مشاورفردی
سلام دختری ۲۰ساله هستم هفت سال باپسری درارتباط بودم قصدمون جدی بود وبارها وبارها طی این هفت سال خواستگاری اومد وخانوادم هیچجوراضی نمیشدن و همش من موردسرزنش ومحمدویت قرارمیگرفتم وهمه تلاششون این بود که جدامون کنن وخلاصه منم خیلی تحت فشاربودم وچندوقتیه تموم کردیم ولی بیخیال نمیشه وهنوزم میگه باهم باشیم راضی کردن خانوادت بامن
ودرهمین محدوده زمان جدایی باپسردیگه اشناشدم که تا به الان باهیچ دختری درارتباط نبودع واین باعث شدع شدید دل ببندع ووابستع شع وخواستارادامه دادنه وخانوادمم تقریبا قبولش دارن
حالا مشکل اینجاست هم این خواهان ادامه دادنه هم پسری ک هفت سال باهاش بودم و منطقی اگه بخوام تصمیم بگیرم این پسرع ا همه لحاظا بهترع ولی مشکل دل دلم هنوز بااونه موندم تو دوراهی
سلام به شما دوست عزیز
احساساتی که دارید قابل احترام هست اما عزیزم شما از سن ۱۳ سالگی یعنی در اول نوجوانی وارد این ارتباط شده اید به این امید که در آینده ازدواج خواهید کرد و خب این با ریسک زیادی همراه هست چون مشخص نیست که آینده آنگونه که ما می خواهیم پیش برود.
در این مورد در صورتی که تمایل دارید ازاطلاعات بیشتردر اخیتار ما قرار بدهید تا باهم بیشتر صحبت کنیم.