سوالتو بپرس
X

مشاوره ازدواج

سلام.دختری هستم 23 ساله دانشجو.چند سال هست که با پسر داییم نامزد هستم و به دلیل یکسری مشکلات خانوادگی قادر به ازدواج نبودیم ولی الان مشکلات رفع شده و ما تا چندماه آینده قراره ازدواج کنیم.ما اوایل خیلی باهم خوب بودیم ولی الان نامزد بنده به من پیام نمیدن و حتی زنگ هم کم میزنن پیش اومده که تا دو روز زنگ نزده و گفتن که سرشون شلوغه و البته خودم قبول دارم که سرشون شلوغه ولی نه در این حد که نتونن یه تماس بگیرن من به شدت روحیم داغون شدن و اصلا نمیتونم باور کنم که یه آدم در روز نتونه یه دقیقه بهم زنگ بزنه و البته قبلا هم که خوب زنگ میزدن در حد دودقیقه کل مکالمه ما بود مورد دیگه هم در مورد کار بنده و تحصیلم هست که ما بعد از کلی حرف قرار شد که ایشون کارشون رو بیارن نزدیک و خونه بگیریم که من به کارهای بیرون و منزل برسم ولی ایشون تازگیا رفتن دنبال کاری تو یه شهر دیگه که حداقل باید 4 سال اونجا بمونن. من به شدت دچار افسردگی شدم و همش فکر میکنم اگه من قیافم یه شکل دیگه بود و یا شبیه باقی دخترا باقی بودم شاید بهتر بود این شرایط و وضعیت(با وجودی که من مشکلی ندارم واقعا) هر وقت که از این شرایط بهشون میگم ایشون میگن که باز دعوا شروع شده ….و به زور قول میدن که باشه قول میدم از این به بعد بهتر بشم ولی عمر این قول ها تا یک هفته هم طول نکشید.من به شدت دارم نابود میشم و جلوی بقیه سعی میکنم بخندم و بگم همه چی عالیه.ایشون حرف من رو توی تصمیماتشون اصلا دخالت نمیدن البته اولش قبول میکنن ولی در اخر کاری که خودشون بخوان رو انجام میدن.لطفا راهنمایی کنید که آیا اصلا ازدواج ما کار درستیه؟من اصلا نمیتونم با شرایط موجود کنار بیام

طلا:

نمایش نظرها (1)

  • در مورد تمام نگرانی های خودتون تا در دوره نامزدی هستید باید صحبت کنید و نهایتا تصمیم گیری ...پس بهتره در زمانی مناسب با ایشون صحبت کنید و مشاوره ای دو نفره داشته باشید

    اگر دختر و پسر به موقع متوجه سردی روابط نشده و فکری برای روند پیشرفت سردی روابطشان نکنند، یقیناً با هجوم افکاری چون از بین رفتن علاقه،‌ از چشم افتادن و … به ذهنشان از تشکیل زندگی مشترک آینده بی رغبت یا منصرف شده و روز به روز بر دوری و فاصله شان افزوده می شود.زیاد شدن مدت دوران نامزدی شاید مزایای بسیاری چون شناخت کامل فرد مقابل، فرصت کافی برای تامین مخارج ازدواج یا جهیزیه و … برای دختر و پسر داشته باشد ولی معایبی چون عادی و سرد شدن روابط، ایجاد مشکلات و اختلافات زیاد و… نیز به همراه دارد.

    معمولاً افراد در دوران ابتدایی عقدشان روابطی کاملاً عاطفی و عاشقانه با یکدیگر دارند. وابستگی زیاد عاطفی،‌ باعث دیدارها و ملاقات های پی در پی دختر و پسر و ابراز محبت های آنها به یکدیگر می شود. اما هر چه قدر که این دوران طولانی تر می شود روابط میان آنها سردتر و کمرنگ تر می شود. این امر در صورت تعادل کاملاً طبیعی است اما اگر بیش از حد شود یعنی طرفین کاملاً نسبت به هم سرد و بی علاقه شوند، غیرطبیعی و خطرناک می باشد.
    اگر دختر و پسر به موقع متوجه سردی روابط نشده و فکری برای روند پیشرفت سردی روابطشان نکنند، یقیناً با هجوم افکاری چون از بین رفتن علاقه،‌ از چشم افتادن و … به ذهنشان از تشکیل زندگی مشترک آینده بی رغبت یا منصرف شده و روز به روز بر دوری و فاصله شان افزوده می شود. به همین دلیل و برای جلوگیری از این افکار و رفتارهای مغشوش و آزاردهنده رعایت برخی اصول برای تقویت عشق و محبت میان افراد در این دوران به دوستان عزیزمان توصیه می شود.

    ۱ – ابراز عشق و محبت به فرد مقابل
    افراد باید سعی کنند در این دوران برای نزدیک تر شدن به هم و اجتناب از فاصله به انجام برخی امور و فعالیت ها که نشان دهنده عشق و محبتشان به فرد مقابل است، اقدام نمایند.

    – محبت کلامی : استفاده بیشتر از جملات تاثیر گذاری چون: عزیزم خیلی دوست دارم،‌ عاشقانه به تو دل بستم، زندگی من با بودن تو معنا پیدا می کند، با نامزدتان تماس بگیرید و به او بگویید فقط می خواستم صدایت را بشنوم و…

    – ارسال پیامک های عاشقانه

    – هدیه دادن : راه دیگر ابراز علاقه به نامزد هدیه دادن به وی است. هدیه تاثیر زیادی بر روحیه و علاقه افراد به یکدیگر می گذارد مخصوصاً اگر بدون هیچ دلیل و مناسبتی باشد.‌ هدیه دادن به زن ها را فراموش نکنید که تاثیر عجیبی در جلب محبت آنها خواهد داشت.

    ۲ – انجام فعالیت های موثر
    – انجام امور و فعالیت هایی که نامزدتان به آنها علاقه بسیار دارد. مثل نامه نوشتن،‌ تماس گرفتن،‌ تفریح کردن، سفر رفتن و … می تواند شما را به هم نزدیک تر کند و نقاط مشترک جدیدی میان تان به وجود آورد.

    – زمان بیشتری برای با هم بودن و با هم سخن گفتن بگذارید.

    ۳ – اجتناب از انجام اموری که باعث آزار فرد مقابل می شود.
    – تندخویی کردن، دروغ گفتن،‌ بدقولی کردن، ژولیده پولیده بودن و … نمی تواند عاطفه میان شما را بیشتر کند.

    – به بهانه صمیمی بودن یا این که طرف مقابل تا الان شما را شناخته، آداب اجتماعی، نظافت، زیبایی و صداقت را زیر پا نگذارید و خیال نکنید فرصت برای جبران زیاد است.
    با رعایت این نکات شما به نامزدتان نشان می دهید که او را دوست دارید و عاشقش هستید. به او احترام می گذارید و به احساساتش توجه می کنید.
    مشکلات رایج در عقد طولانی

    مجموعه: نامزدی، عقد و بعد از ازدواج اخبار،سرگرمی,آشپزی,مد,روانشناسی,اینترنت

    دوران عقد,طولانی شدن دوران عقد,طول مدت دوران

    طولانی شدن دوران عقد در کنار همه خطراتی که دارد، یک زنگ خطر خیلی ویژه را برای زوج های جوان به صدا در می آورد. شما فکر می کنید نسبت به یکدیگر سرد شده اید و همین عامل قهر و آشتی های پی در پی می شود.

    مشاوران ازدواج می گویند بهترین طول مدت دوران عقد شش ماه تا یک سال است. فلسفه دوران عقد آشنایی بیشتر زوجین با یکدیگر و رسیدن به این قطعیت است که: “ما می خواهیم با هم زندگی کنیم.” دوران عقد به دلیل یک جا زندگی نکردن زوجین، نداشتن حریم خصوصی و رفت و آمدهای همیشگی، دورانی پر از فشار روانی و تنش است. هرچه این دوره طولانی تر شود فشارهای خانواده ها و امکان ایجاد اختلاف و بحث و مشاجره بیشتر می شود. به طور معمول ۳ سال برای دوره عقد زمان زیادی است.

    ممکن است در این دوره، خانواده شما یا همسرتان کم کم خسته شوند و این خستگی را در قالب تغییر رفتارهایی نشان دهند که طبیعتا این فشارها از سوی شما یا همسرتان به دیگری منتقل و سبب کوک شدن ساز یک بحث و مشاجره می شود.

    از سوی دیگر برخی تعامل های سازنده و اتفاق های مثبت، پس از ازدواج و فقط پس از انتقال به خانه جدید برای زوجین رخ می دهد. پس نوشداروی مشکل شما انتقال هرچه سریع تر به خانه خودتان است.اما تا زمانی که امکان این امر خیر میسر شود، توصیه های زیر به شما در بهبود روابط کمک می کند .

    از کلیدهای ارتباطی استفاده کنید نه از قفل ها! به این مثال توجه کنید:

    قفل ها:
    تو نسبت به من بی توجه شدی!
    تو دیگر مرا دوست نداری!
    تو بلد نیستی با یک خانم چه طور رفتار کنی!

    کلید ها:
    من به توجه تو نیاز داشتم و احساس کردم به من توجه نداری!
    من به محبت بیشتر تو نیاز دارم!
    من به این که به من بگویی دوستم داری نیاز دارم! دلم می خواهد با من این طوری صحبت کنی!
    من دوست دارم با من این طوری رفتار کنی!

    قفل ها و کلیدها هردو یک مطلب را بیان می کنند اما به شیوه ای متفاوت. در واقع هر قفلی یک کلید دارد و هر کلیدی یک قفل که می توان شکل هرکدام را از دیگری دریافت. وقتی که شما درباره موضوعی از همسرتان انتقاد می کنید، وقتی قضاوت یا ادراک تان نسبت به وی را بیان می کنید، وقتی شما چیزی را به همسرتان گوشزد می کنید، شما در حال استفاده از قفل ها هستید و مطمئن باشید فضای گفت وگوی شما و همسرتان بسته و بسته تر خواهد شد و سرانجام به بحث و مشاجره خواهد انجامید.اما کلید ها فضای گفت وگو را، هرچند غمگین یا منفی باشد، به سوی باز شدن و یافتن راه حل پیش می برد. وقتی شما از احساس و انتظارات تان صحبت و بیان می کنید به چه چیزهایی نیاز دارید، هم به خاطر بیان احساس تان سبک و راحت می شوید و هم به همسرتان نشان می دهید که چه کار باید بکند.

    در صورتی که قفل ها به وی نمی گوید که چه کار باید بکند. هربار که شما از کلیدها استفاده کنید قدمی هم در راه صمیمی تر شدن برداشته اید.نکته مهم این که تغییر الگوی ارتباطی زن و مرد به راحتی و به سرعت امکان پذیر نیست.

    زن و مرد بعد از مدتی به الگوی ارتباطی قبلی خود، چه مناسب باشد و چه نامناسب، عادت می کنند. تغییر الگوی ارتباطی و استفاده از کلید ها مستلزم کوشش و گذشت زمان است.