ارتباط با جنس مخالف در نوجوان

با سلام خدمت شما دوست گرامی
دوست عزیز احساس نگرانی شما در این زمینه کاملا قابل درک است.
اول از همه توجه داشته باشی شما خواهر او هستید و اگرچه به سن و سال خودتان اشاره ای نکردید اما وظیفه فرزند پروری و نظارت بر ایشان بهتر است بر عهده پدر و مادرتان باشد نه شما.
دومنین مسئله مهمی که باید مد نظر قرار دهید این است که این گونه کنجکاوی ها و تجربیات در این سنین طبیعی است ولی مهم نحوه روبرو شدن و برخورد با این گونه مسائل و چالش ها و تعارضات است که اگر به درستی پیش نرود ممکن است تبعات زیان بار و جبران ناپذیری داشته باشد.
واقعا هم در دوران نوجوانی به سختی می توانید او را کنترل کنید چرا که دیگر با دوران کودکی اش فاصله گرفته است و هم به دلیل بروز نیاز اساسی مانند حس آزادی و اراده مستقلی که در این دوران سربرمی آورد و هم به دلیل بزرگتر شدن و توانمندتر شدن دیگرا شیوه های قدیمی مانند تنبیه و یا تهدید و خیلی از رفتارهای دیگر نمی تواند مانع او شود.
پس لازم است با توجه به حساسیت های تحولی که در این دوران وجود دارد شیوه های موثرتر و جدید تری را الدین شما برای نظارت بر ایشان آموخته و انجام دهند.
به عنوان مثال تنبیه و قول گرفتن به این شیوه احتمالا او را بیشتر به سمت پنهان کاری و دروغ گفتن سوق خواهد داد چون می داند شما این موضوع را برای ایشان مجاز نمی دانید ولی خودش این مسئله را طبیعی می داند.
در این سنین لازم است مسائل را از طریق مذاکره و گفتگوی دو سویه حل و یا مدیریت کنید به این ترتیب که در ابتدا دغدغه ها و افکار و احساسات او را هم بشنوید و سریع او را منع نکنید و اجرازه بدهید از طریق گفتگو اول به یک ادراک مشترک برسید که بعد بتوانید از طریق آن وارد مذاکره و رسیدن به یک توافق دو سویه شوید.
قوانینی که در این سنین وضع می شوند خیلی مهم است که با توافق دو طرفه باشد و حتی پیامدهای آن هم از قبل توافق شده و اعلام شود تا خود فرد نیز از قبل از تبعات آن اطلاع داشته باشد و اگر فقط به صورت تنبیه باشد ممکن است در ابتدا به صورت موقتی مانع شود اما در بلند مدت زمینه را برای پرخاشگری و پنهان کاری بیشتر فراهم خواهد کرد.
اتفاق بدتری که در نتیجه تنبیه کردن رخ می دهد، به خصوص تنبیه های شدیدی که از دید فرد غیر منصفانه و نا عادلانه نامتناسب باشد، باعث تخریب شدید رابطه بین او و والدین خواهد شد.
از دیگر رفتارهای بسیار مخرب عبارت اند از سرزنش کردن، برچسب زدن، غر زدن، قهر و بی تجهی، توهین و تحقیر و حتی باج دادن یا رفتارهای پرخاشگرانه دیگر.
با انجام این گونه رفتارها که با نیت کنترل افراد یا فرزندانمان انجام می دهیم نه تنهایی به خواسته مان نخواهیم رسید بلکه با تخریب رابطه احتمال اثر پذیری از خودمان را در فرد نیز کاهش خواهیم داد.
در صورتی که اگر به او احساس ارزشمندی و اجازه صحبت کردن درباره مواردی که حتی از دید شما کاملا زشت و ناپسند و غیر قابل قبول محسوب می شود را بدهید، بهتر می توانید به او کمک کنید و در او اثر گذار باشید چرا که در این صورت تصویر و حس خوبی را از طریق رابطه سالم و با کیفیت به او منتقل کرده اید.
با توجه به تمام این مطالب و با توجه به این که واقعا شاید اکنون وقت آم باشد که والدین شما مهارت ها و شیوه های جدیدی را بیاموزند که موثرتر باشد و یا توانمندی هایی را در خودشان تقویت کنند تا بتوانند فرزند پروری موثرتری داشته باشند و در این راستا بهتر عمل کنند و بتوانند با آگاهی و توانمندی بیشتر با این گونه چالش ها روبرو شوند.
برای همین به شما توصیه می شود به آن ها پییشنهاد دهید که ایشان را پیش یک روانشناس کودک و نوجوان ببرند و خودشان هم از توصیه های مشاور یا روانشناس استفاده کنند.
شما هم بهتر است در نقش خودتان یعنی صرفا یک خواهر ظاهر شوید و نه کسی که می خواهد مدام ایشان را نصیحت کند و یا او را به سمت بهتری هدایت کند، بلکه او را بدون قضاوت منفی بپذیرید و ببینید در همین شرایط می خواهید چگونه خواهری برای او باشید و البته از طریق تقویت کیفیت رابطه خودتان می توانید احساس ارزشمندی و امنیت بیشتری را برای او فراهم کنید تا در کنار آن بتواند بهتر با مسايلش روبرو شود.
فراموش نکنید که به دلیل تغییر و تحولات ببسیار سریع رشدیی و هورمونی در این دوران خود نوجوانان بیشتر از والدینشان ممکن است تحت فشار و استرس و گاهی حتتی دچار سردرگمی باشند و زمان می برد تا بتوانند به یک ثبات نسبی هیجانی برسند و متوجه شوند که واقعا از خودشان و از زندگی شان چه می خواهند و گاهی ممکن است رفتارها و مسیر انتخابیشان هرگز مورد قبول و پسند ما نباشد و اگر ما هم بخواهیم در این موارد تکانشی رفتار کنیم آن ها هم نا ارام تر خواهند شد.
در حالی که از طریق حمایت و همدلی و در کنار آن ها بودن می توانیم همراه خوبی برای آن ها باشیم تا این دوران را به گونه ای پشت سر بگذارند که بیشترین دستاورد و کمترین آسیب را داشته باشند.