مشاوره فردی
سلام
من دختری ۱۸ ساله هستم بسیار زیاد با خودم حرف میزنم اگر تنها باشم با صدای بلند و اگر تنها نباشم به صورت زمزمه. همش در حال بیان برنامه های شخصی ام برای خودم هستم مشکلاتم را برای دیگران خیالی بازگو میکنم و یه جورایی انگار باهاشون دردو دل میکنم البته که این گفت و گو یک طرفه است و من صرفا به خاطر سبک شدن این کار رو میکنم ولی در کل همش درحال تصور خودم درموقعیت های مختلف (مخصوصا آینده شخصی و کاری ام) هستم و با خودم صحبت میکنم این موضوع تاحدودی برایم آزار دهنده است و ساعت ها به طول می انجامد و باعث تلف شدن وقت من نیز میشود.
سابقه شمارش اشیا را در کودکی ام دارم که البته هنوز هم این موضوع به طور کلی رفع نشده و در حال حاضر به عنوان مثال وقتی برای موضوعی منتظر هستم شمارش اعداد را (نه اشیا) دارم
حرف زدن با صدای بلند (داد و بیداد) و حتی موزیک بلند (البته به جز موزیک های مورد علاقه ام آن هم به ندرت) من را اذیت میکند
دوست صمیمی در زندگی ام ندارم تنهایی را تا حدی دوست دارم و از این موضوع خیلی اندوهگین نیستم.
اولویت های زندگی من برای هم سن و سالانم اصــــلا مطرح نیست و احساس تفاوت با دیگران میکنم طوری که گاهی دیگران به دلیل این تفاوت عقیده من را متهم به خودبزرگ بینی و مغرور بودن و…. میکنن اما من هیچ هیچ ادعای برتری ندارم
بارها خواسته ام خودم را با عقاید خانواده ام وفق بدهم اما نشده چون من میدونم که خیلی از این عقاید مخرب هستند من انسانیت و محبت رو به خیلی چیزا در این دنیا ترجیح میدم ووووووووو…………………………
چه کنم که از موارد ذکر شده کمتر آسیب ببینم.
با تشکر
سلام به شما دوست عزیز
خب دقت کنید که شما در سن نوجوانی و کودکی با دنیای خیالی و این صحبت های با خود بیشتر مواجهه هستید و تا زمانی که باعث افت عملکرد شما در دنیای واقعی نشود مشکلی را ایجاد نمی کند اما اگر این برنامه و هدف گذاری برای آینده فقط به همین خیالپردازی های ختم شود و باعث شود که عملکرد شما در دنیای واقعی با کاهش روبرو شود نیاز است که حتما مورد بررسی دقیق قرار گیرد .
در کنار اینکه این شمارش اعداد و درگیری های فکری می تواند نشان از وسواس هم داشته باشد که به شکل کمال گرایی نیز در خیالپردازی و صحبت با خودتان نیز در زمان فعلی مشاهده شود .
در هرصورت برای اینکه بتوانیم به شما کمک کنیم تا در کنار بهبود شرایط روحی و ایجاد تعامل در دنیای واقعی و طی کردن مسیر رشدی خود نیاز است که به صورت حضوری جلسات روانشناس را طی کنید چون آنچه در روان شما تجربه می شود از اهمیت زیادی برخودار می باشد که تا زمانی که آن را بررسی نکینم نمی توانیم در مورد آن هم نظری بیان کنیم.