عصبانیت, از کسی که انتظار نداشتم
سلام پسری هستم 25 ساله و مغرور
به دخترخالم که 20 سالشه تا حدی علاقه داشتم و احترام میزاشتم بهش, خیلی طرفدار استقلاله و واسه این موضوع که کوچیک به نظر میاد اون خیلی براش اهمیت داره, من کری فوتبالی خوندم و واسه همین موضوع با من رفتارش قطع شد و به من گفت بی شعور..
مشکلم اینه که بعد از دو ماه هنوز این موضوع عذابم میده, نمیتونم کنار بیام که منی که به دخترا کم محل میدم رفتارم باعت شد انقدر رو بدم بهش که همچین حرفیو بشنوم/ بهش دوبار این فرصتو دادم که حرف بزنه و حتی عذرخواهی کردم که واسه تیمش کری خوندم که کوتاه بیاد و بگذرم ازش اما هرگز کوتاه نیومد و.. هر شب کابوس می بینم و فکر اینکه چطور انتقام بگیرم( انتقامی که بفهمونم بهش رفتارش اشتباه بوده) دوماه هست که شدید عصبانیم و سردرد دارم واسه این موضوع..
سپاس واسه وقتتون و جوابتون متشکرم
با سلام
رفتار انسانها معرف شخصیت آنهاست. اینکه در مورد این خانم چه فکر میکردید و شخصیت واقعی وی چیست دو نکته کاملا متفاوته. انسانها دارای «خود»های بسیاری هستند که این خودها در موقعیت های مختلفی نمایان میشود.
ممکنه که موضوع فوتبال تنها بهانه ای برای این رفتار باشد و شاید علت اصلی در حالت پنهان باشه. شاید ایشان به دلایل مختلفی به دنبال بهانه ای برای پرخاشگری به شما بوده باشد. به هرحال مهم اینه که شما در مقابل چنین برخوردی چه رفتاری از خودتون نشان بدهید. پیشنهاد می کنم که منطقی برخورد کنید و حالت فردی پرخاشگر و زود رنج را به خود نگیرید. روی ذهن خودتون کار کنید که اگر کسی به شما بی حرمتی کرده باشد در حقیقت به خودش بی احترامی و توهین کرده است.
پیشنهاد می کنم که در درون خودتون وی را ببخشید نه به خاطر اینکه دیگران لایق بخشیدن هستند، بلکه به این خاطر که شما سزاوار آرامشید. وی را در درون ببخشید حتی اگر این بخشش را در بیرون خود بروز ندهید.
و در آخر اینکه اگر نتوانستید وضع روحی خود را بهتر کنید از یک روانشناس بالینی جهت مشاوره کمک بگیرید.
موفق باشید
سپاسگزارم…
من ۳ساله باپسری دوستم الان۵ روزه ازش خبرندارم ون زنگ ن اس این یعنی منونمیخادکمکم کنیدتوروخدا
دوست عزیز در روابط ساده عاطفی در این سطح همیشه این احتمال وجود داره که شرایط طوری که شما میخوایت پیش نره به همین خاطر بود که گفتم این رابطه ها باید در سنی باشه که وابستگی در این حد ایجاد نکنه و شما بتونید بعد از رابطه وارد یک زندگی مشترک و ازدواج بشید وگرنه این دوری همیشه باعث ناراحتی شما خواهد بود …
به همین خاطر هر تصمیمی دارید روشنش کنید تا اینطور به استرس و ناراحتی دچار نشید
سلام من چهار ساله ازدواج کردم یه پسر سه ساله دارم .با شوهرم کلا کری میخونیم .شوهرم لجبازه .زود عصبی میشه ,بد حرف میزنه .مدام میگه تو نمیفهمی .متأسفانه اصلا درکش نمیکنم .از زندگیم لذت نمیبرم .چیکار کنم ؟
با روشی که شما در پیش گرفتید و بر پایه لجبازی نباید بیشتر از این ازش انتظار داشته باشید …رابطه زناشویی یک رابطه متقابل است که در آن هر دو نفر در کنار یکدیگر نیازهای خود را برآورده و در این راستا خدماتی را هم به همدیگر ارائه میکنند مثلاً شما انجام امور منزل را به عهده دارید و همسرتان مسئولیت تامین مخارج مالی. لذا او هم به اندازه شما باید نگران این رابطه باشد و برای بهبود آن تلاش کند…در نتیجه مسئلهای که در رابطه شما باید پررنگ شود این است که شما همسر او باشید نه مادرش! اگرچه نگفتهاید که چند وقت از ازدواجتان میگذرد ولی به نظر میرسد در این مدت شما بیشتر برای او مادر بودهاید تا همسر…این را هم فراموش نکنید که حتماً نباید همسرتان همان فردی باشد که شما انتظار دارید یا دوستش دارید. یعنی همسر شما میتواند گاهی لجبازی کند یا عصبانی شود و شما هنوز او را دوست داشته باشید. به عبارتی دوست داشتن را مشروط نکنید… پس در زمانی مناسب بهتره با هم صحبت کنید و برای همیشه این مسابقه کری خوندن رو برای همیشه تمام کنید