سلام
من یه دختر ۳۰ ساله هستم. مشکل اصلی من اضطراب است. من از دوران کودکی به طور مداوم احساس اضطراب دارم. این اضطراب رو معمولا با بازی کردن با موهام کنترل می کردم اما متاسفانه این مشکل باعث خالی شدن قسمت جلویی موهام شده بود. با راهنمایی مادرم رفتار دیگه ای رو جایگزین کردم که متاسفانه اون هم الان شدت گرفته. نمی تونم این حالت رو ترک کنم. وقتی جلوی خودم رو بگیرم این احساس ناراحتی خودش رو از طریق ناراحتی های گوارشی یا خارش دستها و پاهام خودش رو نشون میده و حتی اگر در طول روز جلوی خودم رو بگیرم و بهش اهمیت ندم در طول شب یعنی وقتی که خوابم به خودم صدمه میزنم و صبح وقتی از خواب بیدار میشم می بینم کل تنم زخمه.احساس درماندگی دارم و شدیدا کلافه ام. می خواستم ببینم راهی هست که بشه این موضوع رو کنترل کرد؟