پشت کنکور

با سلام خدمت شما
دوست عزیز ظاهرا شما قبل از قضاوت های دیگران، از دست قضاوت های خودتان هم در امان نیستید و این که احساس گناه و یا افکار سرزنش آمیز دارید نشان دهنده همین قضاوت های منفی هست که قبل از هر کس دیگری خودتان درباره خودتان انجام می دهید.
به نظر می رسد باید در ابتدا تکلیف خودتان را با این گونه قضاوت ها به صورت کلی مشخص کنید چرا که موضوع بر خلاف آن چیزی که به نظر می رسد کنکور نیست و به طور کلی محتوای افکار سرزنش آمیز و قضاوت گر شما و یا دیگران و این که در چه زمینه و در ارتباط با چه موضوعی باشند نیست، بلکه مسئله اصلی خود قضاوت گری و معیار و ملاک شما برای ارزیابی خودتان است.
اساسا اگر قرار باشد بر مبنای قضاوت مثبت دیگران حس خوبی پیدا کنید و احساس ارزشمندی کنید و در مقابل از قضاوت های منفی آن ها آزرده خاطر شوید و انقدر تحت تاثیر قرار بگیرید و یا بر اساس یک ایتم، مانند عدم موفقیت در آزمون کنکور آن هم به دلیل تلاش نکردن به اندازه کافی خودتان را مورد سرزنش قرار دهید و ابعاد دیگر خودتان را و یا توانمندی های تان را به این دلیل نادیده بگیرید، همواره باید احساس ناراحتی و ناکامی را تجربه کنید جرا که این شیوه در کل شیوه درست و موثری نیست.
اگرچه درباره سن و سال خودتان هیچ توضیحی ندادید اما به نظر می رسد نوجوان باشید و جالب است که شما هنوز نتایج را هم دریافت نکرده اید و از اکنون پیشگویی منفی می کنید.
پس طرز فکر و شیوه تفکر ما و خودگویی هایی هم که داریم در احساس ما از خودمان و به طور کلی میزان خشنودی و رضایتی که از خودمان و زندگی مان داریم هم بسیار تاثیر گذار است.
مطالعات نشان داده اند که ذهن تمام افراد دارای خطا هست به این معنا که در تجزیه و تحلیل ها و برداشت هایی که از رویدادها و اتفاقات و یا موضوعات مختلف دارد در خیلی از موارد دارای تحریف است.
یکی از آن ها همین پیش گویی منفی نام دارد که ما بدون در اختیار داشتن شواهد و مدارک کافی درباره یک موضوعی پیشگویی می کنیم که اغلب هم منفی هست.
و یا خطای دیگری که مورد شناسایی قرار گرفته است تعمیم افراطی است، در این نوع از خطای فکری ما یک موضوع منفی یا عدم موفقیت در یک حوزه مشخص را به کل زندگی و کلیت خودمان تعمیم می دهیم و مثلا اگر در کنکور موفق نشویم و یا نتیجه مطلوبمان را به دست نیاوریم خودمان را یک فرد شکست خورده و یا بی عرضه می بینیم و بقیه دستاوردها و یا موفقیت های خودمان را در حوزه های دیگر زیر سوال برده و یا به کل نادیده می گیریم.
از سوی دیگر خوب است که تصویرتان را از خود ایده التان در حوزه های مختلف زندگی مانند تحصیلات، روابط و دوستان بدانید و برای تحقق آن ها هدف گذاری، برنامه ریزی و تلاش کنید، مانند همین که مثلا هدفتان را کنکور سال آینده قرار داده اید و حتما برای آن برنامه ریزی و تلاش هم خواهید کرد.
اما از سوی دیگر باید آگاه باشیم و بدانیم در ذهن ما چه می گذرد و به افکار منفی خودمان و یا افکاار قضاوت گرانه و سرزنش آمیز خودمان اجازه ندهیم مانع ما برای رسیدن به اهداف و خواسته هایمان در زندگی بشوند.
از سوی دیگر تکلیفمان را با این مسئله روشن کنیم که واقعا برای داشتن ساختن یک زندگی دلخواه خودمان قضاوت دیگران چه جایگاهی قرار است داشته باشد چرا که این جایگاه را خود ما مشخص می کنیم و خیلی از مواقع ممکن است انخاب ها و یا شیوه و سبک زندگی ما در بسیاری از موارد مورد پسند دیگران نباشد یا این که همواره ممکن است دیگران از روی اطلاعات و شناخت ناکافی درباره ما قضاوت نادرست و غیر منصفانه ای داشته باشند و از آنجه که شیوه تفکر و رفتار دیگران تحت اراده و کنترل ما قرار ندارد و نمی توانیم در آن زمینه نقش تعیین کننده ای داشته باشیم، می توانیم برای خودمان مشخص کنیم که قرار است چه مسیری را برویم و نقش قضاوت های دیگران و جایگاهی که به آن می خواهیم بدهیم در چه حدی است و تا چه اندازه قرار است ما را و مسیر ما را تحت تاثیر قرار دهد و ما خودمان تا کجا این اجازه را خواهیم داد؟
جهت گیری مشابه همین را درباره افکارمان هم می توانیم داشته باشیم چرا که فکرهای ما هم برای تولید شدن از ما اجازه نمی گیرند و ذهن ما خودش مدام در حال تولید فکر است و کاملا هم طبیعی است و کارش اصلا همین است، اما من می توانم انتخاب کنم که به کدام یک از آن ها می خواهم بها بدهم و با آن ها همراه شوم و کدام یک به در من نمی خورند و در واقع مانع حرکت موثر من به سمت اهداف و نیازهای اساسی وخواسته هایم هستند و بهتر است آن ها را به حال خودشان رها کنم و بهایی به آن ها ندهم و فقط بدانم همان جا در ذهنم هستند.
به عنوان مثال این فکر که برای کنکور سال آینده برنامه ریزی کن یک فکر مفید و موثر است که شما را به سمت حرکت و انجام اقدامات موثر لازم در این مسیر هدایت می کند اما این فکر که اگر امسال قبول نشم چی میشه؟ مردم چه قضاوتی می کنن؟ افکاری هستند که برای ما کار آمد نیستند و فقط مزاحم هستند و کمکی به داشتن یک زندگی خوشایند برای ما نمی کنند و کاری هم برای آن ها نمی توانیم انجام دهیم پس این گونه افکار را بهتر است به حال خودشان رها کنید.
و در عین این که هستند شما هم کار خودتان راانجام دهید و به آن ها بهایی بیش تر از یک فکر ندهید و با آن ها همراه نشوید.