مشاوره قبل از ازدواج
سلام من یه دختر ۲۱ ساله هستم و با اقایی که ۳۴ سالشون هست توی رابطه عاشقانه هستم، ایشون فامیل هستن،،و تقریبا ۲ سال پیش بود که از خوششون اومد و خواستن که بامن باشن،،،اما خب ایشون یک سری رفتارا و اخلاق خاصی دارند،مثلا غیرتی هستن ، حساس هستن ، از دروغ بدشون میاد و روی ناموسشون حساس هستن و این چیزا براشون خیلی مهمه،، اون زمان بخاطر حس اهمیتی و مسئولیتی که نسبت به من داشتن و میخواستن هوای منو داشته باشن ،، من این رفتاراشون برام خیلی سخت بود و نمیتونستم تحمل بکنم و از ایشون جدا شدم،یعنی اونقدری درکی از این رفتاراشون نداشتم ،تااینکه بعد مدت تقریبا ۹ ماه، وقتی به ایشون و اخلاقاشون فکر کردم متوجه شدم تمام حرفاشون درست بود و هرچی میگفتن فقط بخاطرخودم بوده و احساس کردم که دوسشون دارم(و اینم بگم اصلا ازم سواستفاده نکردن و اگر رابطه جنسی هم بوده با موافقت دوتامون بوده و اصلا از این نظر منو اذیت نکردن)اینطور شد که بعد کلی فکر کردن تصمیم گرفتم که پیش ایشون برگردم و تو این مدت جدایی ایشون هم سعی داشتن که من برگردم اما من قبول نمیکردم،،،تااینکه الان نزدیک به ۵ ماهه باهمیم ولی خیلی همو دوست داریم و من با اخلاقای ایشون کنار میام و میتونم بگم به اون درک و بلوغ فکری رسیدم و ایشون قصدشون ازدواج هست اما ترس این رو دارن که من ترکشون کنم یا نتونم با رفتاراشون کنار بیام و بخاطر اختلاف سنی کمی نگرانی دارن که مبادا بعد از چند سال زندگی مشترک من بخوام به این فکر کنم که جوونی و خوشگذرونی نکردم ، در صورتی که من باایشون حالم خیلی خوبه ، دغدغه ها و ذهنیت عوض شده و دیگه توی دوران بچه بودن بچگانه فکر کردن سیر نمیکنم و تمام اخلاق و رفتارشونو درک میکنم و کنار میام،،، میشه لطفا کمکمون کنید که چیکار باید بکنیم چطور ترس رو کنار بزاریم؟
1.اختلاف سنی(۱۴ سال) داریم
2.فامیل هستیم
3.اقا حساس هستن(حتی گاهی به مسائل کماهمیت و بیمورد حساسیت نشون میدن)
4.به گفته خودشون من خودِ اصلیم نیستم و حرفامو بروز نمیدم و گاهی اوقات حرف نمیزنم(اما من دلیل این کارم بخاطر اینه که گاهی اوقات هرچی راجب یچیزی توضیح میدم باز ایشون سر حرف خودشونن،، به همین دلیل دیگه توی مسائل دیگهای که پیش میاد حرفی نمیزنم و سکوت میکنم) البته تصمیم گرفتم که سکوت نکنم و بهتر برخورد کنم،،
اما در کل باهم خیلی تفاهم داریم و باهم کنار میایم و علاقه.مون دو طرفه هستش و هیچکدوممون بهم خیانت نکردیم
ممنون میشم هرچی زودتر پاسخ بدید
سلام به شما دوست عزیز
احساسات هردوی شما قابل احترام می باشد اما عزیزم در اول دقت داشته باش که به این دلیل که هدفتان ازدواج می باشد و هردوی شما رضایت دارید داشتن رابطه جنسی برای هیچ یک از شما کمک کننده نمی باشد و می تواند وابستگی زیادی ایجاد کند و باعث می شود که تصمیم گیری بخاطر وابستگی بیشتر سخت تر شود .
بهتر است دقت کنید که این اختلاف سنی در صحبت های شما نیز مشاهده می شود و این میزان از اختلاف سنی می تواند با توقعات ، دیدگاهای مختلفت ، سبک رفتاری و… متفاوت همراه شود و این موضوع نمی باشد که بتوان به راحتی آن را نادیده گرفت بهتر است سعی کنید که برای اینکه بتوانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید به صورت حضوری برای مشاوره پیش از ازدواج با این آقا اقدام کنید تا بتوانیم با مصاحبه و انجام تست های لازم در این زمینه سن رشدی و تقویمی شما بررسی شود و در این مورد بتوانیم در این مورد تفاوت سنی بررسی دقیق شود .
در کنار این موراد حساسیت هایی که شما در مرود ایشان بیان می کنید موضوع پر اهمیتی می باشد و دقت کنید که شما نمی توانید به امید تغییر دادن ایشان و سبک رفتاریشان پیش بروید چون سبک شخصیتی و رفتاری به راحتی تغییر نمی کند و حتی این حسایت ها می تواند نشان از بعد شخصیتی خاصی باشد که نیاز است که بررسی کنیم تا بتوانیم در این مورد نظری را بیان کنیم .
این حساسیت ها اگر با چک کردن و شک و سوء ظن باشد می تواند نشان از افکار پارانوئید باشد که اهمیت زیاد دارد .
بهتر است همه این موراد در مشاوره پیش از ازدواج بررسی شود تا بتوانیم در این مسیر به هردوی شما در تصمیم گیری نسبت به این موضوع کمک کنیم.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۷۸۳
با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساس تردید و نگرانی شما در این زمینه کاملا قابل درک است.
بهتر است به برخی نکات در این زمینه توجه داشته باشید که هیچ فردی قرار نیست بر دیگری به هر دلیلی، سن بیشتر و یا فهم و پختگی بیشتر، تسلط داشته باشد و مسیر و درست و غلط را برای کسی مشخص کند و این رفتارها به معنای کنترل گری است که اگر جزو ویژگی های شخصیتی بارز افراد باشد (که ظاهرا به نظر می رسد درباره ایشان همین طور است) حتما در اینده و در بلند مدت با مشکل روبرو خواهید شد.
چرا که اساسا رابطه سالم و با کیفیت رابطه ای است که هر دو طرف در آن احساس اولویت و استقلال اراده و رای داشته باشند و کسی فکر نکند از نظر فکری و یا هر چیزی بر دیگری اولویت و برتری دارد.
اگر از ترس مورد قضاوت و سرزنش قرار گرفتن قرار باشد خودمان را سانسور کنیم و در رابطه به اندازه کافی احساس ارزشمندی و امنیت دریافت نکینم این رابطه کارآمد نخواهد بود.
اختلاف سنی هم تا حد زیادی سلیقه ای است اما اگر میزان آن از یک دهه فرارتر برود، احتمال چالش و آسیب بسیار زیاد است چرا که افراد هر یک در دوران سنی متفاوتی هستند و ممکن است انقدر از نظر دغدغه و سطح انرژی و نظام فکری با یکدیگر متفاوت و از یکدیگر دور بشوند که زمینه ساز اختلافات زیادی شود.
از آنجا که هر فردی نیاز به قدرت و آزادی دارد و این موارد جزو نیازهای اساسی هر فردی است، در بلند مدت این که کسی فقط نظرات خودش را درست بداند و بخواهد در هر موردی تعیین تکلیف کند و یا به بهانه حساس بودن و دست داشتن زیاد اعمال نفوذ و کنترل داشته باشد، به دلیل این که این نیازها با مانع برخورد خواهند کرد، حتما با مشکل روبرو خواهید شد.
چرا که افراد قرار است با یکدیگر ازدواج کنند تا با همکاری و مشارکت یکدیگر بتوانند نیازهای خودشان را بهتر برآورده کنند نه این که مانعی برای برآوردن نیازهای اساسی یکدیگر بشوند و هر کسی ادراک و نظرات خودش را دارد و کسی بر دیگری برتری ندارد و فقط بحث تفاوت ها مطرح است و این موضوع باید پذیرفته شود و افراد هر کدام احساس کنند همان طور که هستند با تمام نظرات و انتخاب هایشان از سوی طرف مقابل پذیرفته شده اند نه این که مجبور به تغییر خود باشند.
اگر زیاد به اختلاف نظر برخورد کرده اید و ایشان خودشان را بر حق می دانند این موضوع را جدی بگیرید چرا که این شیوه مرسوم ایشان برای روبرو شدن و برخورد با نظرات مخالف است که در بلند مدت شما را فرسوده خواهد کرد و اگر تفاوت زیاد است بهتر است هر کسی با فردی ازدواج کند که به اندازه کافی در نظرات و مسیر و شیوه زندگی هم خوانی و تناسب داشته باشند تا یک نفر همواره نادیده گرفته نشود.
بنابراین با توجه به این مطالبی که عنوان کردید به نظر می رسد ایشان فرد کنترل گری باشند و شاید برای همین هم سراغ فردی با این همه اختلاف سنی آمده اند تا بهانه و توجیهی برای کنترل گری و اعمال نفوذ خودشان داشته باشند و این که من می دانم و تو نمی دانی، من صلاح تو را بهتر از خودت می دانم پس از من تبعیت کن یا به حرف من گوش بده، اساسا یک تفکر کنترل گرانه است و رابطه هم با کنترل گری سالم و درست پیش نخواهد رفت و آسیب زیادی را در پی خواهد داشت.
به شما توصیه می شود نگرانی های خودتان را در این زمینه جدی بگیرید و حتما از یک مشاور برای بررسی بیشتر این موضوع کمک بگیرید تا بتوانید مسیر مناسب خودتان را پیدا کنید و در این زمینه تصمصم مناسبی بگیرید و هرگز از کنار این گونه رفتارهای ساده عبور نکنید.
نکته و توصیه مهم بعدی به شما این است که هر زمان قصد ازدواج با هر فردی را داستید حتما قبل از تصمیم نهایی مشاوره قبل از ازدواج دریافت کنید تا بتوانید با استفاد ه ا زاطلاعات مفید و تعیین کننده ای که در نتیجه انجام ارزیابی ها و بررسی های دقیق و تخصصی به دست می آورید، بهترین و مناسب ترین تصمیم گیری را داشته باشید چرا که گاهی واقع شما ممکن است استانداردها و اصول لازم و کافی در رابطه را ندانید همان طور که دوست داشتن هرگز برای اقدام به ازدواج کافی نیست، لازم است به برخی نکات توجه ویژه ای داشته باشید و برخی موارد و مشکلات هم طی انجام ارزیابی های تخصص مشخص می شود که خود شما ممکن است به راحتی قادر به تشخیص آن ها نباشید، از این رو چنین جلساتی بسیار اهمیت و نقش مهم و تعیین کننده ای می توانند داشته باشند و به تمام افرادی که قصد ازدواج دارند توصیه می شود.