من اغلب روز ها خیلی بی حال و حوصله هستم و حس و حال انجام دادن کارهامو و حتی درس خوندن رو ندارم و زیاد توی رویا غرق میشم و اینا باعث میشن که نتونم خوب روی درس هام و کارهام تمرکز داشته باشم ، به غیر از این موضوع من زیاد به گذشته و اتفاقات بد گذشته فکر میکنم و سر همین موضوع حالم بد میشه و دلم میخواد که یه جوری این افکار مزاحم و منفی تموم بشن و یه زندگی پر نشاط و پر از امید داشته باشم
و اینکه من مخصوصا در طول کرونا احساس تنهایی زیادی میکنم و حس میکنم بقیه هیچ اهمیتی به من نمیدن و براشون مهم نیستم و این تنهایی زجرم میده و قضاوت ها و حرف های مردم هم همیشه اذیتم میکنن و به خاطر همین زیاد علاقه ای به ارتباط با ادم ها ندارم ولی دلم نمیخواد اینجوری باشه ، چی کار کنم که حرف هاشون برام مهم نباشه و ….