مشاوره قبل ازدواج
سلام من بیست و شش سالمه و با آقایی سه ساله دوستم،هم سن هم هستیم البته ایشون شش ماه کوچیکتر از منه که از نظر خودش مسئله بزرگیه.تازه سربازیش تموم شده و تازه کار پیدا کرده وقتی به خانوادش درباره من گفت اونا مخالفت کردن به دلیل سن و تفاوت های فرهنگی(اونا معتقدن فقط باید از فامیل حداقل از همشهری همسرتو انتخاب کنی).و دوست منم خیلی اصرار نکرد چون معتقده وقتی مادرش با چیزی مخالف باشه حتی اگه اونکارو به زور انجام بدی انقد اذیت میکنه که پشیمونت کنه.حالا هم مادرش داره براش دنبال زن میگرده تا الان چندین جا هم مطرح کرده که از طرف خانواده دختر رد شده.خودش به مادرش میگه اگه نمیذاری با کسی که میخوام ازدواج کنم پس فعلا میخوام مجرد باشم.اما من فک میکنم اینا همش حرفه.بهش میگم حالا که نمیتونیم ازدواج کنیم پس بهتره جدا شیم اما نمیذاره میگه هر وقت خواستی ازدواج کنی برو.تا میگم تا وقتی دلم پیش توئه کسی مگه سمتم میاد؟بهم میگه یعنی میخوای راه بیفتی توو خیابون شوهر پیدا کنی باید سنتی بشینی خاستگار بیاد.خب من اینجوری نیست خانوادم.سه تا خواهر داشتم که هیچکدوم انقد سنتی ازدواج نکردن.من واقعا توو برزخ گیر کردم نمیدونم راه درست چیه؟بدون اهمیت به اینکه دلش میشکنه فقط بذارم برم و به اصرارش توجهی نکنم یا صبر کنم و پای احساسم بمونم شاید چیزی تغییر کرد.یا اگه قراره جدا شم راه درستش چیه.چطوری جدا شم که اونم قانع شه و حداقل صدمه رو بخوریم
با سلام خدمت شما دوست عزیز
تاثیر تفاوت های سنی را می توان با استفاده از تست های روانشناسی موجود که سن عاطقی ُ عقلی هر دو طرف را می سنجنند مورد بررسی قرار داد. اما با توجه به این موضوع که این آقا با توجه به اخلاف سنی کم و دیدگاه مادرشان که مخالفت کرده اند به نظر می رسد قید ازدواج با شما را زده اند و آن را به شما نیز اعلام کرده اند و همچنین از شما درخواست زمانی برای راضی کردن خانوادیشان نکرده اند به نظر می رسد موضوع ازدواج با شما برای ایشان تمام شده است . باید دید ادامه این رابطه که این آقا حاضر به ترک آن نیستند چه منفعت هایی برایشان دارد. در صورتی که شما از نظر جنسی باهم رابطه داشته باشید می تواند یکی از عوامل اصرار این اقا برای ادامه رابطه به سبک دوستی باشد و….؟ شما در سن ازدواج قرار دارید و اگر مایل به ازدواج هستید ادامه این رابطه می تواند دیدتان و عاطفیتان را بر روی دیگر افراد تقریبا محدود کند . رابطه دوستی تا زمانی که به رشد و بالندگی هر دو طرف کمک کند و هر دو فرد در آن احساس آرامش کنند قابل درک است اما در غیر این صورت ترک آن می تواند به فرد کمک بیشتری کند .ترک رابطه باید با احترام و آرامش انجام شود و شما در صورتی که بخواهید این رابطه را ترک کنید می توانید دلایل خود را به ایشان بگوید و حرفهایشان را بشنوید و بعد از آن تصمیم خود را اعلام نکنید هیچ فردی نمی تواند فرد دیگری را مجبور به ترک یا پذیرش یک رابطه کند.
شاد باشید