سلام
من یه دختر ۱۸ ساله هستم
خانواده ام رابطه خوبی با من ندارند
سر هر حرکت و رفتار کوچکی با من برخورد جدی دارند
از کودکی من رو حبس یا کتک میزدند …
و مدام درحال تحقیر و مسخره کردنم هستند
فحش های رکیکی خطاب به من به زبان میارند
به من اجازه خارج شدن از منزل نمیدند
و برای هر خروج و تفریحی با دوستانم ، من رو با تهدید در منزل نگه میدارن
اجازه امدن دوستانم را هم به منزل نمیدند

با من حرف نمیزنند و تقریبا مثل هم خونه هستیم فقط
من ۲۴ ساعت هر روز در اتاقم تنها هستم و سرم توی گوشیمه

گاهی به دلیل بی توجهی هاشون کمبود محبتی که داشتم در سن پایین تر رو اوردم به دوستی با جنس مذکر و وقتی خانواده ام اینو فهمید ۱۵ سال داشتم با کمبرند کتکم زدند
در دوره ای که دبستان بودم
به من پول تو جیبیي نمیدادند مثل باقی دوستانم از بوفه خوراکی بگیرم
یا در موارد دیگه به من پول تو جیبی نمیدادن
و من هم بچه بودم وقتی دیدم دارم اذیت میشم خودمم از جیبشون یواشکی پول برداشتم

( و این ها دو دلیل اصلی هستن که همیشه تو سرم میزنن و میگن “ نون حروم بهت دادیم این شدی !! “ )

و من ۱۸ ساله شدم پیش دانشگاهی هستم
کف دست من ۵ تومنم نمیزارن که خرج روزانم بشه

۱٪ اوقات اخلاقشون با من خوب هست
که من چون پدر مادرمو دوست دارم ۱٪ اوقات که با من خوب هستن
من رو پشیمون از شکایت و گرفتن حق استقلال قانونی ۱۸ سالگیم میکنن

از یک طرف اذیت میشم با زندگی که از کودکی تا الان داشتم
و از طرف دیگر نمیخوام روبه روی انها قرار بگیرم
واقعا شرایط سختی دارم ،… نیاز به راهنمایی دارم
آیا شکایت کنم یا نه
و چجوری با اخلاق های دو قطبیشون کنار بیام

ممنون