سلام
من ۲۲ سالمه،دانشجو داروسازی هستم،
دقیقا دوساله با ی نفر آشنا شدم،ایشون تهران هستن و من مشهد،فوق دیپلم هستن و کار میکنن( رابطمون کاملا مجازی نیست) و کل خانواده ایشون از ماجرا خبر دارن و قصدمون جدیه،حالا من کاری ب مشکلات این رابطه در آینده و اینکه آیا مناسب هم هستیم یا نه ندارم
مشکلم از وقتی شروع شد که برادر ۳۲ساله ایشون تصمیم گرفتن با ی دختر ۱۹ساله ازدواج کنن با کلی اختلاف،مثلا همین تفاوت سنی یا اینکه دخترخانم دانشگاه نرفتن و اصلا تو جامعه حضور نداشتن ولی پسر مهندسه،یا اینکه خانم منطقه ۲۱ زندگی میکنه و اقا منطقه یک از نظر سطح مالی خانواده اقا بسیار بالاترن،
از نظر ظاهری هم اقا بهترن،از نظر شخصیتی هم خانم درون گرا و آقا برون گرا هستن و سنتی بدون هیچ آشنایی قبلی(کل مدت آشنایی دوماه بوده) بیست روز دیگه عقده و میرن سر زنذگیشون (عروسی نمیگیرن)
الان من با این موضوع خیییییییییلیییییییییییییی مشکل دارم چون بنظرم اون اقا خیلی خیلی داره سریع تصمیم میگیره و دو سه ماه زمان خیلی کمیه واسه آشنا شدن و ازدواج و اینکه الان طرف مظلومه چیزی نمیگه اصلا تضمینی نیست ک در آینده عقده های کودکیشو نیاد سر خانواده خالی کنه!( پدر خانم سالها هرویینی بودن)
ناراحتم ازینکه خانواده ای ک ممکنه باهاشون وصلت کنم همچین فردی رو می‌خوان وارد جمعشون بکنن و هیچ ملاک و معیاری واسه انتخابشون ندارن جز مظلوم بودن و اینکه سن پایینه و میتونن تربیتش کنن!
میدونم اصلا بمن ربطی نداره ولی نمیتونم جلو خودمو بگیرم نگران نباشم
جدیدا هر چیزی ازین دوتا می‌شنوم خیلی سریع بهم میریزم و ی نفرت شدیدی دارم نسبت ب اون دختر حس میکنم حقش نیست این چیزا و اگه اون تونسته عضو این خانواده بشه من اگه عضوش بشم توهین ب خودمه و ارزشم بالاتر ازین حرفاست
مثلا من هر چیزی میگم ،درباره اینکه این دختر ممکنه در آینده اونجوری ک الان هست نباشه پسری ک باهاش در رابطم خیلی سریع واکنش نشون میده و میگه تهمت نزن اصلا ب ما ربطی نداره خیلی دختر خوبیه و تو داری حسادت میکنی!
مگه حسادت واسه این نیست ک طرف ازت بالاتر باشه؟
حس من چیه؟چطوری راحت شم؟
در ضمن بارها بهشون گفتم درباره رابطه این دونفر چیزی بمن نگه اما حتا آمار رابطه جنسیشونم بهم میگه!
بارها گفتم رو این موضوع حساس شدم ازشون حرف نزن یا اینقد تمام قد حمایت نکن،هم حرف میزنه و هم میگه حمایت نمیکنم درصورتیکه میکنه😐
تو این سالهای عمرم هیچ وقت از کسی متنفر نبودم و ادمی نبودم ک به کسی ک از من پایینتره حسادت کنم
درضمن کل خانواده اون پسر قبول دارن که من از همه نظر ازون دختر سر ترم،ولی خودم اصلا دوست ندارم بهش فک کنم..
شما چ راهنمایی ای دارین واسه من