2
خانواده
من الان 5ماهه ازدواج کردم
من همسرم هرکاری بکنم در مقابل اون همون کارو انجام میده
محبت کنم محبت میکنه ، با خانوادش خوب باشم با خانوادم خوبه ، اگه دعوا کنم 10 برابر قهر میکنه و تا وقتی من قهرم ناراحتم قهر و ناراحت میمونه اونقد ادامه میده من دلم تنگ میشه براش معذرت خواهی میکنم اونم معذرت میخواد واقعا خیلی اعصابم خورده چیکار کنم این اخلاقش درس بشه؟
با من عین رفتاری که خودم باهاش دارم رفتار میکنه
یعنی چون من دوسش دارم دوسم داره؟ من بخام برم اون جلوتر از من میره؟
لطفا کمکم کنید
با سلام خدمت شما دوست عزیز
احساسات شما در این زمینه قابل درک است.
اما خواسته و دغدغه خودتان را واضح عنوان نکرده اید و به سن و سال خودتان هم هیچ اشاره ای نداشتید، اما به نظر می رسد با توجه به گفته هایتان نگرانی و دغدغه اصلی شما این است که این شیوه رفتاری باعث شود ایشان شما را دوست نداشته باشند.
در این زمینه چند نکته وجود دارد.
اول این که اگر شما سعی کنید شیوه درستی با ایشان داشته باشید و همان گونه ای رتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود ظاهرا مشکلی در این رابطه وجود ندارد و این تاثیر پذیری در این مورد و با این زاویه دید می تواند خیلی هم خوب و کارآمد و موثر باشد.
از سوی دیگر دوست داشتن و عشق کاملا باید دو طرفه باشد و این نگرانی شما کمی مبهم است که یعنی شما انتظار دارید ایشان شما را دوست داشته باشند و با شما خوب رفتار کنند حتی اگر شنا ایشان را دوست نداشته باشید و رفتار خوبی هم با ایشان نداشته باشید؟
نکته دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که تنها شیوه موثر برای حل اختلافات و چالش های بین فردی و پیگیری انتظارات و خواسته ها و حل سوء تفاهمات و ناراحتی ها و دغدغه ها این است که درباره آن با یکدیگر صحبت و گفتگو کنیم.
به این ترتیب که اگر این موضوع و شیوه رفتار ایشاان به هر دلیلی باعث ناراحتی وسردرگمی شما شده است بهتر است آن را با خود ایشان در میان بگذارید و بدون استفاده از رفتارهای مخرب و کنترل گرانه ای مانند توهین و تحقیر و سرزنش و قضاوت منفی و غر زدن و قهر و پرخاشگری سعی کنید از طریق گفتگو و مذاکره درباره این مسئله به ادراک مشترکی برسید تا بتوانید برای آن راه حلی پیدا کنید و یا به توافق مشخصی برسید که کاملا دو سویه و با در نظر گرفتن نیازها و خواسته ها و انتظارات و احساسات هر دو طرف شما باشد.
می توانید پس از عنوان کردن افکار و احساسات تان درباره این مسئله خواسته ها و انتظارات تان را به صورت کاملا واضح و صریح با ایشان درمیان بگذارید و درباره آن گفتگو کنید و متقابلا سعی کنید صحبت ها و توضیحات ایشان را هم در این زمینه بشنوید تا در نهایت به توافق برسید که چه مسیری را بهتر است در پیش بگیرید.
به شما توصیه می شود با توجه به این که در ابتدای زندگی مشترک تان قرار دارید از طریق مراجعه حضوری و یا غیر حضوری به یک درمانگری که در حوزه زوج کار می کند، سعی کنید درباره این قبیل مسائل و چالش هایی که دارید راهکارهای دقیق تری را دریافت کنید تا هر یک از شما بتواند با یافتن سهم و نقش خودش در پیشبرد رابطه و بهبود کیفیت آن، مسئولیت خودش را به درستی انجام دهد و برای روبرو شدن با این قبیل مسائل و حل یا مدیریت بهتر مشکلات و اختلافاتی که دارید بتوانید رفتارهای موثر تری را انجام دهید.
من ۲۱ سالمه و همسرم ۳۰ سالشونه
خواسته من اینه که وقتی من ناراحت میشم یا از یه رفتارش عصبی میشم ناراحت نشه و قهر نکنه و عصبی نشه از من بپرسه چرا ناراحتی چیشد عصبی شدی فقط همین
وقتی همین خواسته رو خیلی با ارامش باهاش مطرح میکنم میگه چون تو میدونی من تو رو دوست دارم پس از هیچ حرف نباید بد برداشت کنی و ناراحت و عصبی بشی و چیز هایی که منو ناراحت میکنه به نظرش اصلا جای ناراحتی نداره بعدا که اشتی میکنیم ازش میپرسم چرا وقتی من از تو ناراحتم و عصبی هستم تو بجای معذرت خواهی از دست من ناراحت و عصبی میشی میگه چون اون چیزی که بخاطرش ناراحت میشی اصلا چیز مهمی نیس
میگم برای تو شاید این رفتار مهم نباشه منو ناراحت میکنه میگه سعی کن خودتو اصلاح کنی و از این موضوع های کوچیک ناراحت نشی
میگم اصلا فک کن ناراحتی نیس دلم میخواد نازمو بکشی میگه ناز کردن با قهر و ناراحتی فرق داره
و خیلی رک میگه بگو نازمو بکش بجای اینکه ناراحت بشی یا قهر کن
اخه کی میره به شوهرش میگه نازمو بکش؟