سلام عرض میکنم خدمت شما عزیزان بنده پسر ۱۸ ساله هستم و بیکارم و کل مدت روز و شب رو در خونه هستم به دلیل اینکه دچار افت روحی شدم متاسفانه از طرفی پدر و مادرم خیلی تو این چند سال تو سرم میزدند و نصیحت میکردند و اینکه همش بحث پسرای دیگه فامیل میکنند و میگویند کاش فلانی پسر ما بود براش دنیا رو هم میخریدیم منم اولاش به دل نمیگرفتم ولی متاسفانه چند روز پیش اثر کرد رومن چون من از آنها نه پول میخوام نه گوشی نه ماشی فقط پول اینترنت و چند تا خوراکی میخوام که ماهی نمیشه پنجاه هزار تومان وضعشون هم الحمدلله بد نیست از طرفی به جای حمایت از من همش میگفتن درس نخونی و هدفای فوتبالیت بدرد نمیخورن در حالی که تو درس پیشتاز بودم ولی واقعا الان که میبینم میفهمم واقعا براشون مهم نبودم تو این مدت چون همش منفی حرف میزدند درحالی که همیشه میخواستم براشون پسرخوبی باشم متاسفانه مشکل بنده تنها این نیست بنده وقتی دچار گناهی میشوم متاسفانه خیلی عذاب روحی و وجدانی میبینم علاوه براین هیچ هدفی برای خودم ندارم و نسبت به آینده بی انگیزه ام و ضمنا از طر دختری که نسبت بهش عشق یکطرفه داشتم خیلی دچار افت روحی شدم همچنین یه نوع سردردی دارم که شش هفت ساله باهامه و روی خلق و خوی من خیلی تأثیرگذاشته همه اینها بعلاوه کلی مشکلات دیگه دست به دست هم دادن و باعث شدن من متاسفانه احساس تنهایی بکنم و خیلی دوست دارم یک همسر داشته باشم ولی متاسفانه نه دختر خوب و مدنظر هست نه مشکلات مالی و سنی و اینا اجازه میده بالاخره خدا لطف کرد و فرصت داد که از بنده هاش که شما باشین نظر بگیرم ممنون میشم دوستان نظر بدید خدا پشت و پناه شما