راه درست
سلام
اين مسئله اي كه من ميپرسم شامل چندتا سوال هست كه همش باهم باعث سردرگومي شديد من شده
من دختر ٢٢ساله اي هستم ك دانشجوي ترم آخرم وهنوز تصميمي براي ازدواج نگرفتم يعني دوست دارم ك تو رابطه ي جدي وعاطفي باشم اما احساس ميكنم هنوز چندسال براي ازدواجم زود باشه چون فكر ميكنم يه سري چيزا رو بايد تو زندگيم تجربه كنم تاعلايق وراه و هدف خودم رو بيشتر و بهتر بشناسم. ونميدونم واقعا الان كار درستي ك من به ازدواج هم فكر كنم يا نه؟
من حدود ٢ماه هست ك به يكي از هم دانشكده اي هام كه از همون اول يعني ٣سال پيش ميشناسمش خيلي هم آدم باشخصيتي هست متعهد شدم و قرار بر اينه ك مثلا از حدود دو سال ديگه به جدي شدنش فكر كنيم آدم معقولي اما من مدتي كه احساس ميكنم كه من به اون فقط ميتونم احساس دوست داشتن داشته باشم در همون حدي ك به مثلا پسراي فاميلمون دارم نه بيشتر وفقط نوع رفتارمون دوستانه ميتونه باشه و چون تابه حال درباره ي مسائل جنسي صحبت نكرديم من نميدونم اصلا ميتونم با اين آدم به اينطور چيزايي هم فكر كنم يانه وفكر ميكنم شايد برام اين جذابيت رو نداره نه به لحاظ فيزيكي ها به لحاظ روحي…
اين يه مسئله بود مسئله ديگه اينه ك من يه خواستگار پيدا كردم اين وسط كه خب خيلي به اندازه ي ايشون از نظر خانوادگي به نظرم بهم نميخوريم البته شناخت زيادي ندارم ولي برام خيلي جذاب و از نظر احساسي تحت تاثير قرار گرفتم وميدونم ك خيلي حساس ك من باكس ديگه اي در ارتباط نباشم
نميدونم آيا كار درستي هست كه من رابطه ام رو ديگ با اون آقاي هم دانشكده اي قطع كنم؟ من كي بايد اينكارو بكنم و چطور مطرحش كنم؟
واينكه اين آقا هنوز خواستگاري به طور رسمي نيومدن و فقط پيشنهادشو دادن و اصرار دارن كه بعد از عيد ميان
به لحاظ اينكه هر دو من رو واقعا مناسب خودشون ميدونن مطمئنم فقط ميدونم ك آقاي هم دانشكده اي هنوز به خاطر مسائل درسو سربازي و…زوده كه بخواد اقدام كنه ولي اين يكي ك ميخواد بياد خواستگاري خب الان ٢٩ سالش هست و واقعا ميخواد ازدواج كنه و من فكر ميكنم تو گذشتش دختراي زيادي بودن… در كل من خيلي به راهنماييتون احتياج دارم
سلام به شما دوست عزیز
در مسیر ازدواج بهتر است به خودتان فرصت شناخت بدهید تا براساس شناختی که بدست می اورید در این مورد تصمیم گیری داشته باشید اینکه شما بخواهید در یک رابطه بمانید که فرد مقابل از نظر شما جذابیت ظاهری را ندارد و از نظر روحی نیز به شما نزدیک نمی باشد خب این یک انتخاب پر ریسک می تواند باشد با توجه به اینکه در زمان فعلی نیز شرایط ازدواج وجود ندارد و در اینده اگر این شرایط محیا شود در این مسیر اقدام خواهند که همه این موارد نسان می دهد که مسیر مشخصی برای این رابطه وجود ندارد و با توجه به صحبت خودتان احساس خاصی را به این شخصی بعد از سه سال تجربه نمی کنید .
اما در مورد خواستگارتان اگر جذابیت های اولیه برای شما وجود دارد می توانید در اول با تمام کردن رابطه قبلی خود در صحبت و احترام متقابل برای شناخت فرد جدید اقدام کنید اما بهتر است بر اساس شناخت و برنامه در این مسیر پیش بروید چون تنها بیان هدف ازدواج کافی نمی باشد و بهتر است در این مسیر محدودیت های عاطفی و جنسی حفظ شود تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود و بتوانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید .
در این مسیر بهتر است با بررسی همه جوانب و معیارهای ازدواجتان در کنار شناخت و مشاوره پیش از ازدواج و همچنین تحقیق تصمیم گیری داشته باشید .
با سلام خدمت شما
دوست عزیز احساس تردید شما کاملا قابل درک است.
همانطور که خودتان می دانید تصمیم برای ازدواج یکی از مهمترین تصمیمات در زندگی هر فردی می باشد.
گاهی شرایطی پیش می آید که ما به یک نفر خیلی علاقه داریم و تصمیم می گیریم تا زمانیکه او آمادگی لازم را کسب کند منتظر بمانیم و آنقدر به آنچه واقعا می خواهیم نزدیک است که حاضریم چنین هزینه زمانی و احساسی را متحمل شویم و فکر می کنیم اگر هم حتی با احتمال پایین ماجرا طور دیگری هم پیش برود، باز هم ما به نظرمان ارزش دارد و انتخاب می کنیم که چنین تصمیمی بگیریم.
اما زمانیکه آنقدر هم به طرف مقابلمان کشش نداریم و زمان کسب آمادگی توسط ایشان هم که مشخص نیست و ما هم در سن و سالی قرار داریم که اوج فرصت برای آشنایی و یافتن فرد مورد نظرمان است، چنین تصمیمی که به خاطر حرف طرف مقابلمان و حساسیت او تا این حد هزینه بدهیم و فرصتهایمان را هم از دست بدهیم، منطقی به نظر نمی رسد.
دو ماه هم بیشتر از آشناییتان نمی گذرد و گرفتن تصمیم قطعی برای ازدواج و شناخت در این فرصت کم بعید و دور از ذهن به نظرمی رسد.
همچنین با توجه به مطالبی که نخست مطرح کردید هنوز در خودتان آمادگی ازدواج نمی بینید و چه بسا تا دوسال آینده نظرتان درباره فرد مناسب ازدواج و معیارهایتان تغییر کرد و این فرد آن زمان دیگر انتخاب شما نباشد.
هرکسی در برابر خودش و خواسته ها و آنچه در زندگی به دنبالش است و انتخاب درست برای ازدواج خودش مسئول است.
پای یک عمر زندگی مشترک در میان است و چیزی نیست که ما بخواهیم ساده برخورد کنیم.
ایشان و هر فرد دیگری هم به احتمال زیاد اگر فرد و مورد مناسبتری بیابند آن را از دست نخواهند داد چرا که خاصیت انسان این است و تا زمانی هم که صحبت و اقدام جدی صورت نگرفته تعهد تا این اندازه بی معناست.
می توانید با ایشان صادقانه مطرح کنید که در این مدت اگر فرصت بهتری برایتان پیش آمد و فردی آمادگی داشت حتما به آن خواهید پرداخت و ایشان هم هر زمانی که آمادگی داشتند می توان جدی در مورد آن صحبت کنند.
در مورد خواستگار جدیدتان هم که مطرح کردید، به نظر می رسد بهتر باشد در ابتدا تکلیفتان را با خودتان و فردی که با او در ارتباط هستید مشخص کنید تا از نظر ذهنی کمی آزاد شوید و بتوانید با تمرکز بیشتری وارد رابطه جدید شوید.
حتی بهتر است مدتی به خودتان فرصت دهید.
در نطر گرفتن این نکته هم مهم است که پذیرفتن پیشنهاد خواستگاری و آشنایی الزاما به معنای پذیرفتن پیشنهاد ازدواج نیست بلکه به این معنا می باشد که پذیرفتید صرف نظر از تصمیمی که ممکن است بگیرید، به خودتان فرصتی برای آشنا شدن و شناخت به نیت ازدواج بدهید.
اگرچه بازهم طبق مطالبی که در ابتدای صحبتتان عنوان کردید، شما هنوز تکلیفتان را با خودتان نمی دانید و از تصمیم برای ازدواج در این سن مطمئن نیستید.
به نظر می رسد برای اینکه مشخص شود واقعا چه می خواهید به زمان بیشتری نیاز دارید.
به شما پیشنهاد می شود برای بررسی بیشتر و دریافت راهنمایی دقیقتر مشاوره حضوری یا تلفنی در این زمینه دریافت کنید.