با سلام
من عاشقانه همسرم را دوست دارم و همسرم هم اینو میدونه
ولی مشکلی که هست من اصلا ادم کلامی نیستم و به زبون نمیارم و بیشتر با کارهام سعی میکنم علاقه ام را نشون بدم. نمیگم اینکه به زبون میارم کار خوبی هست و میدونم اشتباهه ولی انگار اصلا دست خودم نیست این مسائل.
یا مثلا من ظاهر را اصلا نمیبینم. واقعا تو این قضیه مشکل دارم. مثلا میفهمم لباسش عوض شده یا رنگ قشنگی پوشیده یا خوشگلتر ارایش کرده ولی اصلا اصلا برای من اینطور نیست که همسرم برام عادیه ولی انگار من اصلا ظاهر را نمیبینم. نمیدونم چرا نمیدونم بده یا خوبه
مثلا مشکلی که بهم میگفت و درست هم میگفت این بود که اگر توی سی روز ماه یک غذا برام بزاره برای صبحانه یا هر روز عوض کنه من اصلا هیچ بازخوردی نمیدم و این اذیت میکنه ایشون را. ولی انقدر این مسئله تو ذهن من عادی هست که اصلا متوجه نمیشم
میخوام بدونم این مشکل جدی هست ؟ قابل حله؟ باید با اخلاقیات همدیگه کنار بیایم؟ باید همدیگه را تغییر بدیم؟
چون من حس میکنم زمانی که من همه کارهایی که همسرم دوست داره را بتونم انجام بدم دیگه این ادمی که الان هستم نیستم و این منو واقعا ازار میده