سلام خسته نباشید، من یه دختر ۲۰ ساله هستم و با پسری که یه سال و نیم ازم بزرگتره ۱۰ ماهه که دوستم، موقعی که با ایشون وارد رابطه شدم سه ماه از جدا شدن از دوست پسر قبلیم که خیلی همو دوست داشتیم میگذشت، این آقاام کاملا درجریان بودن و میدونستن همه چیو، منم اول قبول نکردم که باهم باشیم چون نیاز داشتم زمان بگذره و بتونم کنار بیام به خاطر خراب شدن رابطه ی قبلیم، ولی به خاطر یه تصمیم لحظه ای آره گفتم و و قبول کردم، هنوزم با اینکه یه سال گذشته بازم رابطه ی قبلیم اذیتم میکنه ، این آقا همه ی ویژگی هایی که میخوام داده و مطمئنم قصدش ازدواجه ، خیلی ام مهربونه و درکم میکنه و واقعا دوسم داره، ولی هیچکدوممون الان قصد و شرایط اردواج نداریم و حداقل تا ۴ سال بعد نمیتونیم ازدواج کنیم ، منم اصلا نمیتونم قبول کنم که ۴ سال دیگه هم شرایط همینجوری باشه و هی دلتنگی و با گوشی حرف زدن و چت کردن ، حس میکنم وقتم داره تلف میشه به خاطر این چیزا و خیلی چیزارو ازدست میدم، اصلا دوس ندارم هی وقتی که پیش هم نیستیم و ازهم دوریم همه مدت حواسم به گوشیم باشه و هرکاری که میکنم هی خبر بدم هرجا میرم پیش دوستام میرم حواسم باشه که یه وقت پیام نده دیر جواب بدم ، یا وقتی میرم جایی آنتن نیست اصلا دلم میخواد باخیال راحت خوش بگذرونم نه اینکه هی حرص اینو بخورم که نمیشه پیام داد و اونم هی پیام بده رو هوا بمونه ،وقتی به این چیزا فک میکنم واقعا زده میشم از رابطمون ، من دوس دارم به خیلی از هدفام برسم و بعد به فور ازدواج باشم، ولی از یه طرفم این آقا رو دوس دارم و همه چیش خوبه و میترسم از دستش بدم دیگه کسی اینجوری دوسم نداشته باشه و بهم اهمیت نده و این همه خوب نباشه یا اینکه باعث شم دلش بشکنه و اذیت شه و دیگه نتونه کسی و دوس داشته باشه و بهش اعتماد کنه، واقعا حس میکنم به تنهایی نیاز دارم ، دلم میخواد تا وقتی که قرار نیس ازدواج کنم درگیر وابستگی و رابطه عاطفی نباشم ، از یه طرفم میترسم جداشم حالم بد شه و دلتنگ شم و پشیمون شم ، واقعا نمیدونم چجوری باید تصمیم بگیرم و چیکار کنم