دوراهی بین دوست پسر و خواستگار
سلام وقتتون بخیر
دختر ۲۵ساله هستم که به مدت ۳سال با پسری در ارتباط هستم . این اقا متولد ۷۲ هستن و هیچی ندارن صفر صفر .تازه میخواد کار خودشو راه اندازی کنه .. واقعا ادم مادی گرایی نیستم ولی بیکاری این اقا جدیدا خیلی توی ذوقم زده و اینکه میبینم همش خونه خواب هست در صورتی که خودم وبقیه داریم از صبح تا شب زحمت میکشیم واقعا داره اذیتم میکنه … و اینکه ادمی نیستم که توی رابطه مدام به طرفم بگم بیا خواستگاری بیا خواستگاری … و خب این اقا هم خییییلی حرف ازدواج رو میزنه ولی تا الان که عملی نشده … قلبا انسان خوبیه و تا حالا ازش بدی ندیدم ولی اینکه میبینم واسه ایندش تلاش نمیکنه خیلی حسم رو نسبت بهش کم کرده … به تازگی خواستگاری واسم اومده که شرایط عالی داره .. از همه نظر عالیه و من هم بی میل نیستم بهش … حالا نمیدونم چیکار کنم … وااااقعا توانایی دل شکوندن دوست پسرمو ندارم چون وااااااقعا ادم خوبیه و خب حالا چیزی که خودش میگه خخخخیلی دوستم داره … از نظر دیگه خواستگارم خییییلی خوبه و واقعا مورد عالی هست واسه من … 😔 کاش راهی بود که میشد بدون دل شکستن بهش بگم کات کنیم … لطفاراهنماییم کنید که خواستگارمو رد کنم؟
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک است که این شرایط برای شما با فشار روحی زیادی همراه شده است اما عزیزم در هرصورت شما سه سال شناخت نسبت به این آقا دارید و در کنار احترام به بعد احساسی نیاز است که به سبک رفتاری ایشان نیز توجه کنید .
ر هرصورت ماندن در یک رابطه نامشخص و بدون داشتن امکانات اولیه برای ازدواج کمکی به شماها نمی کند پس بهتر است در احترام به ایشان بیان کنید که می خواهید ارتباط خود را قطع کنید و برای ادامه زندگیتان از مسیر دیگری پیش بروید در هرصورت بعد از جدایی آن هم در روابط طولانی ناراحتی و احساس دلتنگی یک امر طبیعی است اما تا زمانی که در یک ارتباط نامشخص باشید خب تصمیم گیری در مورد ارتباطی دیگر دشوار می شود.
در هرصورت تنها بر مبنای بعد احساسی نمی توان ازدواج کرد و نیاز است که شرایط اقتصادی ، اجتماعی، اخلاقی، شخصیتی، راحل های حل مسئل، باورها و دیدگاها و عملکرد فرد را مدنظر قرار دارد.