ادامه دادن رابطه یا جدا شدن
سلام خسته نباشید، من یه دختر ۲۰ ساله هستم و با پسری که یه سال و نیم ازم بزرگتره ۱۰ ماهه که دوستم، موقعی که با ایشون وارد رابطه شدم سه ماه از جدا شدن از دوست پسر قبلیم که خیلی همو دوست داشتیم میگذشت، این آقاام کاملا درجریان بودن و میدونستن همه چیو، منم اول قبول نکردم که باهم باشیم چون نیاز داشتم زمان بگذره و بتونم کنار بیام به خاطر خراب شدن رابطه ی قبلیم، ولی به خاطر یه تصمیم لحظه ای آره گفتم و و قبول کردم، هنوزم با اینکه یه سال گذشته بازم رابطه ی قبلیم اذیتم میکنه ، این آقا همه ی ویژگی هایی که میخوام داده و مطمئنم قصدش ازدواجه ، خیلی ام مهربونه و درکم میکنه و واقعا دوسم داره، ولی هیچکدوممون الان قصد و شرایط اردواج نداریم و حداقل تا ۴ سال بعد نمیتونیم ازدواج کنیم ، منم اصلا نمیتونم قبول کنم که ۴ سال دیگه هم شرایط همینجوری باشه و هی دلتنگی و با گوشی حرف زدن و چت کردن ، حس میکنم وقتم داره تلف میشه به خاطر این چیزا و خیلی چیزارو ازدست میدم، اصلا دوس ندارم هی وقتی که پیش هم نیستیم و ازهم دوریم همه مدت حواسم به گوشیم باشه و هرکاری که میکنم هی خبر بدم هرجا میرم پیش دوستام میرم حواسم باشه که یه وقت پیام نده دیر جواب بدم ، یا وقتی میرم جایی آنتن نیست اصلا دلم میخواد باخیال راحت خوش بگذرونم نه اینکه هی حرص اینو بخورم که نمیشه پیام داد و اونم هی پیام بده رو هوا بمونه ،وقتی به این چیزا فک میکنم واقعا زده میشم از رابطمون ، من دوس دارم به خیلی از هدفام برسم و بعد به فور ازدواج باشم، ولی از یه طرفم این آقا رو دوس دارم و همه چیش خوبه و میترسم از دستش بدم دیگه کسی اینجوری دوسم نداشته باشه و بهم اهمیت نده و این همه خوب نباشه یا اینکه باعث شم دلش بشکنه و اذیت شه و دیگه نتونه کسی و دوس داشته باشه و بهش اعتماد کنه، واقعا حس میکنم به تنهایی نیاز دارم ، دلم میخواد تا وقتی که قرار نیس ازدواج کنم درگیر وابستگی و رابطه عاطفی نباشم ، از یه طرفم میترسم جداشم حالم بد شه و دلتنگ شم و پشیمون شم ، واقعا نمیدونم چجوری باید تصمیم بگیرم و چیکار کنم
با سلام خدمت شما
دوست عزیز احساس ناراحتی و نگرانی و تردید شما قابل درک است.
توجه داشته باشید که هر جدایی همواره با ناراحتی و دلتنگی همراه خواهد بود و اگر چه به این که چه مدت با نفر قبلی در ارتباط بودید توضیح زیادی ارائه ندادید اما به هر حال احساسات ناخوشایند مختلف و دلتنگی و حتی احساس تنهایی و یا خشم جزوی از فرایند جدایی و امری اجتناب ناپذیر است.
توصیه می شود تا زمانی که پرونده رابطه قبلی به صورت کامل در ذهن افراد بسته نشده است و دوران جدایی را طی نکرده اند و این فرایند را پشت سر نگذاشته اند وارد رابطه جدید نشوند.
این موضوع خیلی اهمیت دارد و گاهی این رابطه جدید تحت تاثیر رابطه قبلی قرار می گیرد و اصلا شروع رابطه بر اساس فرار و اجتناب از احساسات ناخوشایند از دست دادن رابطه قبلی صورت گرفته است.
از سوی دیگر اگر در شرایط کنونی احساس خوبی ندارید شاید بهتر باشد این رابطه را علی رغم دوست داشتن یکدیگر رها کنید چرا که از طرفی هیچ کس از چهار یا پنج سال بعد خودش خبر ندارد و عشق و دوست داشتن هم هرگز برای داشتن یک ازدواج موفق و تشکیل زندگی مشترک کافی نیست.
ترس از تنها ماندن و پیدا نکردن فرد مورد علاقه هم دلیل کافی برای ماندن در رابطه به نظر نمی رسد.
بنابراین بهتر است با توجه به شرایط کنونی و خواسته ها و نیازهایتان و اهدافی که در زندگی دارید پیش بروید و اگر قصدتان برای ازدواج در بلند مدت است واز سویی رابطه را به جز با نیت ازدواج نمی خواهید بهتر است درباره این رابطه تصمیم قطعی بگیرید.
اگر هم فکر می کنید نباید احساسات ناخوشایند و منفی و احساس تنهایی را تجربه کنید بهتر است در نظر داشته باشیدکه این گونه احساسات جزو جدایی ناپذیری از فرایند جدایی هستند اما می توان آن را هم پشت سر گذاشت.
بنابراین با توجه به این موارد به شما توصیه می شود برای اینکه بتوانید در این زمینه یک تصمیم گیری خوب و مناسب داشته باشید و تمام ابعاد و موارد را در آن لحاظ کنید و با یک دید همه جانبه و کامل تری تصمیم گیری کنید به یک روانشناس و یا مشاور مراجعه حضوری و یا غیر حضوری داشته باشید تا بتوانید با بهره مندی از توصیه ها و راهکار های دقیق تر و تخصصی که به دست می آورید بهترین ومناسب ترین انتخاب تصمیم گیری را در این زمینه داشته باشید و بدانید چگونه در مسیر تحقق نیازهای اساسی و خواسته هایتان در زندگی اقدامات موثر لازم را انجام دهید و در صورت تصمیم به جدایی چگونه با پیامدهای احتمالی آن به شیوه موثر تری روبرو شوید و اگز لازم است حتی در این راستا بر مهارت ها و توانمندی های خودتان بیفزایید تا آسیب پذیری خودتان را به حداقل برسانید و بتوانید به بهترین شکل ممکن این دوران را پشت سر بگذارید.