دوراهی موندم واقعا
سلام خسته نباشید من 20 سالمه دوساله با یه پسری حرف میزنم واقعا خیلی پسر خوبیه خیلی همو دوست داریم بخاطرمن هرکاری کرده تا حالا بعضی وقتاسیگار میکشید ولی بخاطر من ترک کرد و خیلی چیزای دیگه کلا خیلی خوش اخلاقه و مهربونه ولی ازنظر مالی ضعیفه امسال درس خوند تادانشگاه قبول شه ولی نشد اونم ناامید شد صدبار توی کارای دولتی ثبت نام کرده پارتی پیدا کرده ک بره ارتش یا سپاه یا نیروی انتظامی اداره برق ولی اصلا بهش جواب ندادن الکی قول دادن اونم اللن میگه میخواد بره عراق یا عسلویه تا کارکنه و پول دربیارع من دانشجوام میگه دوسال درس بخون منم پول جمع کنم بیام کاری جورکنم بعدش ازدواج کنیم ولی من اصلا راضی نیستم سرهمین موضوع خیلی بحث و دعوا کردیم نمیتونم بذارم بره اونور دنیا نگرانشم و بهش میگم بازم امسال هم پشت بمونه و درس بخونه تا فرهنگیان قبول شه ولی قبول نمیکنه میگه علاقه ندارم ولی من بخاطر خودش میگم ک آیندش تضمین شه کاردولتی باشه بهتراز عسلویه است مگه نه؟ بنظرشما چیکارکنم نمیدونم وسط دوراهی موندم یا باید دوسال منتظر بمونم یا تمومش کنم ولی خیلی هم دوسش دارم میشه راهنمایی کنید واقعا نیاز دارم با کسی مشورت کنم خیلی ممنون باتشکر.
سلام به شما دوست عزیز
ببین عزیزم احساساتی که داری به این فرد قابل احترام هست اما موضوع مهم این هست که دقت کنید که ایشان یک سری علاقه و استعدادهای مشخص دارند که دوست دارند این مسیر را دنبال کنند و اگر شما بخواهید که بخاطر ما درس بخوانند و یا کار خاصی را انجام بدهند ممکن است نتیجه لازم را بدست نیاورند مانند کنکور امسال درصورتی که ایشان بیان می کند علاقه ای به تحصیل ندارد و در این مسیر بهتر است که شما نیز واقعیت بیرونی را مد نظر داشته باشید شماها در سن کم وارد ارتباط شده اید به امید تغییرات آینده و ازدواج و این دقیقا اشتباهی می باشد که نوجوانان زیادی بخاطر شرایط سنی با آن روبرو هستند اما در زمان فعلی شما یک جوان محسوب می شوید که می توانید در کنار احترام به احساساتی که دارید واقعیت های بیرونی را مد نظر قرار بدهید و بعد تصمیم گیری کنید .
بهتر است در این مسیر قولی مبنی بر ازدواج به ایشان ندهید و در یک رابطه بدون مسیر مشخص نیز نمانید بهتر است هریک از شما مسیر رشدی خود را دنبال کند و در آینده اگر ایشان شرایط ازدواج را داشتند و هنوز شما مجرد بودید و ایشان نیز احساس فعلی را به شما داشتند در مسیر ازدواج به صورت رسمی اقدام کنند تا براساس شرای طآن زمان ایشان شما تصمیم گیری داشته باشید .
پس بهتر است در کنار احترامی که برای ایشان و احساسات خودتان قائل هستید تصمیم گیری را بر عهده خود ایشان قرار بدهید تا برای زندگی آیندیشان تصمیم گیری کنند.