مشاوره خانواده
لام
من دختری 21 ساله هستم
مادرم 40 سالشه و اخلاق و روحیاتی داره ک با زن 40 ساله مطابقت نداره
مثلا همیشه طرز لباس و تیپشو سعی میکنه از من بگیره و عین من ارایش میکنه و لباس میپوشه
من با این موضوع مشکلی ندارم اما ما تو روستا زندگی میکنیم و محیط اطرافمون طوریه ک این طرز لباس رو برای یک زن با این سن قبول نمیکنه
هر آن ممکنه حرف بد یا نظر بدی پشت مادرم باشه
پدرم شدیدا با این موضوع مشکل داره و همیشه ب مادرم گوشزد میکنه حتی برادرم ک تو سن بلوغه این طرز پوشش و رفتارو از مادرم قبول نمیکنه
مدتی بود که مادرم زیاد با گوشی ور میرفت من خیلی بهش گوشزد کردم
این کار تموم خانواده رو عصبی کرده بود
تا اینکه چند وقت پیش منو برادرم یواشکی رفتیم سر گوشیش و دیدیم که با پسری در حال چت کردن هست
مدتی ذهنمون مشغول بود طوری که هم من هم برادرم مریض شده بودبم
بلاخر ی روز موضوع رو با پدرم درمیون گذاشتم
پدرم مرد عاقلی و منطقی بود
با داییم مشورت کرد و باهم با مادرم صحبت کردن که تو این بحثا داییم رو مادرم دست بلند کرد
از قلم نبافته که منو برادرم از گوشی مادرم و اون پیام ها عکس هم گرفتیم
مادرم منو مقصر همه این کارا میدونه و به اشتباهش هم پی نمیبره و. همش میگه تهمت زدین در حالیکه هیچ توضیحی برای اون پیاما نداره
هر چند وقت یکبار بامن دعوا میافته و حتی منو یکبار کتک زد ولی چیزی نمیگم
جدیدا هم رفتاری مثل بچه ها داره که همه خانواده رو اذیت کرده
گاهی خوبه و گاهی مثل روانیا به جون اعضای خانواده میافته
پدرم داره ذره ذره اب میشه و ماهم از دستمون کاری برنمیاد
لطفا کمکم کنین
عزیزم‌نباید فضولی میکردی ..کارت واقعا اشتباه بوده ..بادید خودت قضاوت کردی شاید فقط درحد یه رابطه مجازی وچت بوده وبا دلایلی که مادرت میدونه اشکالی نداشته ..این قضیه باید بین مادروپدرت حل میشده ..پدرت یه کمبودایی داره مطمئنا چه جنسی چه مالی و چه چیزایی که خودش میدونه واللا هیچ مردی درمقتبل این‌مارا سکوت نمیکنه و ذره ذره اب نمیشه
سلام بهاره جان
حرف شما اصلا معقول و منطقی نیست
حالا پدرم هر مشکلی داشته باشه مادرم به بچه هاش تعهد داره
در ضمن پدرم کم و کاستی واسه ما نذاشته
در حد چت نبوده مطمنا
چون اگرم در حد چت بوده باشه نیازی به قرار گذاشتن و دیدن هم نداره
نمیدونم
شاید طرز فکر امثال شماهاست که جامعه رو به گند کشبده
خیانت هیچ دلیل قانع کننده ای نداره خصوصا برای زنی که بچه داره
لطفا افرادب که تحضیلاتی در این زمینه دارن کمک کنن
افرادی که لااقل کمی شامل صلاحیت باشن
من با شما موافقم که یک مادر نسبت به همسر و فرزندانش متعهده دوست گلم و مطمئنا تا خودش نخواد این مسئله حل نمیشه. اما بنظر من، این کنکاش در گوشی او و بعد هم در میان گذاشتنش با پدرتون اشتباه بوده. از چند جهت: اول اینکه هیچیک از اعصای خانواده مجاز به کنکاش در لوازم شخصی هم نیستن، دوم اینکه شک نکنید پدرتون که یک مرد عاقل و بالغ هستن، خودشون از رفتارهای همسرشون بخوبی آگاه هستن، و سوم اینکه با این کار فقط جو منزل و همه افراد متشنج تر از قبل شده. اما حالا چه میشه کرد؟ اطمینان داشته باش که مادرت به محبت و اعتماد افراد حانواده ش نیاز داره. در حالیکه الان خلافشو حس میکنه. من فردی با خصوصیات مشابه رو دیدم که علیرغم ظاهرش، خیلی هم احساس تنهایی می کرد. سعی کن بعنوان دخترش، همجنسش و مونسش باهاش صحبت کنی. از علاقه ت به او و پدرت بگو. از اینکه همتون دارید ذره ذره آب میشید و به او نیاز دارید. بگو که چقدر از بابت از دست دادن محبت او و کانون خانواده میترسی. ازش بخواه که اگر او هم مشتاق به حل این مشکل و ایجاد فضای پرمهر در خانه هست، راهی پیش پات بذاره تا باهم کمک به بهبود شرایط کنید. همیشه یادت باشه دوست عزیزم، در هیچ گروهی خصوصا خانواده تا وقتی همه اعضا نخوان شرایط تغییر نمیکنه. پس در وهله اول، کاملا خصوصی با مادرت صحبت کن و سعی کن محبت مادر و فرزندی رو به هردوتون یادآور بشی. موفق و خوشخبت باشی