سلام من پسری 18 ساله هستم تازه سه هفتس کنکورمو دادم…
من تا حالا با هیچ دختری ارتباط برقرار نکردم تا حالا حتی چت و این چیزا که دلایلش یکی درس و کنکور بوده یکی اعتقاداتم (البته خیلی مذهبی نمازخون نیستم ولی حلال و حروم سرم میشه) و از همه مهم تر اینکه به نظر خودم خیلی اعتماد به نفسم پایینه و در برابر جنس مخالف بسیار کمرو هستم. حالا تعریف از خود نباشه از نظر ظاهری هم چیزی کم ندارم ورزشکار هستم و قدم خیلی بلنده اینو فقط به خاطر این گفتم که فکر نکنید به خاطر چهره و ایناس که با هیچ کی دوست نشدم.
از طرفی محیط دوستانی که باهاشون در ارتباط هستم بسیار اهل دختر بازی و این حرفا هستن که باعث میشه بهشون حسودی کنم و با خودم بگم من چیم از اینا کمتره… میدونم دلیل درستی نیس که بخاطر چشم تو هم چشمی بخام با دختری دوست شم اما اعتراف میکنم خودم علاقه زیادی به این کار دارم و از زمان رسیدن به بلوغ دوست داشتم تجربه اش کنم! من یکی دو سال هست که خیلی درباره روابط دختر و پسر تحقیق میکنم و چندین کتاب درباره این مسایل خوندم و شناختم نسبت به جنس مخالف و حتی خودم خیلی بیشتر شده و مشکلاتی که تو این دوستی ها به وجود میاد رو همراه با پاسخ مشاورا تو همین سایت خوندم…
و حالا که کنکورم هم دادم فشار از روم برداشت شده و دوست دارم وارد این روابط بشم ولی مشکل اصلیم این که نمیدونم از چه طریقی وارد این ماجراها بشم که سالم تر باشه و احتمال شکست توش کم باشه (راستی اینم یادم رفت بگم من اصلا اهل این لاش بازیا و بی بند وباری و هروز بایکی باشم واینا نیستم چون وجدان دارم و به ازدواج فکر میکنم ) چون میترسم انتخابی اشتباه کنم و بعدا هم خودم هم اون بنده خدا رو از زندگی بندازم و عذاب وجدان بگیرم! از طرفی میترسم وارد این روابط بشم و اخرش ضربه روحی بخورم و از طرفی احساس نیاز میکنم (این نیاز که میگم در من هست نیاز جنسی نیست لا اقل خودم اینطور فک میکنم نیاز به یک همدم هست) و این که فک میکنم تجربه کرن این روابط در این سن بسیار لذت بخش تر از هر سن دیگری است واینو باز تاکید میکنم که قصدم تفریح نیس و قصدم اینه که تا چن سال دیگه به ازدواج ختمش کنم… دلیل تاکیدم بیشتر این هست که به نظرم اگه روابط دوستی درست پیش بره و به ازدواج ختم شه خیلی شیرین تر از ازدواج های سنتی هست. لطفا یه راه حل بهم بدین چی کار کنم ؟ آیا با شناخت و آگاهی از مسایلی که ممکنه تو روابط دوستی مشکل پیش بیاره میشه رابطه دوستی موفقی داشت که به ازدواج ختم شه با فرض این که طرف مقابل درست و مناسب انتخاب شده باشه؟ یا اینکه کلا دور این روابطو خط بکشم؟ بعد یه سوال دیگه هم داشتم(از اونایی که میگن وارد این روابط نشو) که شما فرض کنید من از یکی خوشم اومد و شرایط ازدواج هم ندارم اونوقت چی کار کنم ؟ اگه بخام تا جور شدن شرایط ازدواج صبر کنم ممکنه با یکی دیگه ازدواج کنه؟