سلام
۸ سال ازدواج کردم ۱ بچه ۴ ساله دارم
شوهرم رو خیلی دوست داشتم
۴ سال پیش با دوستم رابطه داشت که من متوجه شدم و قول داد که دیگه تکرار نکنه
من حامله شدم و دوباره متوجه شدم که دارن به رابطشون ادامه میدن ۳ سال طول کشید تمام این ۳ سال به دعوا و گریه کردن گذشت
الان ۱ سال که چیزی ندیدم البته شاید هم به دلیل بیخیال شدن خودم باشه چون که دیگه پیگیری نمیکنم ولی بعد از این جریان دیگه شوهرم رو دوست ندارم البته فکر میکنم اونم من رو دیگه دوست نداره بیشتر ادامه زندگیمون با هم به خاطر دخترمون هست ما هیچ رابطه ای با هم نداریم حتی همدیگر رو بغل هم نمیکنیم من خیلی احساسی هستم حتی تا ۱ سال پیش هم اعتراض میکردم ولی شوهرم اصلا اهمیت نمیده ولی خوب ۱ سال هست که منم دیگه برام مهم نیست حتی دوبار توی دعوا بهم گفت بیا از هم جدا بشیم که منم قبول کردم ولی بعد گفت چون عصبانی بودم همش به من میگه تو زنانگی نداری تو خوشکل نیستی اصلا از زندگیم راضی نیستم راستش نمیدونم چکار کنم خیلی دوست دارم جدا شم ولی دارم به خاطر دخترم تحمل میکنم اصلا دلم نمیخواد خونه باشه هیچ حسی بهش ندارم توی خونه که هست همش ایراد میگیره وقتی میبینه من نشستم فوری ایراد میگیره که من پاشم من قبلا سر کار میرفتم ولی الان ۴ ماه به خاطر فوت مادرم دیگه سر کار نمیرم به خاطر دخترم و وضعیت کرونا همش من و از لحاظ مالی تو فشار میزاره و بهم اصرار میکنه که دوباره برم سر کار
نمیدونم باید چکار کنم
راستش واقعا نمیخوامش چون هیچ احساسی بهش ندارم دیگه
واقعیتش اگه تا الانم جدا نشدم فقط به خاطر دخترم هست
فکر میکنم باید چند سال دیگه همینطور ادامه بدم تا دخترم بزرگ بشه