مشاوره خانوادگی

دوست عزیز، به نظر می رسد خیلی مستاصل شده اید و ناراحتی شما کاملا قابل درک است. ولی این نکته را در نظر داشته باشید مادامی که در حل اختلافات بین فردی با همسرتان (یا هر فرد دیگری) به دنبال یافتن مقصر باشید، راه به جایی نمی برید و هیچ مشکلی حل نخواهد شد چرا که معمولا در اینگونه اختلافات، هر فردی دیدگاه، افکار و باورهای خودش را دارد که طبق ادراک او واقعیت و درست است. و اساسا خیلی تفاوتی هم ندارد که مقصر چه کسی هست و یافتن مقصر هم کار ساده ای نیست و درمانگر و مشاور هم قاضی نیستند و کارشان صادر کردن حکم نیست. چه بسا در اکثر موارد در واقع اصلا مقصری وجود ندارد! بحث بر سر تفاوتهای بین فردی است که میان انسانها وجود دارد و نمی توان آن را از میان برداشت. ما انسانها حتی با هم به تفاهم هم نخواهیم رسید چون تفاهم به معنای داشتن فهم مشترک است و این در حالی است که در واقعیت فهم و یا همان ادراک هر کسی از موضوع متفاوت است چون دانسته ها، باورها، خواسته ها و انتظارات و تجربیات متفاوتی با یکدیگر دارند. بنابراین این انتظار شاید بی اساس و نشدنی و غیرممکن باشد. آنچه ما در روابطمان و در واقع حل اختلافاتمان به دنبالش هستیم توافق است! و توافق به این معناست که من در این نقطه ایستادم (با این طرز فکر و نظر و خواسته و باور و….) و تو در آن نقطه. چگونه می توانیم بر سر نقطه ای در این بین به توافق برسیم که هم سود من در آن باشد هم سود تو. هم تا حدودی رضایت نسبی من را در پی داشته باشد هم رضایت نسبی تو. و این حاصل نمی شود مگر با مذاکره اصولی بر سر این تفاوتها. ما نیاز داریم با یکدیگر صحبت کنیم و ادراک یا فهم و برداشت خودمان را از ماجرا توضیح بدهیم تا درک بشیم و متقابلا متعهدیم به صحبتهای طرف مقابلمان در این زمینه گوش دهیم و سعی کنیم او را درک کنیم و از دریچه نگاه او به ماجرا نگاه کنیم. مسلما این خودش مستلزم داشتن مهارت است که چگونه صحبت کنیم تا همراهی بیشتری از طرف مقابل دریافت کنیم، چه باید ها و نبایدهایی در این بین وجود دارد، کدام رفتارها مخرب و ناموثر محسوب می شوند و چه رفتارهایی در این مسیر ما را کمک خواهد کرد. قطعا کمک گرفتن از یک نفر سومی که در این زمینه تخصص دارد (مشاور/درمانگر) می تواند در این مسیر برای شما تا حدود زیادی راهگشا باشد.