پرداختن و از موضوع طرحواره دور شدن و تا ۳ جلسه ی بعدی احساس راحتی من در اتاق مشاوره کمتر و به اضطرابم افزوده میشد در صورتی که قبل از شروع جلسه احساس هیجان و اشتیاق بسیاری داشتم اما بعد از پایان جلسات تا دو روز انواع فکرها و احساسات بد را تجربه کردم مثل گریه و خود سرزنش گری و بی انگیزگی که البته با خودشون مطرح کردم ولی واکنش و جوابی دریافت نکردم تا جلسه ی اخر که جلسه چهارم بود و مشاورم گفت نیازی نیس ادامه بدی فقط روی مسئله ادامه تحصیلت تمرکز کن (که البته یکی از مشکلات اصلی بود که مطرح کردم) و تا ۳ هفته ی بعد مجدد مراجعه کن تا درباره ادامه تحصیلت باز هم صحبت کنیم ،بعد از ان احساس کردم از طرف مشاور طرد شدم حس میکنم مشکلات اصلیمو ندیده و خودمو مقصر میدونم که چرا حتی با مشاور هم نتونستم راحت صحبت کنم و دچار هیجانات اشتباه شدم باید اضافه کنم که من با دوست صمیمیم باهم به ایشون مراجعه کردیم و تا حدی در جریان روند درمانی همدیگر هستیم و این ناراحتی و حس سرخوردگیمو بیشتر میکنه که برای دوستم تاثیرات خوبی داشته ولی برای من نه و پیش خودم فکر میکنم که در مقایسه با دوست چون اعتماد به نفس پایین تری دارم و خجولم به خوبی صحبت نمیکنم باعث این اتفاق شده و مدام افکار زنجیره وار دیگه که در ادامه وارد ذهنم میشن (هرچند الان متوجهم که کار اشتباهی کردیم که یک درمانگر رو انتخاب کردیم) ،حالا سوال من از شما اینه که لطفا راهنماییم کنید چطوری این افکار و احساسات رو از خودم دور کنم و اصلا تمایل ندارم که با خود ایشون مطرح کنم و ایا روند درمانیمو با روانشناس دیگه ادامه بدم یا نه؟ممنون و سپاسگزار
با سلام خدمت شما دوست عزیز
افراد در جلسات مشاوره ممکن است احساسات متفاوتی را قبل یا بعد از آن تجربه کنند اما اینکه جلسات مشاوره شما قطع شود ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد که مثلا ایشان فکر می کنند شما به سطح عملکرد لازم برای رسیدگی به مشکلات خود رسیده اید و دیگر به مشاوره نیاز ندارید و…
بهتر است در صورتی که احساسات شما و مشکلاتتان ادامه دارد روند مشاوره خود را عوض کنید و با یک شناخت درمانگر و یا روان درمانگر صحبت کنید میزان جلسات در روان درمانی تا زمانی ادامه دارد که خود شما بخواهید .
احساساتی که شما تجربه می کنید می تواند دلایل مختلفی داشته باشد و نیاز است که به صورت حضوری با شما صحبت شود.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۷۴۱
سلام من پسری ۱۹ ساله هستم و کنکور میدم از اینکه من در منطقه ای محروم زندگی میکنم و پدر و مادرم اصلا درکی از کمبود محبت من ندارن و حتی اصلا نمیدونن کمبود محبت یعنی چی من ناچار نمیتونم این محبت رو از اونا پر کنم و حالا دوست دارم کسی باشه باهاش حرف بزنم درد دل کنم بهش محبت کنم و ازش محبت دریافت کنم ولی از این موضوع نگرانم که ایا با این روش که کسی رو که مونث هست باهاش حرف بزنم به درسم ضربه نمیزنه
با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساسات و نیاز به محبت شما و مورد توجه قرار گرفتن قابل درک می باشد اما بهتر است با توجه به کنکوری بودنتان از وارد شدن به این روابط خوداری کنید چون در سن و در این دوران با توجه به نیازهای شما امکان وابستگی زیاد می باشد و وابستگی می تواند شما را از اهداف اصلیتان دور کند .
بهتر است سعی کنید در کنار احترام به نیازهایی که تجربه می کنید در مسیر و در زمان بهتری به آنها پاسخ بدهید تا بتوانید شرایط بهتری را تجربه کنید.
سلام من یه دختر ۱۹سالم که از اول روزی که ب دنیا اومدم پدر بزرگمو نگه داشتیم پدرم خیلی دوسش داشت بعد اینکه فوت کرد پدرم دیگه با ما لج کرد انگار فقط تنها آدم خونه پدر بزرگم بود الان حتی سر کارم نمیره همرو کلافه کرده به منو داداشم بی توجهه حتی پولم نمیده شبا از ناراحتی گریه میکنم ۸ماهه پدر بزرگم مرده و از اون موقع انگار پدررم مرده پولم که دستش میاد میره با دوستاش خوش گذرانی . ما خیلی کلافه شدیم بخاطر این کار پدرم من دانشگاه هم نرفتم رفتم سر کار تا پول تو جیبی مو خودم به دست بیارم بیشتر به خاطر مامانم ناراحتم که خیلی تو فشاره به بابام خیلی میگیم برو کار کن به ما توجه کن عصبی میشه و میره بیرون
با سلام خدمت شما دوست عزیز
با توجه به شرایط روحی پدرتان نیاز است که ایشان به صورت حضوری به رواننشاس مراجعه داشته باشند تا بتوانیم در این مسیر به ایشان کمک کنیم. به نظر می رسد که وابستگی زیاد پدرتان باعث شوده است که دوران داغدیدگی را نتوانند به درستی طی کنند و در این مسیر نیاز به کمک کنند.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۵۷۴۱