1
کاریابچه؟
سلام.خانمی هستم 27ساله.لیسانس حسابداری دارم.وازهمون اول قصدم سرکاررفتن بوده.22سالگی ازدواج کردم.24سالگی پسراولم به دنیااومد.تصمیم گرفتم اول بچم ازاب وگل دربیادبعدبرم سرکار.بماندکه پسرم هم خیلی اذیتم کردوزیادبیمارستان میموند.وهمین که کارم جورشدپسردومم روناخواسته باردارشدم.که دوباره نتونستم برم.مادرم گفت تودومی روبه دنیابیار.من نگه داری میکنم ازش.2روزپیش دست پسربزرگم لای درحموم گیرکرد.که خیلی عذاب کشیدیم.وبیمارستان بردیم وجراحیش کردن.الان مادرم میگه من دیگه ازبچه هات نگه داری نمیکنم.موندک کارم جورشه چیکارکنم.اصلادپرس شدم.که به هیچکدوم ازهدفام نمیرسم.خواهشاکمکم کنید
سلام.تربیت فرزندان شما برایتان واجب تره یا کار؟! حتی اگر مادرتان هم از فرزندانتان مراقبت کنه نمیتونه جای خودتون رو برای فرزندان بگیره.اگر شما به سر کار بروید و نتونید برای فرزندانتان وقت بگذارید در اینده انها با مشکل مواجه میشن و بزرگترین لطمه ها رو میخورن.تربیت و محبت از طرف پدر و مادر خیلی مهمه، شاید بعضی ها فرزندانشونو توی مهد ها بگذارند یا پیش اقوام و اونها هم هیچ کمبود محبتی بهشون نکنند و خیلی خیلی محبت کنند.ولی باز این فرزند در اینده به مشکل میخوره.فرزند نیاز به محبت و تربیت از سوی پذر و مادر رو داره.حتی اگر شما سر کار هم میخواهید برید، برنامه ریزی کنید که مثلا توی روز از صبح تا ظهر ، و دیگه کار رو یه غیر اون تایم توی روز انجام ندید و توی محیط خونه نیارید و… .
به هر حال تصمیم با خود شماست.نزد مشاور خیلی خوب و مشهوری بروید و از او کمک بگیرید.