۲ سوال شخصیت دروغی و بلوغ
سلام خدمت شما
من ۲ سوال دارم
۱ول : من ۲۴ سالمه و از کودکی به موسیقی علاقه داشتم و همیش به ظرفی یا چیزی میزدمو کیف میکردم بعد رفته رفته از ۲۰ سالگی به بعد وقتی یه آهنگی رو میزارم تو گوشیم منم با خواننده میخونم و الان خیلی متفاوت شده یعنی فکر میکنم من اون آهنگ رو خوندم بهترین آوازخوان دنیا منم فکر میکنم توی یه کنسرتی هستم و اون رو برام تصویر سازی میکنمو میخونم نمیدونم ای رفتار اختلال شخصیتی هست یا نه آیا مشکل روانی دارم ؟
سوال دوم :
من یه داداش دارم که ۸ سال از من کوچکتره زمانی که ۹ سالش بود متوجه شدم که داره فیلم های مستهجن میبینه که خیلی باهاش حرف زدمو کاملا قناعتش دادمو قول داد که دیگه اینکار رو نکنه چند سال بعد وقتی تو یه خونه دیگه منتقل شدیم و دوستای تازه پیدا کرد که البته سنش هم بالا رفت و ۱۴ سالش شده بود بازم ازون فیلم ها میدید و تو گوشیش خیلی سایت ها بود که سر زده بود اینبار موضوع را به والدینم درجریان گذاشتم آنهام گفتن که حلش میکنن و بعد ۲ سال که الان ۱۶ سالشه دوباره همو کارارو میکنه فیسبوک ساخته و به دخترا پیام میده ازشون عکس میخاد و کلا حرفای جنسی میگه فحش های جنسی میگه که خیلی منو ناراحت میکنه و مطمئنم که همو دوستاش اینو تحریک میکنن به این کارا ولی والدینم بهش توجه نمیکنن چون خیلی دوسش دارن اصلا حرفای منو نادیده میگیرن و این موضوع خیلی منو آشفته کرده میدونم که اینجوری پیش بره دردسر ساز میشه براش
به نظر چیکار باید کرد
ممنون از شما
با سلام خدمت شما دوست عزیز
در مورد سوال اولتان به نظر می رسد که یک تصویر سازی ذهنی درباره یک علاقه مندی باشد که هیچ گاه به سمت آن نرفته اید و فقط در حد یک خواسته و شاید رویا باقی مانده است.
شاید بهتر باشد در جهت این علاقه تان به جای خیال پردازی، در واقعیت اقدامی انجام دهید تا ببتوانید در جهت کسیب توانمندی در این زمینه مانند یادگیری یک ساز، گام موثری در جهت آنچه دوست دارید بردارید.
در این صورت این خیال پردازی می تواند حتی شما را انگیزه مند کند تا در این مسیر پیشرفت کنید اگر مانعی برای کارکردهای روزانه تان نیست و اختلالی در زندگی یا کارهای روزانه تان ایجاد نکرده باشد، به نظر نمی رسد ایرادی داشته باشد.
در مورد سوال دومتان هم بهتر است در نظر داشته باشید شما فقط مسئول زندگی و رفتارهای خودتان هستید و بهتر است تمرکزتان را بر آنچه مربوط به خودتان است قرار دهید.
برادرتان یک فرد دیگر است که خودش می داند با زندگی اش و قرار نیست شما ناجی او باشید یا او را به سمت خاصی جهت دهید که حتی اگز نیاز به این کار باشد والدین شما مسئول هستند نه شما.
پس بهتر است بر نیازها و خواسته های خودتان در زندگی تمرکز کنید و با تعیین چشم انداز و هدف گذاری های بلند مدت و کوتاه مدت در مسیر رسیدن به اهدافتان برنامه ریزی کنید و در این مسیر اقدامات لازم را انجام دهید.
اگر هم می خواهید برای برادرتان الگو و تاثیر گذار باشید در مرحله اول باید سعی کنید به پیشرفت خودتان بپردازید و بعد رابطه خوبی با برادرتان داشته باشید.
هر گونه سرزنش، قضاوت، تحقیر، مقایسه، قهر و بی توجهی و یا پرخاشگری باعث تخریب روابط می شود و به جای آن پذیرفتن فرد به همان صورتی که هست، احترام به حریم خصوصی و انتخابهایش و همدلی و صحبت کردن شیوه هایی هستند که باعث ایجاد رابطه امن و سالم و با کیفیت خواهد شد و از این طریق افراد با دریافت احساس ارزشمندی از یکدیگر، بیشتر به همراهی و همکاری ترغیب می شوند و احتمال اثرگذاری هم افزایش می یابد.