با سلام من 34 سال دارم تفاوت های زیادی با همسرم دارم از جمله اینکه من آدمی هستم که سریع کارهامو انجام میدم و همسرم نقطه مقابل منه. من آدمی هستم که روی آن تایم بودن حساسم ولی همسرم همیشه با تاخیر به قرارهاش میرسه. من همیشه ترجیح میدم کارها در اولین فرصت ممکن انجام بشه ولی همسرم در انجام کارهاش خیلی تعلل به خرج میده و این امر در تمام امورات من و ایشون مشخصه. البته که همسرم مردی بسیاررررررر مهربون خوش قلب محترم هستند و ارزش و اعتبار خیلی خیلی زیادی برای من قائل ند و به نظرم بیش از حد هوای منو دارن و به قول خودش مثل پروانه دور من میچرخه . مشکلی که من دارم اینه که بخاطر این تفاوت ها خیلی زیاد به همسرم گیر میدم و این تفاوت ها بیش از اندازه منو عصبی میکنه و چند وقتیه که به شدت پرخاشگر و زود جوش شدم برخوردم با همسرم وقتی از هم دوریم خیلی خوبه ولی تا همدیگه رو میبینیم من شروع میکنم به گیر دادن و غر زدنهای تموم نشدنی. از تمام کارهاش ایراد میگیرم و دلشو میشکنم تا زمانی که در کنار هم هستیم من به این اخلاق ادامه میدم و به محض اینکه از هم جدا میشیم مثلا من یا ایشون از خونه میریم بیرون من به شدت پشیمون میشم و خجالت میکشم از برخوردم به خودم حق میدم که ناراحت بشم و بعد هم که فکر میکنم میبینم باعث ناراحتی من میشه اون کار اما این حجم از عکس العمل اصلا مناسب اون کار نبوده و تو همون لحظه عصبانیت اگر جای دیگه برم حالم خوبه و اصلا انگار نه انگار که من الان اینقدر عصبی بودم و مشکل اینجاست که باز هر وقت مجدد پیش هم قرار بگیریم من همون آدم زودجوش و عصبی میشم البته نه اینکه همیشه اینطوری باشیم ولی من 90 درصد مواقع این برخورد رو دارم و واقعاً شرمنده همسرم هستم نمیدونم مشکل من چیه؟ و باید چیکار کنم. اینو مجدد تاکید کنم که همسرم آدم به شدت خوب ومهربونی هستند و یه وقتایی که فکر میکنم شاید این اختلاف ها باعث بشه که مجبور به جدایی بشیم حسابی دلتنگ ش میشم و فکر کردن به این تصمیم هم ناراحتم میکنه. نمیدونم واقعیت امر چیه و چه کاری باید انجام بدم؟ ممنون میشم راهنماییم کنید.