ترس از آینده

سلام من دختری 30 ساله و مجرد هستم. فوق لیسانس از یکی از دنشگاه های معتبر دولتی و از نظر ظاهری چهره ای بسیار معمولی و از نظر اخلاقی آرام هستم. در خانواده ای مذهبی بزرگ شده ام و دارای سه خواهر و از نظر حجاب چادری هستم. همیشه وقت خود را با کتاب پر کرده ام. در جمع معمولا آرام بوده و نه این که منزوی باشم ولی زیاد اظهار نظر نمیکنم. تا کنون هیچ خاستگاری نداشته ام. تنها کاری که در حال حاضر انجام میدهم هفته ای چند ساعت تدریس در یک موسسه است. دو بار آزمون دکترا داده ام ولی موفق نشده ام. بسیار دنبال کار گشته ام ولی کاری متناسب با آموخته هایم نیافته ام. هر کس ایرادی میگیرد یکی متناسب نبودن سطح تحصیلات با شغل مورد نظر یکی جنسیت یکی سن بالا و خلاصه … حتی سعی در آموختن هنر های دیگر مانند برنامه نویسی داشته ام ولی موقع استخدام ملاک را رشته تحصیلی در نظر میگیرند…. به نظر شما منی که نه شغل درست و حسابی دارم و نه حتی خاستگاری داشته ام با بقیه عمرم چه کنم؟ این فکر حسابی منو پریشون کرده اشتباه نکنین از یاد خدا غافل نیستم ولی خیلی ساله که حتی دعاهام مستجاب نمیشه…
لطفا راهنماییم کنین اخیرا یه نفر بهم پیشنهاد کرده برم و توی یکی از این مراکز همسر یابی ثبت نام کنم ولی من دقیقا نمیدونم این مراکز چطوری عمل می کنن و این که آیا افرادی که این شکلی ازدواج میکنن بعدا دچار مشکل نمیشن؟ آیا این مسئله بعدا باعث سرکوفت نمیشه؟ آخه همه دور و بری هام تو سن پایین با وجود کلی خاستگار ازدواج کردن به خدا شرمنده میشم وقتی خودمو باهاشون مقایسه میکنم. پس غرورم چی میشه ؟