2
..
با سلام من دختری۱۵ساله هستم من و مادرم اختلاف سنی زیادی نداریم ولی همیشه بلهم دعوا داریم من دوست دارم که آزاد باشم با دوستام بیرون برم و تو کارای من دخالت نکنن ولی خانواده ام به من آزادی نمیدن و این باعث شده که من ازشون متنفر بشم لطفا راهنمایی کنید من میخوام که اعتماد اونا به حدی باشه که بتونم مستقل باشم
.
با سلام خدمت شما دوست عزیز
مسلما نیاز به آزادی و داشتن استقلال رای جزو نیازهای اساسی هر فردی محسوب می شود و اتفاقا سنی که این نیاز بروز می کند دقیقا همین سنین و دوران نوجوانی است و احساس شما در این زمینه کاملا قابل درک است.
اما از سوی دیگر واقعیت این است که همیشه اوضاع به گونه ای که ما می خواهیم پیش نمی رود.
گاهی والدین ما با توجه به اینکه از نظر قدرت بالاتر هستند و مسئولیت فرزندانشان را به عهده دارند و می توانند قانون گذار باشند، ممکن است قوانین دشوارتری را تنظیم کنند.
کاملا هم طبیعی است چرا که آنها هم مانند همه در مسیر خواسته های خودشان که مثلا حمایت و حفظ فرزندانشان از هر گونه خطر و آسیب است، رفتار می کنند.
از آنجا که آنها هم مانند ما انسان هستند گاهی ممکن است زیاده روی کنند و یا چون خواسته و هدفشان با ما متفاوت است، تصمیماتشان به نظر ما غیر منصفانه و یا ناعادلانه باشد.
یا به دلیل عدم مهارت و یا گاهی عدم آگاهی لازم و چیا نگرانی و اضطرابی که درباره فرزندانشان دارند، رفتارهایی انجام دهند که برای ما آزاردهنده باشد.
همچنین گاهی موضوع این است که آنها هنوز به دیدن ما به شکل نوجوان عادت ندارند و زمان می برد تا متوجه شوند ما را به شکل یک انسان عاقل و بالغ ببینند.
با توجه به این مطالب، به نظر می رسد شما هم بهتر است به جای تمرکز بر این مشکل و اینکه آنها در حق شما بی انصافی می کنند و یا شما را درک نمی کنند، بر خواسته تان و چگونگی اقدام در مسیر آن متمرکز شوید.
به عنوان مثال اگر می خواهید رابطه بهترو صمیمی تری با مادرتان بسازید و به درک متقابلی برسید، بهتر است در ابتدا سعی کنید خودتان سهم خودتان را در این مسیر انجام دهید.
ببنینید اگر چگونه رفتاری داشته باشید این پیام را به ایشان خواهید رساند که عاقل شده اید و به او یک قدم نزدیکتر می شوید.مثلا گفتگو کردن و تلاش برای شنیدن دغدغه ها و نگرانی هایی که درباره شما و آینده تان دارند می تواند گام موثری باشد.
به طوری که ایشان متوجه شوند که شما درکشان می کنید و به سطحی از رشد عاطفی- هیجانی رسیده اید.
و با اجتناب از رفتارهای پرخاشگرانه و به جای آن رفتار همدلانه، سعی کنید از طریق گفتگو اختلافات خودان را حل کنید.
با صحبت کردن و مطرح کردن صادقانه و صریح افکار و احساساتتان در این زمینه و بعد گفتن خواسته ها و انتظارتتان سعی کنید به یک توافقی در این زمینه برسید که تا حدودی رضایت هر دوی شما را در بر داشته باشد.
و یا با اندکی تغییر در خواسته هایتان سعی کنید موافقت ایشان را در زمینه هایی به دست آورید.
در این مسیر برای توانمندسازی خودتان می توانید از مشاوره فردی هم استفاده کنید.