1
وسواس فکری
سلام من مدتیه دچار ترس و وسواس از انواع بیماری ها شدم
زندگیم مختل شده
انواع ازمایش ها رو دادم مثل ازمایش اچ ای وی که چون رابطه محافظت نشده داشتم میترسیدم ولی وقتی که جواب تست منفی شد هم اروم نشدم
همش میترسم اون مرکز اشتباه کرده باشه یا به من نگفته باشه
خیلی میترسم
کاملا ارامشمو از دست دادم
لطفا راهنماییم کنید
با سلام خدمت شما دوست عزیز
با توجه به علایمی که شما بیان می کنید ممکن است دچار مشکلی به نام هیپوکندریا ،یا اختلال اضطراب بیماری باشید که در این اختلال روانی حالت اضطرابی است که در آن فرد به شدت و به طور غیر منطقی نگران این است که دچار یک یا چند بیماری جسمانی یا روانشناختی باشد. شدت نگرانی و اضطراب در هیپوکندریا به اندازهای است که فرد در زمینههای گوناگون زندگی دچار نابسامانی، رنج و پریشانی میشود و با چک کردن مداوم توسط فرد همراه می باشد.
کسانی که دچار خودبیمارانگاری هستند به هر گونه نشانهٔ کوچک جسمانی و روانی واکنش نشان میدهند و بر این باورند که این نشانه زنگ هشداری برای یک بیماری یا اختلال روانی است. آنها پیاپی پیش پزشک میروند تا آنها را معاینه و آزمایش کند یا از روانشناس دربارهٔ نشانههای روانی میپرسند. هنگامی که پزشک به آنان اطمینان دهد که دچار بیماری نیستند آرام نمیگیرند و ممکن است خودسرانه دارو مصرف کنند و حتی به خاطر رفتارهای نادرست بیمار شوند.
اگر شما چند مورد از نشانه های زیر را در خودتان احساس می کنید امکان تشخیص گذاری این مشکل بیشتر می شود امابازهم برای تشخیص صحیحی نیاز می باشد که به صورت حضوری برای بررسی و درمان مراجعه کنید .
۱ : اشتغال ذهنی درباره مبتلا بودن یا مبتلا شدن به یک بیماری خطرناک
۲: هیچ گونه سمپتوم سوماتیک وجود ندارد یا اگر وجود دارد شدت آن بسیار اندک است . اگر یک عارضه پزشکی دیگر وجود داشته باشد یا احتمال به وجود آمدن یک عارضه پزشکی بسیار زیاد باشد (مثال، سابقه بیماری در بسیاری از اعضای خانواده) اشتغال ذهنی فرد به طور آشکار افراطی یا نامتناسب با شدت بیماری یا احتمال آن است.
۳: فرد درباره سلامت خود به شدت اضطراب دارد (سطح بالای اضطراب درباره سلامت) و به آسانی درباره سلامت خود نگران می شود (آستانه پایین برای نگران شدن درباره سلامت).
۴: رفتارهای فرد در رابطه با سلامت بسیار افراطی هستندمثلاً، به طور مکرر بدن خود را چک می کند تا درآن علائم بیماری بیابد)، یا رفتارهای اجتنابی ناسازگارانه نشان می دهدمثلاً، از دکتر و بیمارستان گریزان است.
۵: اشتغال ذهنی درباره بیماری حداقل شش ماه حضور داشته اسن، اما خودِ بیماریِ مورد نگرانی ممکن است در این مدت عوض شده باشد.
۶: یک اختلال روانی دیگر نمی تواند علت بهتری برای این اشتغال ذهنی به بیمار بودن باشد (مثلاً، اختلال سوماتیک سمپتوم، اختلال وحشت زدگی، اضطراب تعمیم یافته (عام)، اختلال بادی دیسمورفیک، اختلال وسواسی – اجباری، یا اختلال دیلوژنال از نوع فرعی سوماتیک).
البته همانطور که اشاره کردم این تنها یک تشخیص گذاری کلی می باشد و نمی توان به این تشخیص به تنهایی اکتفا کرد و نیاز است که شما با توجه به بینش خوبی که نسبت به مشکل خود دارید برای بررسی به صورت حضوری به رواننشاس مراجعه کنید .
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴